Ο Ιάχ είναι μια σεληνιακή θεότητα στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία. Το όνομά του απλά σημαίνει «Σελήνη». Με το Νέο Βασίλειο, (16ος αιώνας π.Χ. έως 11ος αιώνας π.Χ.) ήταν λιγότερο προεξέχων από άλλους θεούς με σεληνιακές συνδέσεις, Thoth και Khonsu. Ως αποτέλεσμα της λειτουργικής σχέσης μεταξύ τους θα μπορούσε να ταυτιστεί με οποιαδήποτε από αυτές τις θεότητες.

Μερικές φορές θεωρήθηκε ως ενήλικη μορφή του Khonsu και όλο και απορροφήθηκε από αυτόν. Ο Ιάχ συνέχισε να εμφανίζεται σε φυλαχτά και περιστασιακά σε άλλες παραστάσεις, όμοια με την εμφάνιση του Χονσού, με τα ίδια σύμβολα σεληνιακά στο κεφάλι του και περιστασιακά τα ίδια σφιχτά ενδύματα. Διαφορετικά, φορούσε συνήθως μια πλήρη περούκα αντί για το παιδικό κόψιμο, και μερικές φορές το Atef συμπληρώθηκε ως άλλο σύμβολο. Με το πέρασμα του χρόνου, έγινε επίσης Iah-Djhty, που σημαίνει «θεός της νέας σελήνης».

Ήταν εξομοιωμένος με τον Όσιρι, θεό των νεκρών, ίσως επειδή, στον μηνιαίο κύκλο του, το φεγγάρι φαίνεται να ανανεώνεται. Φαίνεται επίσης ότι πήρε την σεληνιακή όψη του Thoth, θεού της γνώσης, της γραφής και του υπολογισμού: τα τμήματα του φεγγαριού χρησιμοποιήθηκαν ως κλασματικά σύμβολα γραπτώς.