Μισθοφορά ονομαζόταν στην Αρχαία Αθήνα η θεσμοθετημένη αμοιβή των πολιτών, που εγκατέλειπαν προσωρινά την εργασία τους για να συμμετάσχουν σε δημόσια λειτουργήματα.

Εμπνευστής του θεσμού, που σταδιακά εφαρμόστηκε σε όλους τους κληρωτούς άρχοντες, υπήρξε ο Περικλής (περ. 495 – 429 π.Χ.) Με το μέτρο αυτό διεύρυνε τη δυνατότητα συμμετοχής του λαού στα κοινά.

Γνωρίζουμε την ύπαρξη του βουλευτικού μισθού για τους βουλευτές και του δικαστικού για τα μέλη της Ηλιαίας, ενώ από τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. δινόταν και ο εκκλησιαστικός μισθός στους πολίτες που συμμετείχαν στις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου. Δεν προβλεπόταν αμοιβή για τα μέλη του Αρείου Πάγου και για τους αξιωματούχους που ασκούσαν μικρότερα αξιώματα, τα οποία απαιτούσαν λιγότερο χρόνο και περιορισμένα οικονομικά μέσα.

• Αριστοτέλης, «Αθηναίων Πολιτεία», 62.2
• ««Εκλογή, Δοκιμασία και Μισθοφορά των Αρχόντων»». Ελληνική Ιστορία στο Διαδίκτυο. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.