Τυρρηνικές γλώσσες
Οι Αιγαιακές γλώσσες είναι μια υποθετική γλωσσική οικογένεια, η επικράτεια της οποίας εκτείνεται από ανατολή προς δύση από τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη έως τις ακτές της Ανατολίας, και βόρεια κατά μήκος της Ελλάδας έως την ιταλική χερσόνησο. Η μέγιστη εξάπλωση των αιγαιακών γλωσσών προτείνεται κατά την Εποχή του Χαλκού, με τον μινωικό πολιτισμό (Αιγηίδα) και τον Ετρουσκικό πολιτισμό στην Ιταλία.
Στην αρχαιοελληνική γραμματεία υπάρχουν αρκετές αναφορές στους Τυρρηνούς και τους Πελασγούς. Η σύγχρονη άποψη είναι ότι πιθανώς πρόκειται περί σχετιζόμενων λαών, γεγονός που ερμηνεύει εν μέρει τις αλληλοεπικαλυπτόμενες αναφορές στη χρήση των δύο όρων από τους κλασικούς συγγραφείς.
Κατάλογος υποθετικών μελών:
Έχει προταθεί -χωρίς ωστόσο να έχει γίνει αποδεκτή- η γενετική ενότητα αυτών των γλωσσών, δηλαδή η ύπαρξη μιας ιστορικής πρωτοαιγαιακής γλώσσας. Μια άλλη πρόταση υποδεικνύει προς την κατεύθυνση ενός υποκλάδου ή αδελφού κλάδου των γλωσσών της Ανατολίας, όπως προκύπτουν από την ταξινόμηση των Ντιακόνοφ και Μάλλορυ, αν μάλιστα ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν το ζήτημα της προς δυσμάς μετακίνησης της Λημνιακής από τις περιοχές της Ανατολίας.
Τούτη η γλωσσική οικογένεια εξαφανίστηκε πιθανώς περί τον 3ο Π.Κ.Ε. αι. στην περιοχή του Αιγαίου εξαιτίας του γλωσσικού ηγεμονισμού της Κοινής και περί τον 1ο Κ.Ε. αι. στην Ιταλία με την αφομοίωσή τους στη Λατινική γλώσσα.
Προτεινόμενες σχέσεις με άλλες οικογένειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχει προταθεί μια σχέση με τις ανατολικές γλώσσες εντός των Ινδοευρωπαϊκών, αλλά δεν είναι γενικά αποδεκτή (αν και ο Λέοναρντ Ρ. Πάλμερ έδειξε ότι μερικές γραμμικές επιγραφές ήταν λογικές ως παραλλαγή της Λουβικής γλώσσας). Εάν αυτές οι γλώσσες είναι πρώιμο ινδοευρωπαϊκό στρώμα και όχι προ-Ινδοευρωπαϊκό, θα συνδεθούν με το παλαιό ευρωπαϊκό υδρόψυμο του Κράχε και θα χρονολογούνται από την εποχή του Χαλκού.
Βορειοανατολικές Καυκάσιες γλώσσες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ορισμένοι κυρίως σοβιετικοί ή μετασοβιετικοί γλωσσολόγοι, συμπεριλαμβανομένου του Σεργκέι Μπρεστοσίν, πρότειναν μια σύνδεση μεταξύ των Τυρρηνικών και των Βορειοανατολικών Καυκάσιων γλωσσών, βασισμένων στις ισχυρές αλληλογραφίες μεταξύ των ετρουσκικών, ουρρηνικών και βορειοανατολικών Καυκάσων γλωσσών, αριθμητικών, γραμματικών δομών και φωνολογίες.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- I. M. Diakonov, "On the Original Home of the Speakers of Indo-European", Journal of Indo-European Studies (1985, vol. 13, 92-174)
- J. P. Mallory, In Search of the Indo-Europeans (1989).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
