Λαμπέρτο Ντίνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Lamberto Dini (Ιταλικά)
Γέννηση	1  Μαρτίου 1931[1][2][3] Φλωρεντία[4]
Χώρα πολιτογράφησης	Ιταλία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ιταλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά[5]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	οικονομολόγος πολιτικός[6] διπλωμάτης τραπεζίτης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Λαός της Ελευθερίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (1996–1998) πρωθυπουργός της Ιταλίας (1995–1996) μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1996–2001)[7] υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (1998–1999) υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (1999–2000) υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας (2000–2001) υπουργός δικαιοσύνης της Ιταλίας (1995–1996) Minister of Italians in the World (1998–1999) Minister of Italians in the World (1996–1998) υπουργός δημοσίου θησαυρού της Ιταλίας (1995–1996) υπουργός δημοσίου θησαυρού της Ιταλίας (1994–1995) μέλος της Ιταλικής Γερουσίας (2008–2013)[8] Director General of the Bank of Italy μέλος της Ιταλικής Γερουσίας (2006–2008)[9] μέλος της Ιταλικής Γερουσίας (2001–2006)[9]
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1998)[10] Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας Commander with Star of the Order of Merit of the Republic of Poland Μετάλλιο της Ανατολικής Δημοκρατίας της Ουρουγουάης (26  Μαρτίου 2001)[11]
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λαμπέρτο Ντίνι (Lamberto Dini) είναι Ιταλός οικονομολόγος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός.

Γεννήθηκε στη Φλωρεντία την 1η Μαρτίου 1931. Στο Πανεπιστήμιο της πόλης σπούδασε οικονομικά και το 1959 προσελήφθη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκεί σταδιακά ανέβηκε στην ιεραρχία ως το βαθμό του Διευθυντή για την Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία και Μάλτα την περίοδο 1976-1979. Κατόπιν εργάστηκε στην Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας μέχρι το 1994.

Τον Απρίλιο του 1993, ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Κάρλο Ατζέλιο Τσιάμπι ορίστηκε πρωθυπουργός και ο Ντίνι προαλειφόταν για Διοικητής, πράγμα που όμως τελικά δεν έγινε. Τον Μάιο του 1994 έγινε Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Μετά την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού επτά μήνες αργότερα, ο Ντίνι έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Όσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο. Παρ'ότι δεν θεωρούνταν αριστερός, εντούτοις έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από κεντρο-αριστερά και αριστερά κόμματα, ενώ το δεξιό κόμμα του Μπερλουσκόνι απείχε. Η Κυβέρνηση που σχημάτισε μπορεί να χαρακτηριστεί τεχνοκρατική.

Ο Ντίνι σχημάτισε κεντρώο κόμμα, την «ιταλική ανανέωση» (Rinnovamento Italiano), με την οποία συμμετείχε στον εκλογικό συνασπισμό «Ελιά» (Ulivo) του Ρομάνο Πρόντι. Οι σχέσεις του με τον Μπερλουσκόνι έκτοτε ψυχράνθηκαν, αλλά ο Ντίνι εξελέγη βουλευτής και υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας σε τέσσερις διαδοχικές Κυβερνήσεις: του Πρόντι αρχικά, κατόπιν δύο Κυβερνήσεις του Μάσιμο ντ' Αλέμα και τέλος στην Κυβέρνηση του Τζουλιάνο Αμάτο.

Το κόμμα του Ντίνι απορροφήθηκε από το μεγαλύτερο κεντρώο κόμμα «Μαργαρίτα» (Democrazia è Libertà – La Margherita), ενώ ο ίδιος εξελέγη γερουσιαστής. Συμμετείχε στις εργασίες για τη συγγραφή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος την περίοδο από το Φεβρουάριο του 2002 ως τον Ιούλιο του 2003.