Πολιορκία του Ξερίγορδου
| Πολιορκία του Ξερίγορδου | |||
|---|---|---|---|
| Μέρος της Λαϊκής Σταυροφορίας | |||
 Απεικόνιση της ήττας της Λαϊκής Σταυροφορίας | |||
| Χρονολογία | 21-29 Σεπτεμβρίου 1096 | ||
| Τόπος | Ξερίγορδος, κοντά στη Νίκαια | ||
| Έκβαση | Σελτζουκική νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Η Πολιορκία του Ξερίγορδου, τον Σεπτέμβριο του 1096, ενέταξε 6.000 Γερμανούς της Λαϊκής Σταυροφορίας υπό τον Ρεϋνάλδο του Μπρογιέ εναντίον των Τούρκων που διοικούσε ο Ελχάνης, στρατηγός του Σουλτάνου Κιλίτζ Αρσλάν Α΄ του Σουλτανάτου του Ρουμ. Η ομάδα των Σταυροφόρων κατέλαβε το τουρκικό φρούριο του Ξερίγορδου, κοντά στη Νίκαια, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα προκεχωρημένο φυλάκιο. Ο Ελχάνης έφτασαν τρεις μέρες αργότερα και πολιόρκησε τους Σταυροφόρους. Οι υπερασπιστές δεν είχαν ύδρευση και μετά από οκτώ ημέρες πολιορκίας αναγκάστηκαν να παραδωθούν (29 Σεπτεμβρίου). Μερικοί από τους Σταυροφόρους εξισλαμίστηκαν, ενώ οι υπόλοιποι που αρνήθηκαν σφαγιάστηκαν.[1][2][3]
Υπόβαθρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο στρατός της Λαϊκής Σταυροφορίας αποβιβάστηκε στη Μικρά Ασία στις 6 Αυγούστου 1096 και στρατοπέδευσε στην Ελενόπολη, στα βορειοδυτικά της Νίκαιας, πρωτεύουσας του σελτζουκικού Σουλτανάτου του Ρουμ. Ο νεαρός σουλτάνος, Κιλίτζ Αρσλάν Α΄, βρισκόταν εν μέσω μιας στρατιωτικής εκστρατείας στα ανατολικά, πολεμώντας το Εμιράτο των Ντανισμεντίδων.
Περιμένοντας το κύριο σώμα του Σταυροφορικού στρατού, αυτός ο πρώτος αποδιοργανωμένος στρατός άρχισε να επιτίθεται στα χωριά γύρω από τη Νίκαια. Η ομάδα των επιδρομέων επέστρεψε ανεμπόδιστα πολλές φορές στη βάση της με τη λεία της, φτάνοντας στο σημείο να νικήσει τη φρουρά της Νίκαιας όταν προσπάθησε να τους σταματήσει. Ο Ρεϋνάλδος οδήγησε 6.000 Γερμανούς, συμπεριλαμβανομένων 200 ιπποτών, σε παρόμοιες επιδρομές. Ωστόσο, ο Ρεϋνάλδος δεν ήταν ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της λεηλασίας κοντά στη Νίκαια και αποφάσισε να επιτεθεί στο μακρύτερα στον Ξερίγορδο, ένα φρούριο που απείχε τέσσερις ημέρες από τη Νίκαια, για να μεταφέρει εκεί τη βάση των επιδρομών. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1096, ο Ρεϋνάλδος νίκησε με ευκολία τη φρουρά του Ξερίγορδου.
Ο Κιλίτζ Αρσλάν διέταξε τον στρατηγό του Ελχάνη να ασχοληθεί με τους Σταυροφόρους με ένα στράτευμα που αποτελούνταν κυρίως από τοξότες.
