Ηλικία ψήφου
Η ηλικία ψήφου είναι το ελάχιστο ηλικιακό όριο που καθορίζεται δια νόμου οπού ένα πρόσωπο μπορεί να ψηφίσει στις εκλογές. Σε πολλά κράτη αυτή η ηλικία ορίζεται στο 18ο έτος, ωστόσο μπορεί να είναι από το 16ο μέχρι το 21ο έτος.
Οι περισσότερες χώρες έχουν ορίσει το ελάχιστο ηλικιακό όριο, το οποίο συχνά ορίζεται στο σύνταγμά τους.
Όταν το δικαίωμα στην ψήφο που αναγνωρίζεται για πρώτη φορά στις δημοκρατίες η ηλικία ψήφου γενικά καθορίστηκε στο 21ο έτος ή μεγαλύτερο. Στη δεκαετία του 1970 η ηλικία ψήφου μειώθηκε στο 18ο έτος σε πολλές χώρες. Η συζήτηση είναι σε εξέλιξη σε πολλά μέρη σχετικά με τις προτάσεις για τη μείωση του ορίου ηλικίας ψήφου στο 16ο έτος. Τον Μάιο του 2009, ένα μέλος του Κοινοβουλίου της Δανίας Mogens Jensen παρουσίασε την πρωτοβουλία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο για να μειωθεί το ηλικιακό όριο στην Ευρώπη στο 16ο έτος.[1]
Αλφαβητικός κατάλογος χωρών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον παρακάτω κατάλογο παρατίθεται η ηλικία ψήφου ανά τις χώρες του κόσμου.[2]
- Αγγλία: 18
- Αγία Ελένη: 18
- Αγία Λουκία: 18
- Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες: 18
- Άγιος Μαρίνος: 18
- Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδία): 18
- Άγιος Χριστόφορος και Νέβις: 18
- Αζερμπαϊτζάν: 18
- Αίγυπτος: 18
- Αιθιοπία: 17
- Αϊτή: 18
- Ακτή Ελεφαντοστού: 18
- Αλβανία: 18
- Αλγερία: 18
- Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι: 18. Οι κάτοικοι των νησιών είναι Αμερικανοί πολίτες, όμως δεν ψηφίζουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
- Αμερικανική Σαμόα: 18
- Ανατολικό Τιμόρ: 17
- Ανγκόλα: 18
- Ανγκουίλλα: 18
- Ανδόρα: 18
- Αντίγκουα και Μπαρμπούντα: 18
- Αργεντινή: 16, 16 ως 18 και άνω των 70 κατ' επιλογή.
- Αρμενία: 18
- Αρούμπα:18
- Αυστραλία: 18, υποχρεωτική ψηφοφορία
- Αυστρία: 16[3]
- Αφγανιστάν: 18
- Βανουάτου: 18
- Βέλγιο: 18 (υποχρεωτική ψηφοφορία)
- Βενεζουέλα: 18
- Βερμούδες: 18
- Βιετνάμ: 18
- Βολιβία: 18, υποχρεωτική ψηφοφορία
- Βόρεια Κορέα: 17, τα μέλη του στρατού έχουν το δικαίωμα ψήφου, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.[4]
- Βόρεια Μακεδονία: 18
- Βόρειες Μαριάνες Νήσοι: 18, οι αυτόχθονες κάτοικοι είναι Αμερικανοί πολίτες, όμως δεν ψηφίζουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη: 18, 16 αν εργάζονται
- Βουλγαρία: 18
- Βραζιλία: 16, υποχρεωτική ψηφοφορία για τους ηλικίας από 18 ως 70. Προαιρετική για τους αναλφάβητους πολίτες.
- Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι : 18
- Γαλλία: 18
- Γαλλική Πολυνησία: 18
- Γερμανία: 18
- Ηλικία ψήφου 16 για πολιτειακές εκλογές: Αμβούργο, Βραδεμβούργο, Βρέμη και Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.
