Το ωάριο είναι το γεννητικό κύτταρο (γαμέτης) των θηλυκών οργανισμών το οποίο βρίσκεται στην ωοθήκη.

Σε κάθε ωοθήκη από την γέννηση της γυναίκας υπάρχουν πάρα πολλά ειδικά κύτταρα, που στην εφηβεία θα αρχίσουν να εξελίσσονται σε ωάρια. Κάθε ωάριο ωριμάζει και ελευθερώνεται κάθε 28 μέρες (έμμηνος κύκλος που επαναλαμβάνεται μέχρι την εμμηνόπαυση) και αυτή η διαδικασία γίνεται εναλλάξ και στις 2 ωοθήκες.

Μετά την απελευθέρωσή του, το ωάριο προχωρεί στον ωαγωγό για να καταλήξει στη μήτρα. Με την παραγωγή και την ελευθέρωση του ωαρίου παρατηρείται αύξηση της έκκρισης ορμονών από την ωοθήκη,που προκαλούν πάχυνση και εμπλουτισμό με αίμα του βλεννογόνου του τοιχώματος της μήτρας. Οι αλλαγές αυτές προετοιμάζουν την μήτρα να θρέψει το έμβρυο αν το ωάριο γονιμοποιηθεί.

Για να γίνει η γονιμοποίηση του ωαρίου χρειάζεται κατά τη σεξουαλική επαφή το πέος, το γεννητικό όργανο του άνδρα, να βρίσκεται σε στύση και τα σπερματοζωάρια να εισχωρήσουν στη μήτρα, όπου θα βρίσκονται 72 ώρες. Σε αυτό το διάστημα το σπερματοζωάριο πρέπει να γονιμοποιήσει το ωάριο. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, η προετοιμασία της μήτρας δεν χρειάζεται και αρχίζει μια αντίστροφη διαδικασία απομάκρυνσης διαμέσου του κόλπου, των ουσιών (βλέννα) και του αίματος που μαζεύτηκε. Μετά την καταστροφή του ωαρίου ωριμάζει νέο ωάριο.

Αν και η ύπαρξη είχε διατυπωθεί ήδη από τα τέλη του 17ου αιώνα, το ωάριο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά μικροσκοπικά το 1826 από τον Καρλ Ερνστ φον Μπάερ.^[1]