Η υπέρυθρη ακτινοβολία ή υπέρυθρες ακτίνες είναι τμήμα του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Στο φάσμα τοποθετούνται ως μικρότερη συχνότητα στην προέκταση της κόκκινης ορατής ακτινοβολίας, εξ ου και το όνομα «υπέρυθρες» (υπό το ερυθρόν χρώμα).^{[Σημ. 1]} Το μήκος κύματός τους κυμαίνεται από το 1 χιλιοστό έως τα 700 νανόμετρα, όπου ξεκινά το ορατό φάσμα. Συνήθως εκπέμπονται από όλα τα σώματα που έχουν κάποια θερμοκρασία. Τα σώματα με τη μεγαλύτερη θερμοκρασία εκπέμπουν περισσότερες υπέρυθρες και αντίστροφα, τα σώματα που απορροφούν περισσότερες υπέρυθρες αυξάνεται η θερμοκρασία τους. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται με την ταλάντωση των σωματιδίων από τα οποία αποτελείται, η οποία αφορά τη θερμική ενέργεια του σώματος.

Οι υπέρυθρες ακτίνες μπορούν να γίνουν αντιληπτές από ορισμένους οργανισμούς όπως οι σκύλοι και τεχνητά με κάμερες. Για τον λόγο αυτό υπάρχουν θερμικές κάμερες που συμβολίζουν με μπλε και άσπρο κάθε θερμό σημείο, ενώ με πράσινο και κόκκινο κάθε ψυχρό σημείο. Αυτές οι κάμερες χρησιμοποιούνται και για τον εντοπισμό εμπύρετων ατόμων στα αεροδρόμια, όπως στην πανδημία γρίπης του 2009 και στην πανδημία COVID-19^[1]. Ένα από τα χαρακτηριστικά της είναι ότι προσδίδει θερμότητα στα σημεία όπου καταλήγει, χωρίς να επηρεάζει το ενδιάμεσο διάστημα.

• Υπέρυθρες ακτίνες χρησιμοποιούνταν για μεταφορά δεδομένων από τα κινητά τηλέφωνα πριν την κυκλοφορία του Bluetooth.
• Τηλεκοντρόλ / Τηλεχειριστήριο.
• Κόλλημα και αφαίρεση αέρα σε προστατευτικά τζαμάκια για τηλέφωνα.

1. ↑ Αναφέρεται λανθασμένα και ως υπερέρυθρη, ακολουθώντας κατά μία λογική την ορολογία «υπεριώδης». Ενδέχεται όσοι χρησιμοποιούν την ορολογία με το υπέρ να εννοούν με αυτό το «πέραν του» και όχι το μικρότερο ή μεγαλύτερο σε σχέση με τις συχνότητες του ερυθρού και του ιώδους.