- Ηλικία ψήφου 16 για δημοτικές εκλογές: Αμβούργο, Βάδη-Βυρτεμβέργη, Βερολίνο, Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Βραδεμβούργο, Βρέμη, Κάτω Σαξωνία, Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, Σαξωνία-Άνχαλτ και Σλέσβιχ-Χόλσταϊν.[5]
- Γεωργία: 18
- Γιβραλτάρ: 18; καθολική ψηφοφορία. Άλλοι Βρετανοί πολίτες ψηφίζουν, αρκεί να ζουν τουλάχιστον για 6 μήνες στη χώρα.
- Γκάμπια: 18
- Γκαμπόν: 18
- Γκάνα: 18
- Γκέρνσεϊ: 16[6]
- Γκουάμ: 18. Αμερικανοί πολίτες, όμως δεν ψηφίζουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
- Γουαδελούπη: 18
- Γουατεμάλα: 18, τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων που είναι εν ενεργεία μπορεί να μην ψηφίσουν και να περιοριστούν στους στρατώνες τους την ημέρα της ψηφοφορίας.
- Γουιάνα: 18
- Γουινέα: 18
- Γουινέα-Μπισσάου: 18
- Γρενάδα: 18
- Γροιλανδία: 18
- Δανία: 18
- Δομινίκα: 18
- Δομινικανή Δημοκρατία: 18, υποχρεωτική ψηφοφορία. Τα έγγαμα άτομα ψηφίζουν ανεξαρτήτως ηλικίας. Δεν ψηφίζουν τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων και της εθνικής αστυνομίας.
- Δυτική Σαχάρα: Κανένα όριο ηλικίας (18 για τους κατοίκους της υπό μαροκινή κατοχή Δυτικής Σαχάρας στις μαροκινές εκλογές) [7]
- Ελ Σαλβαδόρ: 18
- Ελβετία: 18 (16 για τις εκλογές στο καντόνι και στους δήμους του καντονιού Γκλάρους[8][9]
- Ελλάδα: 17 (από τις 3 Αυγούστου 2016 και έπειτα)[10], ήταν 18 πριν τις 3 Αυγούστου 2016
- Ερυθραία: 18
- Εσθονία: 18. 16 για τοπικές εκλογές
- Εσουατίνι: 18
- Ευρωπαϊκή Ένωση: 17
- Ζάμπια: 18
- Ζιμπάμπουε: 18
- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Κανένα όριο ηλικίας[7] όμως στην ηλικία των τουλάχιστον 25 (η ελάχιστη ηλικία αποφασίζεται από τον κυβερνήτη του καθενός εμιράτου και ποικίλλει πολλές φορές ανά εμιράτο)[11]
- Ηνωμένες Πολιτείες: 18. Ωστόσο, σε πολλές πολιτείες, τα άτομα ηλικίας 17 ετών επιτρέπεται να ψηφίσουν σε προκριματικές εκλογές εάν θα συμπληρώσουν τα 18 τους χρόνια την ημέρα ή πριν την ημέρα διεξαγωγής των γενικών εκλογών.
- Ηνωμένο Βασίλειο: 18 (16 για το δημοψήφισμα της Σκωτικής ανεξαρτησίας, για το Κοινοβούλιο της Σκωτίας και για την τοπική κυβέρνηση της Σκωτίας)
- Ιαπωνία: 20
- Ινδία: 18
- Ινδονησία: 17, δεν υπάρχει όριο για τα έγγαμα άτομα, με εξαίρεση τους στρατιωτικούς και αστυνομικούς
- Ιορδανία: 18
- Ιράκ: 18
- Ιράν: 18 (άλλαξε από τα 15 στα 18 το 2007, επέστρεψε στα 15 το 2009 και ξανά στα 18 το 2011)[12][13][14]
- Ιρλανδία: 18
- Ισημερινή Γουινέα: 18
- Ισημερινός: 16. Καθολική, υποχρεωτική ψηφοφορία για τα άτομα που δεν είναι αναλφάβητα και είναι ηλικίας 18–65, προαιρετική για τους υπόλοιπους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους
