Νουρεντίν Ζενγκί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	الملكُ العادلُ أبو القاسمِ نور الدين محمود بن عمادِ الدِّين زَنْكِي (Αραβικά)
Γέννηση	11  Φεβρουαρίου 1118 Μοσούλη
Θάνατος	15  Μαΐου 1174 Δαμασκός[1]
Αιτία θανάτου	αμυγδαλίτιδα
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Nur al-Din Madrasa
Παρατσούκλι	الملك العادل, ناصر أمير المؤمنين, تقيُّ المُلُوك, ليث الإسلام και نور الدين الشهيد
Χώρα πολιτογράφησης	Ζενγκίδες
Θρησκεία	Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός ηγέτης πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ismat ad-Din Khatun
Τέκνα	Ας-Σαλίχ Ισμαΐλ αλ-Μαλίκ
Γονείς	Ιμαντ αντ-Ντιν Ζενγκί
Αδέλφια	Σαΐφ αντ-Ντιν Γαζί Α΄ Κουτμπ αντ-Ντιν Μαουντούντ
Οικογένεια	Ζενγκίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μονάρχης Αταμπέης (1146–1174)[2]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νουρεντίν Ζενγκί (11 Φεβρουαρίου 1118 - 15 Μαΐου 1174, αραβικά: Νουρ αντ-Ντιν Ζενγκί, πλήρες όνομα Νουρ αντ-Ντιν Αμπού αλ-Κασίμ Μαχμούντ ιμπν Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί, τουρκικά: Νουρεντίν Ζενγκί), ήταν Τούρκος εμίρης της Συρίας της Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων από το 1146 έως το 1174.

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιμαντεντίν Ζενγκί (αραβικά: Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί), Τούρκου αταμπέκου του Χαλεπιού και της Μοσούλης, που ήταν αφοσιωμένος εχθρός των Σταυροφόρων στη Συρία. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν ευνούχο υπηρέτη το 1146, ο Νουρεντίν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Σεφεντίν, μοίρασαν την ηγεμονία μεταξύ τους, με τον Νουρεντίν να παίρνει το Χαλέπι και τον Σεφεντίν τη Μοσούλη. Το σύνορο μεταξύ των δύο ηγεμονιών ήταν ο ποταμός Χαμπούρ, παραπόταμος του Ευφράτη. Αργότερα ο Νουρεντίν κατέλαβε και τη Δαμασκό.

Ο Νουρεντίν υπήρξε ηγέτης τεράστιου κύρους. Ήταν άντρας εγκρατής, ταπεινός και περιφρονούσε τον πλούτο. Κυβέρνησε πολλά χρόνια με θαυμαστή επιδεξιότητα και ικανότητα. Πέθανε το 1174 από μόλυνση στο λαιμό.