Ο Αμπού Σάιντ Τατζ αντ-Ντάουλα Τουτούς Α΄ (αραβικά: أبو سعيد تاج الدولة تتش السلجوقي) (... - 1095) ήταν Σελτζούκος εμίρης της Δαμασκού από το 1079 έως το 1095 μ.Χ. Διαδέχθηκε τον Αμπαάκ αλ-Χουαρίζμι. Πήρε τον έλεγχο της Συρίας το 1085 από τον αδελφό του, τον σουλτάνο των Μεγάλων Σελτζούκων Μαλίκ Σαχ Α΄, αλλά τον έχασε το 1086, για να τον ξαναπάρει το 1094. Μετά το θάνατό του το 1095, ο γιος του Ραντβάν, ούτε είκοσι ετών ακόμα, διεκδίκησε τη Συρία για λογαριασμό του, μη διστάζοντας να στραγγαλίσει τους δύο νεότερους αδελφούς του, ώστε να μη διεκδικήσουν κάποτε την εξουσία. Ένας τρίτος νεότερος αδελφός, ο Ντουκάκ, ο οποίος αρχικώς είχε κληρονομήσει φέουδο στη Τζεζίρα (Μεσοποταμία), σώθηκε σκάζοντάς το κυριολεκτικώς την ύστατη στιγμή από το φρούριο στο Χαλέπι όπου κατοικούσε μαζί με τον Ραντβάν, και από τότε το μίσος μεταξύ των δύο αδελφών παρέμενε άσβεστο. Ο Ντουκάκ επαναστάτησε και πήρε τον έλεγχο της Δαμασκού, με αποτέλεσμα την περιδίνηση της Συρίας στο χάος και την αναρχία, μετατρεπόμενη σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών των δύο αδελφών.