Φρειδερίκος ΣΤ΄
Ο Φρειδερίκος ΣΤ΄ σε πίνακα του 1824
Βασιλιάς της Δανίας
Περίοδος	13 Μαρτίου 1808 – 3 Δεκεμβρίου 1839
Στέψη	31 Ιουλίου 1815 Κάστρο του Φρέντερικσμποργκ, Χίλλερεντ
Προκάτοχος	Χριστιανός Ζ΄
Διάδοχος	Χριστιανός Η΄
Βασιλιάς της Νορβηγίας
Περίοδος	13 Μαρτίου 1808 – 17 Μαΐου 1814
Προκάτοχος	Χριστιανός Ζ΄
Διάδοχος	Χριστιανός Φρειδερίκος
Γέννηση	28 Ιανουαρίου 1768 Κάστρο Κρίστιανσμποργκ, Κοπεγχάγη
Θάνατος	3 Δεκεμβρίου 1839 (71 ετών) Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ, Κοπεγχάγη
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός του Ροσκίλντε
Σύζυγος	Μαρία Σοφία της Έσσης-Κάσσελ
Επίγονοι	Καρολίνα Βιλελμίνη-Μαρία
Οίκος	Οίκος του Όλντενμπουργκ
Πατέρας	Χριστιανός Ζ΄ της Δανίας
Μητέρα	Καρολίνα Ματθίλδη της Μεγάλης Βρετανίας
Θρησκεία	Λουθηρανισμός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φρειδερίκος ΣΤ΄ (δανικά: Frederik 6.) ήταν Βασιλιάς της Δανίας (1808-1839) και της Νορβηγίας (1808-1814).^[1][2] Από το 1784 μέχρι την άνοδό του στο θρόνο υπηρέτησε ως αντιβασιλέας κατά τη διάρκεια της ψυχικής ασθένειας του πατέρα του.^[1][2]

Γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1768 στα Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ της Κοπεγχάγης^[2] και ήταν το πρώτο παιδί και ο μοναχογιός του Χριστιανού Ζ΄ της Δανίας και της Καρολίνας Ματθίλδης της Μεγάλης Βρετανίας.^[2] Στις 30 Ιανουαρίου του ίδιου έτους βαπτίστηκε στο Κάστρο Κρίστιανσμποργκ από τον Επίσκοπο της Ζηλανδίας, Λούντβιχ Χάρμπο.^[3]

Ο πατέρας του έπασχε από σοβαρά ψυχικά προβλήματα, όπως αυτό της σχιζοφρένειας, κάτι που τον είχε αναγκάσει να απέχει από το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του, παραχωρώντας την εξουσία στο γιατρό του, Γιόχαν Φρίντριχ Στρούενσε.^[4] Από το 1770 ως το 1772 ο Στρούενσε εκτελούσε υπό την ντε φάκτο εξουσία του Χριστιανού, ενώ ήταν και ο εραστής της Καρολίνας Ματθίλδης.^[5] Όταν ο Στρούενσε ήταν στην εξουσία, ο νεαρός Φρειδερίκος βρισκόταν στο Ανάκτορο Χίρσχολμ, όπου εκπαιδευόταν με βάση το βιβλίο του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, Αιμίλιος, ή Περί αγωγής.^[6]

Στις 14 Απριλίου 1784 ο διάδοχος Φρειδερίκος ανέλαβε με πραξικόπημα την αντιβασιλεία που κατείχε τότε ο θείος του, πρίγκιπας Φρειδερίκος.^[1] Συνέχισε να κατέχει το αξίωμα του αντιβασιλέα μέχρι το θάνατο του πατέρα του, το 1808.

Κατά την περίοδο της αντιβασιλείας, ο Φρειδερίκος εισήγαγε μια σειρά από φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, όπως την κατάργηση της δουλείας το 1788.^[1][7] Ωστόσο, στις εξωτερικές σχέσεις ήρθε σε αντιπαράθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο, χάνοντας σημαντικές μάχες.^[1][2]

Στις 31 Ιουλίου 1790 νυμφεύτηκε στο Γκόττορπ την πρώτη εξαδέλφη του, Μαρία της Έσσης-Κάσσελ.^[2] Μαζί της απέκτησε οκτώ παιδιά, ωστόσο κανένας από τους γιους του δεν επέζησαν.^[1]

