Συνοπτικές πληροφορίες
Σατανισμός
Οργανισμοί Εκκλησία του Σατανά Πρώτη Εκκλησία του Σατανά Το μαύρο σπίτι
Ιερά κείμενα Νεκρονομικόν Σατανική Βίβλος Σατανική Μάγισσα Το Διαβολικό σημειωματάριο Γράμματα από τον Διάβολο Η μυστική ζωή ενός Σατανιστή
Διακοπές και εορτές Διαβολική νύχτα Σατανιστικές διακοπές
Media www.churchofsatan.com The black flame The Satanic Mass Satanis: The Devil's Mass
Είδη Σατανισμού Σατανισμός Αθεϊστικός Σατανισμός Θεϊστικός Σατανισμός
Σατανισμός
π σ ε

Ο Σατανισμός είναι λατρευτική πίστη η οποία έχει ως επίκεντρό της τον Εωσφόρο (Σατανά) , οντότητα που σύμφωνα με την παράδοση των ιουδαίων, των μουσουλμάνων και των χριστιανών είναι ο έσχατος αντίπαλος του Θεού και των ανθρώπων, ενσαρκώνοντας την Ελεύθερη Θέληση (ελεύθερη βούληση) σύμφωνα με τους Σατανιστές, ή την αρχή του απόλυτου κακού σύμφωνα με τους Ιουδαίους, τους μουσουλμάνους και τους Χριστιανούς.

Δεν λείπουν λατρείες αρνητικών δυνάμεων στο περιθώριο και των άλλων θρησκειών, όμως ο σατανισμός εντοπίζεται στο θρησκευτικό ορίζοντα του ιουδαϊσμού και χριστιανισμού, επειδή αποδέχεται κατ' αρχήν τον μονοθεϊσμό και την αντίληψη της Βίβλου για τον Διάβολο.

Οι ερευνητές θρησκειολόγοι προτείνουν τέσσερις τύπους σατανισμού: α) τον μεσαιωνικό, β) τον θρησκευτικό γ) τον ερασιτεχνικό δ) τον πνευματικό ή συμβολικό.

Ο μεσαιωνικός σατανισμός

Κύρια γνωρίσματά του είναι οι τελετουργικές ανθρωποθυσίες και τα συμβόλαια με τον διάβολο, οι παρά φύση σεξουαλικές σχέσεις με τους δαίμονες ή μεταξύ των συμμετεχόντων, οι φόνοι παιδιών και η πρόκληση καταστροφής σε τρίτα πρόσωπα ή αγαθά με τη χρήση μαγγανείας^[1] Πρόκειται για φανταστικό επινόημα της χριστιανικής Εκκλησίας η οποία μέσα από τη δράση της Ιεράς Εξέτασης και τις συνεχείς επίσημες και ανεπίσημες διώξεις μαγισσών,οδήγησε στην ταύτιση της λαϊκής μαγείας και διαφόρων παγανιστικών αντιλήψεων με ό,τι αποκαλείτο διαβολικό. Η καταστολή έτρεφε τη θεωρητική δαιμονολογία, η οποία ξεφτούσε πολύ σύντομα όταν δεν αυξάνονταν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις^[2] Οι περιπτώσεις πραγματικής λατρείας του Σατανά πρέπει να θεωρούνται ελάχιστες. Τα αριστοκρατικά κοινωνικά στρώματα μάλλον είναι αυτά που υπερεκπροσωπούνται στην άσκηση της λατρείας του Σατανά κι όχι τα λαϊκά στρώματα.^[3]

Δείτε επίσης

Αθεϊστικός Σατανισμός

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• http://www.churchofsatan.com/interview-occult-america.php

Παραπομπές

Βιβλιογραφία

• Γιώργος Βλάχος, σατανισμός, Θρησκειολογικό Λεξικό, Ελληνικά Γράμματα ,Αθήνα, 2000, σελ.483-486
• Γκερτ Σβέρχοφ, Ιερά Εξέταση, μτφρ. Ηλίας Τσιριγκάκης, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα,2010
• Εμμανουήλ Ροΐδης, Οι μάγισσες του Μεσαίωνα, εκδ. Μάριος Βερέττας, Αθήνα 2006
• Robert Thurston, Μάγοι και μάγισσες. Η άνοδος και η πτώση των κυνηγιών μάγων και μαγισσών στη Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, μτφρ. Ιωάννα Παπαστάμου, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα 2006
• Βασίλης Αδραχτάς, Σατανισμός. Άλλη μια Νέα Θρησκεία χωρίς Θεό, εκδ. Ιερά/Βέβηλα Αθήνα 2010
• Henry Ansgar Kelly, Σατανάς: μια βιογραφία, μτφρ. Γιάννης Βογιατζής, εκδ. Πολύτροπον 2008
• Νίκος Ματσούκας, Σατανάς, εκδ. Π. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999
• Charles Stewart, Δαίμονες και διάβολος στην Ελλάδα, μτφρ. Μαριάννα Σωκράτους, εκδ. Ταξιδευτής, Αθήνα, 2008
• Robert Muchembled, Μια ιστορία του διαβόλου 12ος -20ος αιώνας, μτφρ. Τσελέντη Ευγενία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2003
• Απόστολος Νικολαΐδης, Η σατανολατρία ως κοινωνικό φαινόμενο, ανάτυπο Αθήνα 1995.[πρώτη δημοσίευση στο περ. "Κοινωνία", τεύχη 3 και 4 του 1994, σσ. 265-271 και 385-390]