Jacobus Stellingwerf(f) of Jacob Jansz(oon) (Amsterdam, 2 februari 1667^[1] - begraven aldaar, 29 december 1727) was een Noord-Nederlandse tekenaar van landschappen en topografische objecten.

Stellingwerff was een zoon van de knopenmaker Roelof Stellingwerff en van Catharina of Cathalijntje van Hoorn. Stellingwerff was niet opgeleid als tekenaar. Hij was goudsmid evenals zijn grootvader van moederskant. Pas op latere leeftijd (vanaf ongeveer 1722) werd hij een kopiist, die tekeningen maakte in opdracht. Zijn opdrachtgevers waren de oudheidkundigen Matheus Brouërius van Nidek en Andries Schoemaker. Stellingwerff kreeg aangeleverde schetsen en maakte daar zijn tekeningen naar. Naar schatting maakte hij meer dan 2.500 tekeningen voor Brouërius van Nidek en meer dan 800 voor Schoemaker. De kritiek dat de tekeningen van Stellingwerff niet altijd historisch juist waren klopt. Dat heeft te maken met het feit, dat de door derden aangeleverde schetsen, die hij gebruikte voor zijn tekeningen, niet altijd betrouwbaar bleken te zijn.^[2]

Stellingwerff trouwde in 1703 met Margarieta van Nierop en hertrouwde in 1723 met Antonina Houbraken, dochter van de schilder Arnoldus Houbraken (1660-1719). Zij tekende evenals haar man en zette na zijn dood zijn werkzaamheden voort en signeerde soms met de naam van haar overleden man.^[3][4]

Zie de categorie Jacobus Stellingwerff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.