Ο Φρειδερίκος έγινε βασιλιάς της Δανίας και της Νορβηγίας στις 13 Μαρτίου 1808.^[2] Στην εξωτερική του πολιτική, έκανε τη Δανία την πιο πιστή σύμμαχο του Ναπολέοντα.^[1] Πολλοί ιστορικοί της Δανίας, εκμεταλλεύτηκαν αυτή την αφοσίωση, χαρακτηρίζοντάς τον Φρειδερίκο ως πεισματάρη βασιλιά και ανίκανο. Ωστόσο, αυτή η άποψη έχει αναθεωρηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς θεωρείται ότι η στάση του στους Ναπολεόντειους Πολέμους ήταν μία στάση άμυνας έναντι των απειλών που αντιμετώπιζε η Δανία και η Νορβηγία.^[8]

Μετά την ήττα του 1814 και την απώλεια της Νορβηγίας, ο Φρειδερίκος αποκόπηκε από τις φιλελεύθερες ιδέες του και αντιμετώπισε τις αντιπολιτευόμενες φωνές με λογοκρισία και καταστολή.^[1][9][2] Την ίδια περίοδο η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν ζοφερή, κάτι που ξεκίνησε να αλλάζει τη δεκαετία του 1830. Το 1834 ο Βασιλιάς αποδέχθηκε μια μικρή δημοκρατική καινοτομία με τη δημιουργία μικρών συνελεύσεων, που είχαν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα.^[2][10]

Ο Φρειδερίκος εθεωρείτο ως προστάτης της αστρονομίας και από το 1832 προσέφερε χρυσό μετάλλιο σε όποιον ανακάλυπτε έναν κομήτη.^[11] Οι διάδοχοί του συνέχισαν αυτή την παράδοση μέχρι το 1850.

Απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών, στις 3 Δεκεμβρίου 1839 και ενταφιάστηκε στον Καθεδρικό Ναό του Ρόσκιλε.^[12] Βρισκόταν στην ηγεσία της Δανίας για 55 χρόνια (24 ως αντιβασιλέας και 31 ως βασιλιάς). Επειδή δεν είχε ζώντες απογόνους, τον διαδέχθηκε ο εξάδελφός του, Χριστιανός Η΄ της Δανίας.

Παντρεύτηκε το 1790 νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Μαρία Σοφία, κόρη του Καρόλου της Έσσης-Κάσσελ, και είχε τέκνα:

• Χριστιανός (22 - 23 Σεπτεμβρίου 1791).
• Μαρία Λουίζα (1792 - 1793).
• Καρολίνα (1793 - 1881), παντρεύτηκε τον εξάδελφο του πατέρα της, Φερδινάνδο, Διάδοχο της Δανίας.
• Λουίζα (21 Αυγούστου - 7 Δεκεμβρίου 1795).
• Χριστιανός (1 - 5 Σεπτεμβρίου 1797).
• Ιουλιανή Λουίζα (12 - 23 Φεβρουαρίου 1802).
• Φρειδερίκη Μαρία (3 Ιουνίου - 14 Ιουλίου 1805).
• Βιλελμίνη Μαρία (1808 - 1891), παντρεύτηκε πρώτα τον Φρειδερίκο Ζ΄ της Δανίας και μετά τον Κάρολο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ.

Από την ερωμένη του Φρεντερίκε Ντάννεμανντ (1790 - 1862) είχε φυσικά τέκνα:

• (νόθη) Λουίζε Φρεντερίκε (1810 - 1888), παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο φον Τσακαρίε (1807 - 1871).
• (νόθη) Καρολίνε Αουγκούστα (1812 - 1844), παντρεύτηκε τον Άντολφ Φρέντερικ Σακ φον Μπρόκντορφ (1810 - 1859).
• (νόθος) Φρέντερικ Βίλεμ Ντάννεμαντ (1813 - 1888), Κόμης του Ντάννεμανντ, παντρεύτηκε πρώτα τη Φραντσίσκα φον Σόλτεν (1820 - 1844), χωρίς να αποκτήσει παιδιά, μετά τη Λοβίζα Γκρεφβίνντε Σούλιν (1815 - 1884) και τέλος τη Βιλελμίνα Λάουρσεν (1819 - 1835).
• (νόθος) Φρέντερικ Βάλντεμαρ Ντάννεμαντ (1819 - 1834), Κόμης του Ντάννεμανντ.