Πατριάρχης Γερμανός Δ΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Γερμανός Δ΄ (Ελληνικά)
Γέννηση	1790 Κωνσταντινούπολη
Θάνατος	16  Σεπτεμβρίου 1853 Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ορθόδοξος ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γερμανός Δ΄ (1790–1853) διετέλεσε δύο φορές Οικουμενικός Πατριάρχης, κατά τα έτη 1842-1845 και 1852-1853.

Γεννήθηκε στην συνοικία Βαλατά (Μπαλάτ) της Κωνσταντινούπολης^[1] το 1788^[α] και οι γονείς του ονομάζονταν Ιωάννης και Ελένη^[3]. Περί το 1825, επί Πατριαρχίας Χρυσάνθου έγινε Μέγας Πρωτοσύγκελλος του Πατριαρχείου.

Τον Αύγουστο του 1826, μετά την παραίτηση του Μητροπολίτη Βιδύνης Παϊσίου, εξελέγη διάδοχός του ο Γερμανός. Παρέμεινε στην επαρχία αυτή ως το 1830, οπότε και εξορίστηκε συνεπεία του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1828 και του ανερχόμενου βουλγαρικού εθνικισμού^[4]. Κατόπιν διέμεινε στην Κωνσταντινούπολη μέχρι τον Μάιο του 1831, οπότε εξελέγη Μητροπολίτης Δράμας. Στις 22 Νοεμβρίου 1835 εξελέγη Μητροπολίτης Δέρκων μετά τον θάνατο του προκατόχου του, Νικηφόρου^[5].

Στις 12 Ιουνίου 1842^[3], μετά τον θάνατο του Ανθίμου Ε΄, εξελέγη για πρώτη φορά Οικουμενικός Πατριάρχης και παρέμεινε στο Θρόνο μέχρι τις 18 Απριλίου 1845, οπότε παραιτήθηκε επικαλούμενος φόρτο εργασίας^[β]. Κατόπιν αποσύρθηκε στην οικία του στο Βεβέκιο του Βοσπόρου. Την 1η Νοεμβρίου 1852, μετά την απομάκρυνση από τον θρόνο του Ανθίμου Δ΄, επανεξελέγη Πατριάρχης και παρέμεινε στον θρόνο μέχρι τον θάνατό του, στις 16 Σεπτεμβρίου 1853^[7]. Ετάφη στον περίβολο της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί^[8].

Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τους φτωχούς. Ίδρυσε ναούς, σχολεία, βιβλιοθήκες, ορφανοτροφεία^[9] και το όνομά του συνδέθηκε με τη μόρφωση του Ορθόδοξου κλήρου, καθώς ήταν ο ιδρυτής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης στην εκεί μονή της Αγίας Τριάδας, στο λεγόμενο λόφο της Ελπίδας. Όταν επισκέφθηκε την εγκαταλελειμένη Μονή το 1842, είδε κατεστραμμένες και ερειπωμένες τις εγκαταστάσεις της και αφού πήρε άδεια από τις τουρκικές αρχές, προχώρησε στην ίδρυση και ανοικοδόμησή της^[10]. Η Σχολή λειτούργησε ανελλιπώς μέχρι το 1971, οπότε έκλεισε με νόμο και για όλα αυτά τα χρόνια φοίτησαν εκεί θεολόγοι, ιερείς, επίσκοποι και πατριάρχες.

• Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil. 
• Σάρδεων και Πισιδίας, Γερμανός (1931). Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γερμανός Δ' (ο από Δέρκων) (PDF). Τύποις «Φαζιλέτ» Τάσσου Βακαλοπούλου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 

