160 metra bendo aŭ simple 160 metroj rilatas al la grupo de radiofrekvencoj inter 1800 kaj 2000 kHz, kio estas la plej malsupra radiofrekvencoj asignitaj por uzo de radioamatoroj en la plej multo de la landoj. Pli maljunaj radioamatoroj ofte nomas ĝin la Pinta bendo (angleTop band) foje ankaŭ nomata la angleGentleman's Band kontraste al la 40 kaj 20 metraj bendoj. Ĝenerale ĝi estas nokta bendo kun plej bona propagiĝo dum noktaj horoj.^[1]

La 160 metra bendo estas la plej malnova bendo uzita de radioamatoroj kaj estis tre populara en la plej fruaj tagoj da amatora radio, kiam preskaŭ ĉiuj komunikoj estis faritaj je relative mallongaj distancoj. La bendo estis asignita de la Internacia Radiotelegrafa Konferenco en Vaŝingtono, la 4-an de oktobro 1927.^[2] Tiam la asigno estis 1715-2000 kHz sed ĝi estis reduktita al 1800–2000 kHz dum la Internacia Radio-Konferenco de Atlantic city.^[3]

Dum la tago ĝi nur ebligas lokajn kontaktojn krome kun multe da bruo. Dum la nokto malfermiĝas la propagiĝo kaj eblas fari kontaktojn kun naciaj, regionaj kaj internaciaj amatoraj radioestacioj.

Efika 160 metra operado povas esti malfacila ĉar malfacilas starigi plenondajn antenojn por multaj radioamatoroj kun limigita spaco. Klopodoj malgrandigi antenojn tre ofte rezultas en efikperdoj, tamen multaj radioamatoroj sukcese komunikas je tre longaj distancoj per relative malgrandaj antenoj, ĝi estas eksperimenta kampo por eltrovemo en antendezajno kaj teknikoj por funkciigado de malgrandaj kaj pli efikaj antenoj. Dupolusa anteno por tiu bendo povus esti 80 metrojn longa tial oni kutime muntas L-antenojn, vertikalajn antenojn por pli efike uzi spacon.

Dum la tago la absorbo de la D-tavolo preskaŭ faras la bendon neuzebla kvankam eblas fari kelkajn lokajn kontaktojn. Sed kiam noktiĝas la tavoloj D kaj E malaperas kaj danke al la F-tavolo la bendo rehavas grandan aktivecon, tiam eblas fari naciajn kaj internaciajn kontaktojn. La bruo povas esti problemo ĉefe en somero kaj iom pli milda en vintro, la elektraj ŝtormoj estas percepteblaj en tiu bendo.

Estas neniu klarigo aŭ sugesto de ILERA por kontaktoj inter esperantistaj radioamatoroj en tiu bendo kvankam eblas uzi ĝin dum la ILERA konkurso.

Bendlarĝo laŭ la IARU regionoj ^[4][5]

Europo, Afriko kaj Norda Azio.
de 1,810 ĝis 2,000 KHz

Ameriko
de 1,800 ĝis 2,000 KHz

Azio kaj Pacifiko.
de 1,800 ĝis 2,000 KHz

• Jonosfero
  
• Atenuado en la spaco

• Internacia Amatora Radia Unio (IARU)

Radioamatoraj bendoj
Rango	Bendo	ITU Regiono 1	ITU Regiono 2	ITU Regiono 3
LF	2200 m	135.7 kHz – 137.8 kHz
MF	630 m	472 kHz – 479 kHz
	160 m	1.810 MHz – 1.850 MHz	1.800 MHz – 2.000 MHz
HF	80 / 75 m	3.500 MHz – 3.800 MHz	3.500 MHz – 4.000 MHz	3.500 MHz – 3.900 MHz
	60 m	5.3515 MHz – 5.3665 MHz
	40 m	7.000 MHz – 7.200 MHz	7.000 MHz – 7.300 MHz	7.000 MHz – 7.200 MHz
	30 m[w]	10.100 MHz – 10.150 MHz
	20 m	14.000 MHz – 14.350 MHz
	17 m[w]	18.068 MHz – 18.168 MHz
	15 m	21.000 MHz – 21.450 MHz
	12 m[w]	24.890 MHz – 24.990 MHz
	10 m	28.000 MHz – 29.700 MHz
VHF	6 m	50.000 MHz – 52.000 MHz	50.000 MHz – 54.000 MHz
	4 m	70.000 MHz – 70.500 MHz	N/A
	2 m	144.000 MHz – 146.000 MHz	144.000 MHz – 148.000 MHz
	1.25 m	N/A	220.000 MHz – 225.000 MHz	N/A
UHF	70 cm	430.000 MHz – 440.000 MHz	430.000 MHz – 440.000 MHz (420.000 MHz – 450.000 MHz)
	33 cm	N/A	902.000 MHz – 928.000 MHz	N/A
	23 cm	1.240 GHz – 1.300 GHz
	13 cm	2.300 GHz – 2.450 GHz
SHF	9 cm	3.400 GHz – 3.475 GHz	3.300 GHz – 3.500 GHz
	5 cm	5.650 GHz – 5.850 GHz	5.650 GHz – 5.925 GHz	5.650 GHz – 5.850 GHz
	3 cm	10.000 GHz – 10.500 GHz
	1.2 cm	24.000 GHz – 24.250 GHz
EHF	6 mm	47.000 GHz – 47.200 GHz
	4 mm	75.500 GHz– 81.500 GHz	76.000 GHz – 81.500 GHz
	2.5 mm	122.250 GHz – 123.000 GHz
	2 mm	134.000 GHz – 141.000 GHz
	1 mm	241.000 GHz – 250.000 GHz
[w] HF bendoj asignita al radioamatoroj en 1979 dum la Monda Administra Radia Konferenco (angleWorld Administrative Radio Conference). Ili kutime estas nomitaj "WARC bendoj".