Μιγιαμότο Μουσάσι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	宮本武蔵 (Ιαπωνικά)
Γέννηση	1584[1] επαρχία Χαρίμα
Θάνατος	5  Ιουνίου 1645 Ρεϊγκάντο ή καστρο Σίμπα
Τόπος ταφής	Κιτα κου
Κατοικία	καστρο Σίμπα
Ψευδώνυμο	新免玄信 και 宮本二天
Χώρα πολιτογράφησης	Ιαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ιαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Jap[2] Ιαπωνικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας ζωγράφος καλλιγράφος Ρονίν φιλόσοφος στρατηγιστής στρατιωτικός[4] Μπούσι swordfighter Σαμουράι
Αξιοσημείωτο έργο	Το βιβλίο των 5 δαχτυλιδιών
Οικογένεια
Τέκνα	Μιγιαμότο Μικινοσούκε Μιγιαμότο Κουροτάρο Μιγιαμότο Λόρι Τακεμούρα Γιοεμόμ
Γονείς	Shinmen Munisai
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	πολιορκία της Οσάκα και εξέγερση της Σιμαμπάρα
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μιγιαμότο Μουσάσι (宮本 武蔵, 1584 – 13 Ιουνίου 1645) ^[5] , επίσης γνωστός ως Σινμέν Τακέζο Μιγιαμότο Μπενόσουκε ή, με το βουδιστικό του όνομα, Νίτεν Ντοράκου ^[6] , ήταν Ιάπωνας ξιφομάχος, φιλόσοφος, συγγραφέας και στρατηγός. Ο Μουσάσι, έγινε γνωστός μέσα από τις ιστορίες της μοναδικής ξιφομαχίας του και του αήττητου ρεκόρ του στις 61 μονομαχίες του (η επόμενη είναι η 33 από τον Ιτό Ιτοσάι). Θεωρείται Κενσέι, ένας θριλικού επιπέδου ξιφομάχος (κυριολεκτικά άγιος του σπαθιού) της Ιαπωνίας.

Ήταν ο ιδρυτής του στυλ ξιφομαχίας Νιτεν ιτσι ρου, ή Νιτο ιτσι ρου , και στα τελευταία του χρόνια έγραψε το βιβλιο των 5 δαχτυλιδιων (五輪の書, Go Rin No Sho) και το Ντοκοντο (Το μονοπάτι της μοναχικότητας). . Και τα δύο έγγραφα δόθηκαν στον Τεραο Μαγκονοτζο, τον πιο σημαντικό από τους μαθητές του Μουσασι, επτά ημέρες πριν από το θάνατο του. Το Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών ασχολείται κυρίως με τον χαρακτήρα της σχολής του Νιτεν ιτσι ρου , δηλαδή τη δική του πρακτική πολεμική τέχνη και τη γενική σημασία της. Το Μονοπάτι της μοναχικότητας , από την άλλη, πραγματεύεται τις ιδέες που κρύβονται πίσω από αυτό, καθώς και τη φιλοσοφία της ζωής του σε λίγες σύντομες αφοριστικές προτάσεις. Το εκπαιδευτικό κέντρο Miyamoto Musashi Budokan, που βρίσκεται στο Οχαρα τσο (Μιμασακα), στην επαρχία Οκαγιαμα, στην Ιαπωνία, ανεγέρθηκε για να τιμήσει το όνομα και τον θρύλο του.

Πρώτη μονομαχία:

Έχω προπονηθεί στον τρόπο της στρατηγικής από τα νιάτα μου και στα δεκατρία μου αγωνίστηκα για πρώτη φορά σε μονομαχία. Ο αντίπαλός μου ονομαζόταν Αριμα Κιχει, ένας έμπειρος ξιφομάχος του Σιντο ρου, και τον νίκησα. Σε ηλικία δεκαέξι ετών νίκησα έναν ισχυρό τεχνίτη με το όνομα Ταντασιμα Ακιγιαμα, ο οποίος καταγόταν από την επαρχία Τατζιμα. Σε ηλικία είκοσι ενός ετών ανέβηκα στο Κιοτο και αγωνίστηκα σε μονομαχίες με αρκετούς ειδικούς του σπαθομάχους από διάσημα σχολεία, αλλά δεν έχασα ποτέ.

— Μιγιαμοτο Μουσασι, το βιβλιο των 5 δαχτυλιδιών Σύμφωνα με την εισαγωγή του The Book of Five Rings, ο Μουσασι δηλώνει ότι η πρώτη του επιτυχημένη μονομαχία ήταν σε ηλικία 13 ετών, εναντίον ενός σαμουράι που ονομαζόταν Αριμα κιχει που πολέμησε χρησιμοποιώντας το στυλ Κασιμα σιντο ρου, που ιδρύθηκε από τον Τσουκαχαρα μποντουκεν (γενν. 1489, π. 1571). Η κύρια πηγή της μονομαχίας είναι το Ηιονο σενσι ντενκι («Ανέκδοτα για τον νεκρό Δάσκαλο»). Συνοπτικά, ο λογαριασμός του έχει ως εξής: Το 1596, ο Μουσάσι ήταν 13 ετών και Ο αριμα κιχει , που ταξίδευε για να βελτιώσει την τέχνη του, δημοσίευσε μια δημόσια πρόκληση στο Χιραφουκου Μουρα. Ο Μουσάσι έγραψε το όνομά του στην πρόκληση. Ένας αγγελιοφόρος ήρθε στο ναό του Ντοριν, όπου έμενε ο Μουσασι, για να ενημερώσει τον ίδιο ότι η μονομαχία του είχε γίνει αποδεκτή από τον Κιχει. Ο Ντοριν, ο θείος του Musashi, σοκαρίστηκε από αυτό και προσπάθησε να ικετεύσει ώστε να σταματήσει τη μονομαχία. Ο Κιχέι ήταν ανένδοτος ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να εκκαθαριστεί η τιμή του ήταν εάν ο Μουσάσι του ζητούσε συγγνώμη. Έτσι, όταν έφτασε η ώρα που είχε καθοριστεί για τη μονομαχία, ο Ντόριν άρχισε να ζητά συγγνώμη για τον Μουσάσι, ο οποίος εξώθησε τον αντίπαλο του, προκαλώντας τον. Ο Κιχει επιτέθηκε με ένα wakizashi( ιαπωνικού τύπου μικρο σπαθι-μαχαίρι), αλλά ο Μουσασι πέταξε τον Κιχει στο πάτωμα και ενώ ο Κιχει προσπάθησε να σηκωθεί, ο Μουσασι χτύπησε τον Αριμα ανάμεσα στα μάτια και στη συνέχεια τον χτύπησε μέχρι θανάτου. Λέγεται ότι Ο Αριμα ήταν αλαζονικά, υπερβολικά πρόθυμος για μάχη και όχι τρομερά ταλαντούχος ξιφομάχος.

—Γουίλιαμ Σκοτ ​​Γουίλσον, Ο μοναχικός σαμουράι