π σ ε Επίσκοποι Βυζαντίου, Αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως
Επίσκοποι Βυζαντίου (μέχρι το 330)	Απόστολος Ανδρέας Στάχυς Ονήσιμος Πολύκαρπος Α΄ Πλούταρχος Σεδεκίων Διογένης Ελευθέριος Φήλιξ Πολύκαρπος Β΄ Αθηνόδωρος Ευζώιος Βυζαντίου Λαυρέντιος Αλύπιος Περτίναξ Ολυμπιανός Μάρκος Α΄ Φιλάδελφος Κυριακός Α΄ Καστίνος Ευγένιος Α΄ Τίτος Δομέτιος Ρουφίνος Πρόβος Μητροφάνης Α΄ Αλέξανδρος
Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως (330–451)	Αλέξανδρος Παύλος Α΄ Ευσέβιος Μακεδόνιος Α΄ Ευδόξιος Ευάγριος Δημόφιλος Γρηγόριος Α΄ Ναζιανζηνός (Μάξιμος Α΄) Νεκτάριος Ιωάννης Α΄ Χρυσόστομος Αρσάκιος Αττικός Σισίνιος Α΄ Νεστόριος Μαξιμιανός Πρόκλος Φλαβιανός Ανατόλιος
Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Βυζαντινή περίοδος (451–1453)	Ανατόλιος Γεννάδιος Α΄ Ακάκιος Φραβίτας Ευφήμιος Μακεδόνιος Β΄ Τιμόθεος Α΄ Ιωάννης Β΄ Επιφάνιος Άνθιμος Α΄ Μηνάς Ευτύχιος Ιωάννης Γ΄ Ιωάννης Δ΄ Κυριακός Β΄ Θωμάς Α΄ Σέργιος Α΄ Πύρρος Παύλος Β΄ Πέτρος Θωμάς Β΄ Ιωάννης Ε΄ Κωνσταντίνος Α΄ Θεόδωρος Α΄ Γεώργιος Α΄ Παύλος Γ΄ Καλλίνικος Α΄ Κύρος Ιωάννης ΣΤ΄ Γερμανός Α΄ Αναστάσιος Κωνσταντίνος Β΄ Νικήτας Α΄ Παύλος Δ΄ Ταράσιος Νικηφόρος Α΄ Θεόδοτος Α΄ Αντώνιος Α΄ Ιωάννης Ζ΄ Μεθόδιος Α΄ Ιγνάτιος Φώτιος Α΄ Στέφανος Α΄ Αντώνιος Β΄ Νικόλαος Α΄ Ευθύμιος Α΄ Στέφανος Β΄ Τρύφων Θεοφύλακτος Πολύευκτος Βασίλειος Α΄ Αντώνιος Γ΄ Νικόλαος Β΄ Σισίνιος Β΄ Σέργιος Β΄ Ευστάθιος Αλέξιος Μιχαήλ Α΄ Κωνσταντίνος Γ΄ Ιωάννης Η΄ Κοσμάς Α΄ Ευστράτιος Νικόλαος Γ΄ Ιωάννης Θ΄ Λέων Μιχαήλ Β΄ Κοσμάς Β΄ Νικόλαος Δ΄ Θεόδοτος Β΄ Νεόφυτος Α΄ Κωνσταντίνος Δ΄ Λουκάς Μιχαήλ Γ΄ Χαρίτων Θεοδόσιος Α΄ Βασίλειος Β΄ Νικήτας Β΄ Δοσίθεος Λεόντιος Γεώργιος Β΄ Ιωάννης Ι΄ Μιχαήλ Δ΄† Θεόδωρος Β΄† Μάξιμος Β΄† Μανουήλ Α΄† Γερμανός Β΄† Μεθόδιος Β΄† Μανουήλ Β΄† Αρσένιος† Νικηφόρος