- Ισλανδία: 18
- Ισπανία: 18 (16 μόνο για το δημοψήφισμα της Καταλωνίας του 2014|)
- Ισραήλ: 18 (17 για δημοτικές εκλογές)
- Ιταλία: 18
- Καζακστάν: 18
- Καμερούν: 21
- Καμπότζη: 18
- Καναδάς: 18
- Κατάρ: 18
- Κέιμαν Νήσοι: 18
- Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: 18
- Κένυα: 18
- Κίνα: 18
- Κιργιζία: 18
- Κιριμπάτι: 18
- Κόκος (Κήλινγκ) Νήσοι: 18
- Κολομβία: 18
- Κομόρες: 18
- Δημοκρατία του Κονγκό: 18
- Κόσοβο (υπό αμφισβήτηση): 18
- Κόστα Ρίκα: 18
- Κούβα: 16
- Κουβέιτ: 21 για τους μη στρατιωτικούς και μη αστυνομικούς. Όλοι οι ψηφοφόροι θα πρέπει να είναι πολίτες για 20 χρόνια. Η τρέχουσα πρόταση είναι η μείωση στα 18.[15]
- Κουκ Νήσοι: 18
- Κουρασάο: 18
- Κροατία: 18
- Κύπρος: 18
- Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: 18
- Λάος: 18
- Λεσότο: 18
- Λετονία: 18
- Λευκορωσία: 18
- Λίβανος: 21. Η απόπειρα να αλλάξει σε 18 στις 22 Φεβρουαρίου 2010 απέτυχε, καθώς η πρόταση καταψηφίστηκε.[16]
- Λιβερία: 18
- Λιβύη: 18
- Λιθουανία: 18
- Λιχτενστάιν: 18
- Λουξεμβούργο: 18, υποχρεωτική ως την ηλικία των 75. Η πρόταση να μειωθεί η ηλικία ψήφου στα 16 καταψηφίστηκε σε πανεθνικό δημοψήφισμα το 2015 (με το 81% να ψηφίζουν "όχι")
- Μαγιότ: 18
- Μαδαγασκάρη: 18
- Μακάου: άμεσες εκλογές τα 18 χρόνια, καθολική ψηφοφορία για μόνιμους κατοίκους που ζουν στο Μακάου τα τελευταία επτά έτη. Στις έμμεσες εκλογές ψηφίζουν αποκλειστικά οι οργανισμοί που είναι εγγεγραμμένοι σαν "σώμα ψηφοφόρων" (973 είναι σήμερα εγγεγραμμένοι) και μία 300μελής Εκλογική Επιτροπή
- Μαλαισία: 21
- Μαλάουι: 18
- Μαλδίβες: 18
- Μάλι: 18
- Μάλτα: 16. Εγκρίθηκε μία τροπολογία για μείωση του ορίου ηλικίας (ξεκινώντας από το 2015) στα 16 για τις τοπικές εκλογές, και στις 5 Μαρτίου 2018 εγκρίθηκε μια άλλη τροπολογία για την μείωση του όριου στα 16 χρόνια για όλες τις εκλογές.
- Μαρόκο: 18
- Μάρσαλ Νήσοι: 18
- Μαρτινίκα: 18
- Μαυρίκιος: 18
- Μαυριτανία: 18
- Μαυροβούνιο: 18
- Μεξικό: 18
- Μιανμάρ (Βιρμανία): 18
- Μικρονησία: 18
- Μογγολία: 18
- Μοζαμβίκη: 18
- Μολδαβία: 18
- Μονακό: 18
- Μοντσεράτ: 18
- Μπανγκλαντές: 18
- Μπαρμπάντος: 18
- Μπαχάμες: 18
- Μπαχρέιν: 20[17]
- Μπελίζε: 18
- Μπενίν: 18
- Μποτσουάνα: 18
- Μπουρκίνα Φάσο: 18
- Μπουρούντι: 18
- Μπουτάν: 18
- Μπρουνέι: 18 (μόνο σε εκλογές στα χωριά)
- Ναμίμπια: 18
- Ναουρού: 20
- Νέα Ζηλανδία: 18
- Νέα Καληδονία: 18
- Νεπάλ: 18
- Νήσος του Μαν: 16
- Νίγηρας: 18
- Νιγηρία: 18
- Νικαράγουα: 16
- Νιούε: 18
- Νήσος Νόρφοκ: 18
- Νορβηγία: 18. Ωστόσο, τα πρόσωπα που είναι 17 ετών επιτρέπεται να ψηφίζουν σε βουλευτικές εκλογές εάν συμπληρώνουν τα 18 τους χρόνια την χρονιά που διεξάγονται οι εκλογές.
