Επιστόμιο ονομάζεται το εξάρτημα κάποιων πνευστών μουσικών οργάνων και συγκεκριμένα το μέρος του οργάνου που έρχεται σε επαφή με τα χείλη του εκτελεστή. Φυσώντας ο εκτελεστής στο επιστόμιο, κάτω από την πίεση του αέρα που περνά, δημιουργείται παλμική κίνηση η οποία μεταδίδεται στη στήλη του αέρα που περιέχεται στον σωλήνα του πνευστού οργάνου και έτσι παράγεται ο ήχος του.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιστομίων και αποτελούν την κύρια διάκριση ανάμεσα στις διάφορες οικογένειες των πνευστών οργάνων· χονδρικά διακρίνονται σ' αυτά για τα ξύλινα πνευστά και σ' αυτά για τα χάλκινα πνευστά. Άλλοι πιο περίπλοκοι τύποι, όπως το επιστόμιο της φυσαρμόνικας, ή η απλή οπή στο αιγυπτιακό νέι αποτελούν επίσης τύπους επιστομίων.

Τα ξύλινα πνευστά έχουν συνήθως επιστόμιο που διαθέτει μονή ή διπλή γλωττίδας. Η μεν μονή είναι ένα μικρό και λεπτό φύλλο από καλάμι, που οι παλμοί του χρησιμεύουν για την παραγωγή ήχου σε ορισμένα ξύλινα πνευστά όργανα όπως την οικογένεια των κλαρινέτων και στα σαξόφωνα.

Άλλα ξύλινα πνευστά όπως το όμποε, το αγγλικό κόρνο, το φαγκότο και το κόντρα φαγκότο, έχουν επιστόμιο από διπλή γλωττίδα, η οποία αποτελείται από ένα φύλλο από καλάμι διπλωμένο στη μέση και στερεωμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε τα ελεύθερα άκρα του να πάλλονται όταν ο αέρας περνά ανάμεσά τους.

Τα χάλκινα πνευστά πάλι, (τρομπέτα, κορνέτα, τρομπόνι, γαλλικό κόρνο, τούμπα) έχουν μεταλλικό επιστόμιο σε σχήμα μικρού χωνιού, με το οποίο, τα ίδια τα χείλη του εκτελεστή πιέζοντας πάνω στο επιστόμιο, παράγουν την απαραίτητη για την παραγωγή του ήχου παλμική κίνηση.