Χαλκοπυρίτης
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειούχα ορυκτά (σουλφίδια) |
| Χημικός τύπος | CuFeS2 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Μοριακό βάρος | 183,5 |
| Πυκνότητα | 4,2 gr/cm3 |
| Χρώμα | Κίτρινο του μπρούντζου. Επιφανειακά ιριδίζον (λόγω οξείδωσης) |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τετραγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Σκαληνόεδρα[1] |
| Υφή | Στιφρά ή βοτρυοειδή συσσωματώματα[2] |
| Διδυμία | Ναι (επαφής) |
| Σκληρότητα | 3,5 - 4 |
| Σχισμός | Ατελής |
| Θραύση | Ανώμαλη |
| Λάμψη | Μεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | Πολύ σκούρα πράσινη |
| Πλεοχρωισμός | Όχι |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής |
| Ανευρίσκεται | Σε φλέβες με μικτά θειούχα ορυκτά[3] |
Ο χαλκοπυρίτης (αγγλ. chalcopyrite) είναι ορυκτό του χαλκού και αποτελεί ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματά του.
Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γνωστός από την αρχαιότητα, αποκλήθηκε χαλκίτης από τον Αριστοτέλη και πυρίτης από τον Πλίνιο. Η λέξη χαλκοπυρίτης είναι σύνθετη από τις λέξεις χαλκός και πυρίτης (= δημιουργία πυρός με κτύπημα). Απαντά σε εκτεταμένα κοιτάσματα ηφαιστειογενούς προέλευσης και σε ιζηματογενείς αποθέσεις. Ανευρίσκεται επίσης σε φλέβες αλλά και παρενεσπαρμένος σε γρανιτικές και διοριτικές διεισδύσεις. Είναι ευρέως διαδεδομένος ανά τον κόσμο και η διάδοσή του αυτή τον κάνει να αποτελεί το κυριότερο μετάλλευμα χαλκού, παρά τη χαμηλή περιεκτικότητα του ορυκτού σε μέταλλο συγκριτικά με άλλα ορυκτά του, όπως ο βορνίτης. Κυριότερα κοιτάσματά του ανευρίσκονται σε ορισμένες Πολιτείες των ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Χιλή, στο Περού και σε όλο το μήκος των Άνδεων. Επίσης ανευρίσκεται σε μερικά από τα μεταλλεία του Λαυρίου.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές, Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