Μάχη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ελχάνης έφτασε τρεις ημέρες αφότου ο Ρεϋνάλδος κατέλαβε τον Ξεριγόρδο, στις 21 Σεπτεμβρίου, και ξεκίνησε να πολιορκεί τους Σταυροφόρους. Η ταχύτητα των τουρκικών στρατευμάτων εξέπληξε τους Γερμανούς, που δεν περίμεναν να απειληθούν. Παράλληλα, ήταν απροετοίμαστοι, καθώς δεν διέθεταν επαρκή εφόδια. Το φρούριο δεν διέθετε σύστημα ύδρευσης, ούτε αποθέματα νερού. Ένας από τους διασωθέντες Σταυροφόρους περιέγραψε τα γεγονότα που συνέβησαν:
Ο κόσμος μας ήταν τόσο απελπισμένος λόγω της δίψας που αιμάτωσε τα άλογα και τα γαϊδούρια του και ήπιε το αίμα. Άλλοι έβαλαν τις ζώνες και τα μαντήλια τους στη στέρνα και έστυψαν το νερό από αυτά στο στόμα τους. Μερικοί ουρούσαν ο ένας στα ενωμένα χέρια του άλλου και έπιναν. Και άλλοι έσκαψαν το υγρό έδαφος, ξάπλωσαν ανάσκελα και άπλωσαν τη γη πάνω από το στήθος τους για να απαλλαγούν από την υπερβολική ξηρότητα της δίψας.[4]
Δυνάμεις ενισχύσεως δεν έφθασαν ποτέ. Ορισμένοι ανέφεραν ότι οι Τούρκοι έστειλαν δύο κατασκόπους στο στρατόπεδο των Σταυροφόρων στην Ελενόπολη για να τους πείσουν ότι ο Ξεριγόρδος ήταν ακόμα ασφαλής, αλλά και ότι η Νίκαια είχε κατακτηθεί από τον Ρεϋνάλδο. Άλλοι ανέφεραν ότι οι ηγέτες των Σταυροφόρων πιέστηκαν να προχωρήσουν, αλλά δεν μπόρεσαν να πάρουν την απόφαση έως ότου έφτασαν τα νέα για την παράδοση του Ξερίγορδου τον Οκτώβριο.
Για οκτώ ημέρες, οι Σταυροφόροι αντιστάθηκαν στη δίψα και στη βροχή από βέλη και καπνό που εξαπέλυαν οι Τούρκοι. Έπειτα, ο ηγέτης των Γερμανών προσφέρθηκε να παραδοθεί και να πολεμήσει για τους Τούρκους. Το φρούριο παραδόθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1096. Μερικοί από τους Σταυροφόρους που μεταστράφηκαν στο Ισλάμ έγιναν σκλάβοι, ενώ όσοι αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν σφαγιάστηκαν.
Υπάρχουν διάφορες αναφορές σχετικά με τη μοίρα του Ρεϋνάλδου. Κάποιοι ανέφεραν ότι σκοτώθηκε στην αρχή της πολιορκίας, άλλοι ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας και κάποιος ισχυρίστηκε ότι εξισλαμίστηκε.
Συνέπειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κιλίτζ Αρσλάν μετά τα γεγονότα, έχοντας πλέον περισσότερη αυτοπεποίθηση και πίστη στο στρατό του, έδωσε εντολή να πραγματοποιηθεί επίθεση στη Λαϊκή Σταυροφορία στην Ελενόπολη.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ A Database of Crusaders to the Holy Land, 1095-1149. «Rainald of Broyes».
- ↑ Murray, Alan V. (2006)."People's Crusades (1096)". In The Crusades - An Encyclopedia. pp. 939-941.
- ↑ http://www.artandpopularculture.com/Siege_of_Xerigordos
- ↑ August. C. Krey, The First Crusade: The Accounts of Eyewitnesses and Participants, (Princeton: 1921), 71-72
- ↑ https://bootcampmilitaryfitnessinstitute.com/2020/10/21/what-was-the-peoples-crusade-1096/
Σταυροφορικές μάχες στην Εγγύς Ανατολή (1096–1303) | |
|---|---|
| Α΄ Σταυροφορία |
|
| Μεσοπερίοδος Α΄ ως Β΄ Σταυροφορίας |
|
| Β΄ Σταυροφορία |
|
| Μεσοπερίοδος Β΄ ως Γ΄ Σταυροφορίας |
|
| Γ΄ Σταυροφορία |
|
| Σταυροφορία του 1197 | - |
| Ε΄ Σταυροφορία |
|
| Μεσοπερίοδος ΣΤ΄ ως Ζ΄ Σταυροφορίας |
|
| Ζ΄ Σταυροφορία |
|
| Κατάρρευση των Σταυροφορικών κρατών στην Εγγύς Ανατολή |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