- Νότια Αφρική: 18
- Νότια Κορέα: 19
- Νότιο Σουδάν: 17
- Ολλανδία: 18
- Ομάν: 21, εκτός από τα μέλη του στρατού και της αστυνομίας.
- Ονδούρα: 18
- Ουγγαρία: 18
- Ουγκάντα: 18
- Ουζμπεκιστάν: 18[18]
- Ουκρανία: 18[19]
- Ουρουγουάη: 18
- Ουώλλις και Φουτούνα: 18
- Πακιστάν: 18. Υπάρχουν κοινά εκλογικά σώματα και έδρες που προορίζονται για τις γυναίκες και τους μη Μουσουλμάνους
- Παλάου: 18
- Παναμάς: 18
- Παπούα Νέα Γουινέα: 18
- Παραγουάη: 18. Καθολική και υποχρεωτική ψηφοφορία ως τα 75
- Περού: 18. Καθολική και υποχρεωτική ψηφοφορία ως τα 70 (τα μέλη του στρατού και της εθνικής αστυνομίας δεν μπορούσαν να ψηφίσουν μέχρι την συνταγματική μεταρρύθμιση του 2005[20])
- Πίτκαιρν Νήσοι: 18. Για όλους όσους διαμένουν για τουλάχιστον τρία χρόνια.
- Πολωνία: 18
- Πορτογαλία: 18
- Πουέρτο Ρίκο: 18, οι κάτοικοι του νησιού είναι Αμερικανοί πολίτες αλλά δεν ψηφίζουν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
- Πράσινο Ακρωτήριο: 18
- Σαιν-Πιερ και Μικελόν: 18
- Σαμόα: 21
- Σάο Τομέ και Πρίνσιπε: 18
- Σαουδική Αραβία: 18
- Σενεγάλη: 18
- Σερβία: 18[21]
- Σεϋχέλλες: 18[22]
- Σιέρα Λεόνε: 18
- Σινγκαπούρη: 21
- Σκωτία: 16
- Σλοβακία: 18
- Σλοβενία: 18
- Σολομώντα Νήσοι: 21
- Σομαλία: 18
- Σουδάν: 17
- Σουηδία: 18
- Σουρινάμ: 18
- Σρι Λάνκα: 18
- Συρία: 18
- Ταϊβάν (Δημοκρατία της Κίνας): 20 (υπάρχει μια τρέχουσα πρόταση για μείωση σε 18)[23]
- Ταϊλάνδη: 18 (πρέπει κάποιος να είναι Ταϊλανδός πολίτης από τη γέννησή του ή για τουλάχιστον μια πενταετία)
- Τανζανία: 18
- Τατζικιστάν: 18
- Τερκς και Κέικος: 18
- Τζαμάικα: 18
- Τζέρσεϊ: 16
- Τζιμπουτί: 18
- Τόγκο: 18
- Τοκελάου: 21
- Τόνγκα: 21
- Τουβαλού: 18
- Τουρκία: 18
- Τουρκμενιστάν: 18
- Τρινιντάντ και Τομπάγκο: 18
- Τσαντ: 18
- Τσεχία: 18
- Τυνησία: 18 (με ορισμένες εξαιρέσεις)[24]
- Υεμένη: 18
- Φερόε Νήσοι: 18
- Φιλιππίνες: 18
- Για τα συμβούλια νεολαίας: 18 ως 30 (προηγουμένως 15 ως 18). Οι κάτοχοι επιτρέπεται να διατηρούν τις θέσεις τους σε περίπτωση υπέρβασης της νόμιμης ηλικίας.
- Φινλανδία: 18
- Φίτζι: 18, με βάση το σύνταγμα του 2013
- Φώκλαντ Νήσοι: 18
- Χιλή: 18
- Χονγκ Κονγκ: για άμεση εκλογή 18 . Η ψηφοφορία είναι καθολική για μόνιμους κατοίκους που ζουν στο έδαφος του Χονγκ Κονγκ τα προηγούμενα 7 χρόνια. Οι έμμεσες εκλογές περιορίζονται σε περί τα 220.000 μέλη των λειτουργικών περιφερειών και σε μία εκλογική επιτροπή που απαρτίζεται από 1.200 μέλη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «edoc11895» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ «Comparative Data —». aceproject.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Austria lowers voting age to 16». News 24, South Africa. 2007-05-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-05-17. https://web.archive.org/web/20070517043147/http://www.news24.com/News24/World/News/0,,2-10-1462_2107576,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-05-06.
