Οινοχόη του Διπύλου
| Οινοχόη του Διπύλου | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Οινοχόη του Διπύλου |
| Έτος δημιουργίας | 740 π.Χ |
| Είδος | οινοχόη |
| Διαστάσεις | 22,5 εκ. |
| Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
| Αριθμός καταλόγου | 192 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Η οινοχόη του Διπύλου που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα, φέρει την αρχαιότερη ελληνική επιγραφή μετά τις μυκηναϊκές πινακίδες. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Διπύλου.
Η οινοχόη είναι διακοσμημένη με αγγειογραφία που εικονίζει μια φόρμιγγα. Αρχίζοντας αριστερά από την λαβή φέρει την εξής επιγραφή:(ΗΟΣΝΥΝΟΡΧΕΣΤΟΝΠΑΝΤΟΝΑΤΑΛΟΤΑΤΑΠΑΙΖΕΙΤΟΤΟΔΕΚΛΜΙΝ - ὃς νῦν | ὀρχη|στῶν πάν|των ἀτα|λώτατα | παίζει τῶ τόδε ...), που σημαίνει σήμερα, ότι «την κανάτα αυτή θα την πάρει ο χορευτής που θα χορέψει πιο χαριτωμένα». Ήταν δηλαδή έπαθλο χορευτικών αγώνων.
Η ανάγνωση και ερμηνεία της επιγραφής απασχολεί επιγραφικούς και φιλολόγους από το 1880.
Το αγγείο χρονολογείται στα 740 π.Χ. Η επιγραφή είναι χαραγμένη λίγο μετά από το ψήσιμο του αγγείου. Είναι ιστορικής σημασίας διότι καινοτομεί ως προς τα γράμματα. Το Χ πρωτοεμφανίζεται στο ελληνικό αλφάβητο, μαζί με το Φ και Ψ που είναι άγνωστα στο φοινικικό αλφάβητο. Το Η και το Ω αποδίδονται ως Ε και Ο.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άντολφ Φουρτβένγκλερ (1853-1907) (1881). Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, επιμ. Mitteilungen, Τόμος 6. Αθήνα. σελίδες 106-119 και πίνακας ΙΙΙ.
- Νικόλαος Καλτσάς (2007). Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-1-0. σελίδες 158. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2011.
- Χρήστος Μπουλιώτης. Η οινοχόη του Διπύλου (PDF). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2021.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
