Ένα μαγνητικό κύκλωμα αποτελείται από ένα ή περισσότερα κλειστά κυκλώματα που περιέχουν μαγνητική ροή . Η ροή παράγεται συνήθως από μόνιμους μαγνήτες ή ηλεκτρομαγνήτες και περιορίζεται στη διαδρομή από μαγνητικούς πυρήνες που αποτελούνται από σιδηρομαγνητικά υλικά όπως ο σίδηρος, αν και μπορεί να υπάρχουν διάκενα αέρα ή άλλα υλικά στη διαδρομή. Τα μαγνητικά κυκλώματα χρησιμοποιούνται για την αποτελεσματική διοχέτευση μαγνητικών πεδίων σε πολλές συσκευές όπως ηλεκτρικούς κινητήρες, γεννήτριες, μετασχηματιστές, ρελέ, ηλεκτρομαγνήτες ανύψωσης, SQUID, γαλβανόμετρα και κεφαλές μαγνητικής εγγραφής.

Η σχέση μεταξύ μαγνητικής ροής, μαγνητοκινητικής δύναμης και μαγνητικής αντίστασης σε ένα μη κορεσμένο μαγνητικό κύκλωμα μπορεί να περιγραφεί από το νόμο του Hopkinson, ο οποίος έχει μια επιφανειακή ομοιότητα με τον νόμο του Ohm στα ηλεκτρικά κυκλώματα, με αποτέλεσμα την ένα προς ένα αντιστοιχία μεταξύ των ιδιοτήτων ενός κυκλώματος και ενός ανάλογου ηλεκτρικού κυκλώματος. Με τη χρήση αυτής της έννοιας τα μαγνητικά πεδία πολύπλοκων διατάξεων, όπως οι μετασχηματιστές μπορούν να επιλυθούν γρήγορα χρησιμοποιώντας τις μεθόδους και τις τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί για τα ηλεκτρικά κυκλώματα.

Μερικά παραδείγματα μαγνητικών κυκλωμάτων είναι:

• μαγνήτης πετάλου με σιδερένιο φύλακα (κύκλωμα χαμηλής αντίστασης)
• μαγνήτης πετάλου χωρίς φύλακα (κύκλωμα υψηλής αντίστασης)
• ηλεκτροκινητήρας (κύκλωμα μεταβλητής αντίστασης)