- ↑ «NK constitute law». Unibook.unikorea.go.kr. 8 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ Wahlrecht Wikipedia ανάκτηση 2014-10-11.
- ↑ Reform (Guernsey) Law, 1948, s. 28(1) Αρχειοθετήθηκε 2008-07-04 στο Wayback Machine.; amended by Reform (Guernsey) (Amendment) Law, 2007 (υιοθετήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2007, έγινε νόμος στις 12 Δεκεμβρίου και τέθηκε σε ισχύ στις 19 Δεκεμβρίου).
- ↑ 7,0 7,1 «Suffrage». www.cia.gov. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-01-09. https://web.archive.org/web/20080109020202/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/2123.html. Ανακτήθηκε στις 2009-11-26.
- ↑ «Swiss canton drops voting age to 16». AP/International Herald Tribune Europe. 2007-05-06. http://www.iht.com/articles/ap/2007/05/06/europe/EU-GEN-Switzerland-Young-Voters.php. Ανακτήθηκε στις 2007-05-09.
- ↑ «Glarus lowers voting age to 16». 24 Heures. 2007-05-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-12. https://web.archive.org/web/20120312040019/http://www.24heures.ch/pages/home/24_heures/english_corner/news/news_detail/(contenu)/73342/. Ανακτήθηκε στις 2007-05-09.
- ↑ «Greece lowers voting age to 17». European Youth Forum (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Inter-Parliamentary Union (16 Φεβρουαρίου 2011). «IPU PARLINE database: UNITED ARAB EMIRATES (Majlis Watani Itihadi), Electoral system». Ipu.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Iran: Council of Ministers Approves Lowering Voting Age». Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2013.
- ↑ «Voting Age back to 18». Jame Jam Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Voting Age». Khabar Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «NA panel lowers voting age to 18». kuwaittimes.net. 2012-01-18. http://new.kuwaittimes.net/2012/01/18/proposal-to-bring-down-voting-age-to-18-years/. Ανακτήθηκε στις 2012-02-04.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Lebanon shoots down bill to lower voting age». Middle-east-online.com. 22 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ BAHRAIN - Majlis Al-Nuwab (Council of Representatives)
- ↑ «Comparative Data —». aceproject.org.
- ↑ (Ουκρανικά) Перший крок до зриву виборів (The first step to disrupt the elections), Ukrayinska Pravda (2012-04-09)
- ↑ «Militares y policías podrán votar en las próximas elecciones». terra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Constitution of the Republic of Serbia». srbija.gov.rs. http://www.srbija.gov.rs/cinjenice_o_srbiji/ustav_odredbe.php?id=218. Ανακτήθηκε στις 2007-03-05.
- ↑ Inter-Parliamentary Union. «IPU PARLINE database: SEYCHELLES (National Assembly), Full text». Ipu.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Legislators mull lowering voting age». Taipei Times. 8 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ Inter-Parliamentary Union. «IPU PARLINE database: TUNISIA (Al-Majlis Al-watani Al-Taasisi), Electoral system». Ipu.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hyde, Martin (2001). Democracy education and the Canadian voting age (Διδακτορική διατριβή). University of British Columbia.
- Folkes, Alex (January 2004). «The case for votes at 16». Representation (Taylor and Francis) 41 (1): 52–56. doi:. http://dx.doi.org/10.1080/00344890408523288.
- Cowley, Philip; Denver, David (January 2004). «Votes at 16? The case against». Representation (Taylor and Francis) 41 (1): 57–62. doi:. http://dx.doi.org/10.1080/00344890408523289.
- Melo, Daniela F.; Stockemer, Daniel (January 2014). «Age and political participation in Germany, France and the UK: a comparative analysis». Comparative European Politics (Palgrave Macmillan) 12 (1): 33–53. doi:. http://dx.doi.org/10.1057/cep.2012.31. Abridged version (pdf).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
