Ο Κοσμάς Ζώτος (1842 - 1916) ήταν Έλληνας υποναύαρχος του άλλοτε Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού και ένας από τα σημαντικότερα στελέχη στην ιστορία του όπλου.

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1842. Κατατάχθηκε δόκιμος το 1861. Το 1883 μετέβη στη Δανία για τελειοποίηση των σπουδών του. Όταν επέστρεψε το 1886 ανέλαβε πρώτος διοικητής της Σχολής Ναυκλάστρων, όπως λέγονταν τότε οι νάρκες θαλάσσης και οι κατευθυνόμενες τορπίλες. Το 1890 διαδέχθηκε τον ιδρυτή και πρώτο διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Ηλία Φ. Κανελλόπουλο.

Το 1896 ως κυβερνήτης του εύδρομου «Ναύαρχος Α. Μιαούλης» διατάχθηκε να σπεύσει στη Κρήτη προς προστασία των κατοίκων του νήσου. Παραπλέοντας την ακτή του Ηρακλείου συνάντησε το τουρκικό μεταγωγικό «Ισμαήλ Φουάτ» που μετέφερε Τουρκοκρήτες με προορισμό τη Σητεία κατά του οποίου και άνοιξε πυρ. Αμέσως το «Ισμαήλ Φουάτ» άλλαξε πορεία και επανέπλευσε ταχύτατα στον λιμένα Ηρακλείου.
Μετά το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 ανέλαβε για δεύτερη φορά Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Το 1902 όταν ανέλαβε διοικητής της μοίρας των θωρηκτών υψώνοντας τον επισείοντα του διοικητού εισήλθε στο κόλπο της Σμύρνης όπου και ναυλόχησε προ του λιμένα. Ακολουθώντας όλους τους τύπους της διπλωματίας αποβιβάστηκε και επισκέφθηκε τις αρχές της πόλης και τον μητροπολίτη Σμύρνης.
Στη συνέχεια επισκέφθηκε όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (Σάμος, Χίος, Λέσβος) που τελούσαν τότε ακόμη υπό Οθωμανική κατοχή. Η επίσκεψή του αυτή με όλη τη μοίρα των ελληνικών θωρηκτών ήταν επόμενο να προκαλέσει την εποχή εκείνη έναν άφθαστο ενθουσιασμό των Ελλήνων της Σμύρνης και των νήσων που επισκέφθηκε.

Την επιστροφή του στον Πειραιά ανέμενε ιδιαίτερο διάταγμα του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ με το οποίο ορίζονταν αρχηγός του ελληνικού στόλου, θέση που διατήρησε (κατόπιν εμμονής του) και μετά την προαγωγή του σε υποναύαρχο το 1905. Περί το τέλος του επόμενου χρόνου αποστρατεύτηκε.
Ο Κοσμάς Ζώτος ευτύχησε να πεθάνει στην Αθήνα το 1916 πριν την αισχύνη της κατάσχεσης του ελληνικού στόλου από τους "σύμμαχους" Γάλλους και της ύψωσης επ΄ αυτού της γαλλικής σημαίας.

• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ. 8ος, σελ.893.
• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΒ΄, σελ.161.