Τσιμπούρι
Ενήλικο τσιμπούρι που παρασιτεί στα ελάφια, Ixodes scapularis
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia) Συνομοταξία: Αρθρόποδα (Arthropoda) Υποσυνομοταξία: Χηλικέρατα (Chelicerata) Ομοταξία: Αραχνίδια (Arachnida) Υφομοταξία: Ακάρεα (Acarina) Υπερτάξη: Παρασιτόμορφα (Parasitiformes) Τάξη: Ιξωδίδια (Ixodida) Υπεροικογένεια: Ιξωδοειδή (Ixodoidea)
Οικογένειες
Ιξωδίδες (Ixodidae) – Σκληρά τσιμπούρια Αργασίδες (Argasidae) – Μαλακά τσιμπούρια Νουταλιελλίδες (Nuttalliellidae)

Το τσιμπούρι είναι κοινή ονομασία του παρασιτικού Αρθρόποδου, που επιστημονικά ονομάζεται κρότων. Ανήκει στην τάξη Ακάρεα. Τρέφεται με αίμα που απορροφά από το δέρμα των θηλαστικών, στα οποία παρασιτεί. Βγαίνει δύσκολα όταν προσκολλάται στο δέρμα. Είναι επιβλαβές για τον άνθρωπο και τα ζώα, επειδή μπορεί να μεταφέρει σοβαρές ασθένειες όπως η Βορρελίωση ή η Εαρινή Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Τα αρχαιότερα απολιθώματα από τσιμπούρια ανάγονται στην Κρητιδική Εποχή ^[1].

Το παρασιτικό ζωύφιο έχει οκτώ πόδια και κεραίες. Μοιάζει στο μέγεθος με κουκούτσι σταφυλιού γκριζωπού χρώματος, όταν είναι νηστικό. Όταν όμως είναι χορτάτο το μέγεθος της κοιλιάς του διογκώνεται. Το δέρμα του είναι ελαστικό.

Το κοινό τσιμπούρι (επιστημονική ονομασία: Κρότων ο ρίκινος), τρέφεται με αίμα τρεις φορές σε όλη του τη ζωή. Όταν ρουφά αίμα, η κοιλιά του αυξάνει σε όγκο.

• Νέα Εγκυκλοπαιδεία, εκδ. Μαλλιάρης-Παιδεία, 2006, τ. 26, σελ. 14.
• Muma, Walter: Lyme Disease: Nature Class - March 1997.
• Stafford, Kirby C. III: Tick Bite Prevention, Connecticut Department of Public Health, Feb. 1999.
• Fivaz, B., T. Petney, and I. Horak. 1993. Tick Vector Biology: Medical and Veterinary Aspects. Springer. ISBN 0-387-54045-8.
• TickEncounter.org Αρχειοθετήθηκε 2021-04-04 στο Wayback Machine. University of Rhode Island site with tick and tick-borne disease information