Τρίτη τάξη στα χρόνια πριν από τη Γαλλική Επανάσταση ήταν ανομοιογενής κοινωνική τάξη, η οποία αποτελούνταν από το μη προνομιούχο τμήμα του πληθυσμού (αστοί, έμποροι, τραπεζίτες, εργάτες, αγρότες).^[1] Τις άλλες δύο τάξεις συνιστούσαν ο κλήρος και οι ευγενείς. Η τρίτη τάξη αποτελούσε το 98% του γαλλικού πληθυσμού εκείνη την εποχή ενώ ο κλήρος και οι ευγενείς μαζί αποτελούσαν μόνο το 2%.

Τον Ιανουάριο του 1789, στη Γαλλία, πριν από την σύγκληση των Γενικών Τάξεων εμφανίζεται στο Παρίσι ένα φέιγ-βολάν (feuille volant) του αβά Εμμανουήλ Ιωσήφ Σεγιές με τίτλο «Τι είναι η Τρίτη Τάξη;», ένας λίβελλος που άσκησε τεράστια επιρροή. Μεταξύ άλλων έγραφε: «Η πρόθεση αυτού του γραπτού είναι απλούστατη. Πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας τρεις ερωτήσεις:

1. Τι είναι η Τρίτη Τάξη; Τα πάντα.
2. Τι ήταν μέχρι σήμερα στον πολιτικό τομέα; Τίποτα
3. Τι ζητάει; Να γίνει κάτι.»

Κατά προτροπή του Σεγιές, στις 17 Ιουνίου του 1789, οι εκπρόσωποι της Τρίτης Τάξης, τους οποίους υποστηρίζουν και εκπρόσωποι του κατώτερου κλήρου και των ευγενών, αυτοανακηρύσσονται σε Εθνική Συνέλευση.