Β΄† Γερμανός Γ΄ Ιωσήφ Α΄ Ιωάννης ΙΑ΄ Γρηγόριος Β΄ Αθανάσιος Α΄ Ιωάννης ΙΒ΄ Νήφων Α΄ Ιωάννης ΙΓ΄ Γεράσιμος Α΄ Ησαΐας Ιωάννης ΙΔ΄ Ισίδωρος Α΄ Κάλλιστος Α΄ Φιλόθεος Μακάριος Νείλος Αντώνιος Δ΄ Κάλλιστος Β΄ Ματθαίος Α΄ Ευθύμιος Β΄ Ιωσήφ Β΄ Μητροφάνης Β΄ Γρηγόριος Γ΄ Αθανάσιος Β΄
Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Οθωμανική περίοδος (1453–1923)	Γεννάδιος Β΄ Ισίδωρος Β΄ Σωφρόνιος Α΄ Ιωάσαφ Α΄ Μάρκος Β΄ Συμεών Διονύσιος Α΄ Ραφαήλ Α΄ Μάξιμος Γ΄ Νήφων Β΄ Μάξιμος Δ΄ Ιωακείμ Α΄ Παχώμιος Α΄ Θεόληπτος Α΄ Ιερεμίας Α΄ Ιωαννίκιος Α΄ Διονύσιος Β΄ Ιωάσαφ Β΄ Μητροφάνης Γ΄ Ιερεμίας Β΄ Παχώμιος Β΄ Θεόληπτος Β΄ Ματθαίος Β΄ Γαβριήλ Α΄ Θεοφάνης Α΄ Μελέτιος Α΄ Νεόφυτος Β΄ Ραφαήλ Β΄ Κύριλλος Α΄ Τιμόθεος Β΄ Γρηγόριος Δ΄ Άνθιμος Β΄ Κύριλλος Β΄ Αθανάσιος Γ΄ Νεόφυτος Γ΄ Παρθένιος Α΄ Παρθένιος Β΄ Ιωαννίκιος Β΄ Κύριλλος Γ΄ Παΐσιος Α΄ Παρθένιος Γ΄ Γαβριήλ Β΄ Παρθένιος Δ΄ Διονύσιος Γ΄ Κλήμης Μεθόδιος Γ΄ Διονύσιος Δ΄ Γεράσιμος Β΄ Αθανάσιος Δ΄ Ιάκωβος Καλλίνικος Β΄ Νεόφυτος Δ΄ Γαβριήλ Γ΄ Νεόφυτος Ε΄ Κυπριανός Αθανάσιος Ε΄ Κύριλλος Δ΄ Κοσμάς Γ΄ Ιερεμίας Γ΄ Καλλίνικος Γ΄ Παΐσιος Β΄ Σεραφείμ Α΄ Νεόφυτος ΣΤ΄ Κύριλλος Ε΄ Καλλίνικος Δ΄ Σεραφείμ Β΄ Ιωαννίκιος Γ΄ Σαμουήλ Μελέτιος Β΄ Θεοδόσιος Β΄ Σωφρόνιος Β΄ Γαβριήλ Δ΄ Προκόπιος Νεόφυτος Ζ΄ Γεράσιμος Γ΄ Γρηγόριος Ε΄ Καλλίνικος Ε΄ Ιερεμίας Δ΄ Κύριλλος ΣΤ΄ Ευγένιος Β΄ Άνθιμος Γ΄ Χρύσανθος Αγαθάγγελος Κωνστάντιος Α΄ Κωνστάντιος Β΄ Γρηγόριος ΣΤ΄ Άνθιμος Δ΄ Άνθιμος Ε΄ Γερμανός Δ΄ Μελέτιος Γ΄ Άνθιμος ΣΤ΄ Κύριλλος Ζ΄ Ιωακείμ Β΄ Σωφρόνιος Γ΄ Ιωακείμ Γ΄ Ιωακείμ Δ΄ Διονύσιος Ε΄ Νεόφυτος Η΄ Άνθιμος Ζ΄ Κωνσταντίνος Ε΄ Γερμανός Ε΄ Μελέτιος Δ΄
Σύγχρονη εποχή (1923–σήμερα)	Γρηγόριος Ζ΄ Κωνσταντίνος ΣΤ΄ Βασίλειος Γ΄ Φώτιος Β΄ Βενιαμίν Μάξιμος Ε΄ Αθηναγόρας Δημήτριος Βαρθολομαίος
† εξόριστος στη Νίκαια