Το Πατριωτικό μέτωπο (βουλγαρικά : Отечествен фронт, ОФ) ιδρύθηκε το 1942 και ήταν αρχικά ένα βουλγαρικό πολιτικό κίνημα αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συστατικές ιδρυτικές ομάδες του ήταν το κίνημα Ζβενό, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας, η Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση και το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό εργατικό κόμμα^[1]. Οι συστατικές ομάδες του είχαν ευρέως αντίθετες ιδεολογίες και συνεργάστηκαν μαζί χωρίς μια ενιαία ομάδα εξουσίας. Ωστόσο, το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό κόμμα άρχισε να κυριαρχεί σύντομα στην οργάνωση. Το 1944, μετά τη Σοβιετική Ένωση που κήρυξε τον πόλεμο στη Βουλγαρία, το Πατριωτικό μέτωπο διέπραξε πραξικόπημα ανέλαβε την εξουσία σε όλη τη χώρα και κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία και τις άλλες χώρες του Άξονα. Η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Κίμωνα Γκεοργκίεφ αμέσως υπέγραψε κατάπαυση του πυρός και συνθήκη με τη Σοβιετική Ένωση. Σύντομα το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας έγινε κυρίαρχο στην οργάνωση.

Στις εκλογές τις 18 Νοεμβρίου 1945 κέρδισε μια μεγάλη πλειοψηφία, αφού ήταν το μόνο κόμμα ή συνασπισμός που αναφέρονταν στο ψηφοδέλτιο^[2]. Το 1946 ο Γκεοργκίεφ παραιτήθηκε και ο διάδοχός του ήταν ο Γκεόργκι Δημητρόφ ηγέτης του Κομμουνιστικού κόμματος και η Βουλγαρία έγινε Λαϊκή Δημοκρατία^[3]. Τελικά το Πατριωτικό μέτωπο μετατράπηκε σε ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο κάτω από το Κομμουνιστικό έλεγχο, και όλα τα κόμματα-μέλη εκτός από τη Βουλγαρική Αγροτική Λαϊκή Ένωση διαλύθηκαν^[3]. Με το τέλος του κομμουνισμού το 1989 διαλύθηκε.