Η ραντσέρα (ισπανικά: canción ranchera‎‎) είναι είδος παραδοσιακής μουσικής του Μεξικού. Χρονολογείται πριν από τα χρόνια της Μεξικανικής Επανάστασης. Αργότερα συνδέθηκε στενά με τα συγκροτήματα Μαριάτσι που εξελίχθηκαν στο Χαλίσκο . Η μουσική ραντσέρα σήμερα μπορεί να εκτελεστεί σχεδόν σε όλα τα τοπικά μεξικανικά στυλ μουσικής. Αντλώντας από την αγροτική παραδοσιακή λαϊκή μουσική, η ραντσέρα αναπτύχθηκε ως σύμβολο μιας νέας εθνικής συνείδησης, ως αντίδραση στα αριστοκρατικά γούστα της περιόδου.

Η λέξη ranchera προήλθε από τη λέξη rancho επειδή τα τραγούδια προήλθαν από τα ράντσο και την ύπαιθρο του αγροτικού Μεξικού.

Τα παραδοσιακά θέματα στα rancheras αφορούν την αγάπη, τον πατριωτισμό ή τη φύση .

Οι ρυθμοί μπορούν να έχουν μέτρο 2/4 (σε αργό ρυθμό: ranchera lenta και πιο γρήγορο ρυθμό: ranchera marcha), 3/4 (ranchera valseada) ή 4/4 (bolero ranchero).

Τα τραγούδια είναι συνήθως σε ένα μείζον κλειδί και αποτελούνται από μια ορχηστρική εισαγωγή, έναν στίχο και το ρεφρέν, ενόργανο τμήμα που επαναλαμβάνει τον στίχο και μετά έναν άλλο στίχο με ρεφρέν, με τέλος ετικέτας. Τα Rancheras διακρίνονται επίσης για το grito mexicano, μια κραυγή που λαμβάνει χώρα στα μουσικά ιντερμέδια μέσα σε ένα τραγούδι, είτε από τους μουσικούς και/ή το κοινό που ακούει.

Το κανονικό μουσικό μοτίβο των rancheras είναι α–β–α–β. Οι Rancheras ξεκινούν συνήθως με μια ενόργανη εισαγωγή (α). Το πρώτο λυρικό τμήμα αρχίζει στη συνέχεια (β), με οργανικά στολίδια να διακόπτουν τις γραμμές μεταξύ τους. Στη συνέχεια, τα όργανα επαναλαμβάνουν ξανά το θέμα και στη συνέχεια οι στίχοι μπορούν είτε να επαναληφθούν είτε να ξεκινήσουν ένα νέο σύνολο λέξεων. Βρίσκει κανείς επίσης τη μορφή α–β–α–β–γ–β που χρησιμοποιείται, στην οποία παίζεται η εισαγωγή (α), ακολουθούμενη από τον στίχο (β). Αυτή η μορφή επαναλαμβάνεται, και στη συνέχεια προστίθεται ένα ρεφρέν (γ), που τελειώνει με τον στίχο.

Οι πιο δημοφιλείς συνθέτες ranchera περιλαμβάνουν τους Lucha Reyes, Cuco Sánchez, Antonio Aguilar, Juan Gabriel και τον José Alfredo Jiménez, ο οποίος συνέθεσε πολλά από τα πιο διάσημα rancheras, με τις συνθέσεις του να ξεπερνούν σε αριθμό τα 1000 τραγούδια, καθιστώντας τον έναν από τους πιο παραγωγικούς τραγουδοποιούς στην ιστορία της δυτικής μουσικής.

Ένα άλλο στενά συνδεδεμένο στυλ μουσικής είναι το κορίντο, το οποίο παίζεται συχνά από τα ίδια σύνολα που παίζουν τακτικά rancheras. Το κορίντο, ωστόσο, είναι κατάλληλο να είναι μια επική ιστορία για ήρωες και κακούς ή τον τρόπο ζωής του αφηγητή.

• Brenner, Η. (1996). Música ranchera. Das mexikanische Äquivalent zur Country and Western Music aus historischer, musikalischer und kommerzieller Sicht ( Música ranchera: El equivalente mexicano de la música country y la música del Oeste ) (Musikethnologische Sammelbände 14). Πρόλογος Thomas Stanford. Tutzing: Verlag Hans Schneider, 1996 (ISBN 3 7952 0867 X).

• Μουσική ανάλυση
• Erichsen, Gerald. «German roots of Mexican Music». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2013.