Ναυμαχία της Κνίδου
| Ναυμαχία της Κνίδου | |||
|---|---|---|---|
| Κορινθιακός πόλεμος | |||
| Χρονολογία | 394 π.Χ. | ||
| Τόπος | Κνίδος Καρίας | ||
| Έκβαση | Νίκη των Περσών[1] | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Η ναυμαχία της Κνίδου έλαβε χώρα το 394 π.Χ. στα ανοιχτά της Κνίδου, μιας Δωρικής πόλης της Μικράς Ασίας, ανάμεσα στους Πέρσες εναντίον των Σπαρτιατών και βρισκόταν στο πλαίσιο του Κορινθιακού πολέμου.
Προοίμιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη μάχη του ποταμού Νεμέα και τη νίκη των Σπαρτιατών ο Αγησίλαος επέστρεφε στην Ελλάδα από το κάλεσμα της Σπάρτης για να αντιμετωπίσει τον αντιλακωνικό συνασπισμό. Ο σπαρτιατικός στόλος με αρχηγό τον Πείσανδρο, που τον είχε τοποθετήσει ο Αγησίλαος στη θέση του ναυάρχου, κατευθυνόταν στην Κνίδο. Ο αθηναϊκός στόλος είχε αρχηγό τον Κόνωνα, αλλά είχε και την υποστήριξη του περσικού στόλου υπό το σατράπη Φαρνάβαζο. Μάλιστα και ο Ευαγόρας Α΄ συνεισέφερε τριήρεις στους Αθηναίους για τη ναυμαχία.
Η ναυμαχία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πείσανδρος διέθετε 85 τριήρεις από παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας και από τα νησιά του Αιγαίου. Ο Κόνων και ο Φαρνάβαζος Β΄ διέθεταν περίπου 170 τριήρεις, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν φοινικικές και κυπριακές. Οι δύο στόλοι συναντήθηκαν στην Κνίδο, μια πόλη της Ιωνίας. Ο Κόνων παρατάχθηκε μπροστά και ο Φαρνάβαζος από πίσω του. Παρά την αριθμητική τους υπεροχή ο Πείσανδρος επιτέθηκε επιτυχώς. Όμως η αριστερή πτέρυγα των Σπαρτιατών έπεσε όταν επιτέθηκε όλος ο περσικός στόλος. Ο Πείσανδρος πολεμώντας γενναία πέθανε πάνω στο πλοίο του και οι σύμμαχοι του κατέρρευσαν. Ο σπαρτιατικός στόλος έχασε 50 πλοία, ενώ ο αθηναϊκός με τον περσικό στόλο είχαν μικρές απώλειες. Η νίκη των Αθηναίων και των Περσών ήταν συντριπτική.
Μετά τη ναυμαχία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη ναυμαχία της Κνίδου η σπαρτιατική κυριαρχία στο Αιγαίο μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο κατέρρευσε. Η Αθήνα ξαναπήρε για λίγο τα ηνία της θαλασσοκράτορος. Ο Κόνων ύστερα κατασκεύασε εκ νέου τα Μακρά Τείχη που είχαν καταστραφεί κατά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου. Το 390 π.Χ. ακολούθησε η μάχη του Λέχαιου με τη μεγάλη νίκη των πελταστών του Ιφικράτη απέναντι στο στρατό της Σπάρτης. Το 386 π.Χ. υπογράφτηκε η Ανταλκίδειος ειρήνη που τερμάτιζε τον Κορινθιακό πόλεμο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ξενοφών, Ελληνικά, Βιβλίο 4, Κεφάλαιο 3, Παράγραφος 11: "εἶναι μὲν γὰρ περὶ Κνίδον τὸν ἐπίπλουν ἀλλήλοις, Φαρνάβαζον δὲ ναύαρχον ὄντα σὺν ταῖς Φοινίσσαις εἶναι, Κόνωνα δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἔχοντα τετάχθαι ἔμπροσθεν αὐτοῦ"[1]
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "Η σύγκρουση των στόλων έγινε κοντά στην Κνίδο· ο Φαρνάβαζος που ήταν ναύαρχος, είχε μαζί του τα φοινικικά πλοία, ενώ ο Κόνων με τα ελληνικά ήταν παραταγμένος μπροστά του" (μέσω του Φαρνάβαζου ο Κόνων διορίστηκε ναύαρχος του περσικού στόλου. Ο στόλος του ήταν "ελληνικός" με την έννοια ότι ήταν επανδρωμένος από Έλληνες μισθοφόρους)[2]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
