Ηθική κυρίων - δούλων
Το θέμα της ηθικής των κυρίων - δούλων, αποτελεί κεντρικό σημείο στα έργα του Φρίντριχ Νίτσε, συγκεκριμένα στο έργο "Η Γενεαλογία της Ηθικής". Ο Νίτσε ισχυρίζεται ότι υπήρξαν δύο θεμελιώδεις τύποι ηθικής. Η ηθική των κυρίων και η ηθική των δούλων. Η ηθική των κυρίων ζυγίζει τις πράξεις με βάση τις καλές ή κακές συνέπειες. Αντίθετα η ηθική των δούλων εστιάζεται σε καλές και κακές προθέσεις μιας πράξης. Ενώ η ηθική των κυρίων δίνει αξία σε έννοιες όπως υπερηφάνεια, δύναμη και ευγένεια-αρχοντιά, η ηθική των δούλων δίνει αξία σε έννοιες όπως ευγένεια, ταπεινότητα και συμπάθεια. Σύμφωνα με τον Νίτσε η μελέτη των δύο αυτών τύπων ηθικής, αποτελεί τη βάση για την εξήγηση του δυτικού τρόπου σκέψης.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νίτσε, Φρειδερίκος (2006). "Γενεαλογία της ηθικής," εκδόσεις Πανοπτικόν.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.