253 Ματθίλδη
_mathilde.jpg) Ο αστεροειδής Ματθίλδη σε εικόνα της αποστολής NEAR | |
| Ανακάλυψη | |
|---|---|
| Ανακαλύφθηκε από | Γιόχαν Παλίζα |
| Ημ/νία ανακάλυψης | 12 Νοεμβρίου 1885 |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
| Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
| Αφήλιο | 3,351 AU (501,3 εκατομ. km) |
| Περιήλιο | 1,942 AU (290,56 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,647 AU (395,95 εκατομ. km) |
| Εκκεντρότητα | 0,2662 |
| 1572,8 | |
| 111,96° | |
| Κλίση | 6,738° |
| 179,63° | |
| = 157,475° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 10,4[1] |
Η Ματθίλδη (Mathilde) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,20. Ανακαλύφθηκε το 1885 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα. Η τροχιά του είναι αρκετά ελλειπτική και η περιστροφή του γύρω από τον άξονά του πάρα πολύ αργή για αστεροειδή (17,4 γήινες ημέρες). Ανήκει στους αστεροειδείς φασματικού τύπου C (ανθρακούχους), που είναι οι πιο σκουρόχρωμοι. Το σημαντικό σχετικά με τη Ματθίλδη είναι ότι στις 27 Ιουνίου 1997 πέρασε από πολύ κοντά της το διαστημόπλοιο NEAR, στο ταξίδι του προς τον αστεροειδή `Ερωτα, και μετέδωσε εικόνες της. Η Ματθίλδη υπήρξε έτσι ο τρίτος αστεροειδής στην Ιστορία τον οποίο επισκέφθηκε τεχνητό αντικείμενο και ο μεγαλύτερος από τους 4 συνολικά τέτοιους αστεροειδείς (αλλά και ο μόνος τύπου C από τους 4).
Ανακάλυψη και παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1885 από τον Παλίζα, ο οποίος παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο της Βιέννης. Τα αρχικά τροχιακά στοιχεία του νέου αστεροειδή υπολογίσθηκαν από τον V.A. Lebeuf, έναν άλλο αστρονόμο του ίδιου αστεροσκοπείου. Το όνομα «Ματθίλδη» προτάθηκε από τον Lebeuf, που του έδωσε το όνομα της συζύγου του υποδιευθυντή του Αστεροσκοπείου των Παρισίων Moritz Leowy.
Το 1995 παρατηρήσεις από τη Γη προσδιόρισαν τον φασματικό τύπο και την περίοδο περιφοράς της Ματθίλδης.
Στις 27 Ιουνίου 1997 το διαστημόπλοιο NEAR πέρασε σε απόσταση 1212 χιλιομέτρων από τη Ματθίλδη με σχετική ταχύτητα ως προς αυτή 9,93 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (35.750 χιλιόμετρα την ώρα) και έλαβε πάνω από 500 εικόνες της επιφάνειάς της. Επίσης, έδωσε στοιχεία που επέτρεψαν τον προσδιορισμό των διαστάσεων και της μάζας της. Ωστόσο, μόνο το ένα «ημισφαίριο» της Ματθίλδης απεικονίσθηκε.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι διαστάσεις της Ματθίλδης είναι 66×48×46 χλμ., με μέση «διάμετρο» 52,8 χλμ. Η επιφάνεια της Ματθίλδης είναι πολύ σκουρόχρωμη (όσο περίπου η φρέσκια άσφαλτος), με άλβεδο 0,0436. Η επιφάνεια φαίνεται να έχει φυλλοπυριτικά ορυκτά. Υπάρχουν μερικοί πολύ μεγάλοι κρατήρες, ενώ μεγαλύτεροι είναι οι Ishikari (29,3 χλμ.) and Karoo (33,4 χλμ.) με μέγεθος συγκρίσιμο με τη διάμετρο του αστεροειδή. Στους κρατήρες της Ματθίλδης δόθηκαν τα ονόματα ανθρακοφόρων πεδίων και ανθρακωρυχείων της Γης.
Η μάζα της Ματθίλδης υπολογίσθηκε σε 103 τρισεκατομμύρια τόνους, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της σε 99 βαθμούς C υπό το μηδέν.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd
.jpl . Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2023..nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000253 - ↑ JPL Small-Body Database. ssd
.jpl . Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024..nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000253
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 252 Κλημεντίνη | 253 Ματθίλδη | 254 Αυγούστα |
|---|
| |||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
