Τα επιμάνικα είναι άμφια κοινά και για τους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης.

Τα επιμάνικα ή επιμανίκια ή υπομάνικα (από την πρόθεση «επί» και τη λατινική λέξη «manus» (=χέρι) περιδένονται στα χέρια του ιερωμένου πιο πάνω από τον καρπό και συγκρατούν τα άκρα του στιχαρίου μαζί με τα υπόλοιπα άμφια. Μέχρι τον 13ο αιώνα τα φορούσαν μόνο οι αρχιερείς κατά το βάπτισμα. Σήμερα τα φοράνε και οι πρεσβύτεροι και οι διάκονοι.

Συμβολίζουν τα δεσμά του Χριστού όταν οδηγούνταν στον Πιλάτο. Συμβολίζουν όμως επίσης και την παντοδύναμη ενέργεια του Θεού και των Τιμίων Δώρων που προσφέρονται από τα χέρια που τα φορούν. Όταν φοράει το δεξί ο ιερωμένος λέει το χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης (Έξοδος 15-6): «Η δεξιά σου χείρ, Κύριε, δεδόξασται εν ισχύϊ· η δεξιά σου, Κύριε, έθραυσεν εχθρούς· και τω πλήθει της δόξης σου συνέτριψας τους υπεναντίους. Πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν». Όταν φοράει το αριστερό, λέει το χωρίο 118-73 των Ψαλμών: «Αι χείρές σου εποίησάν με και έπλασάν με, συνέτισόν με και μαθήσομαι τας εντολάς σου. Πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

• Κωνσταντίνου Καλλινίκου (πρωτοπρεσβυτέρου) «Ο Χριστιανικός Ναός και τα τελούμενα εν αυτώ» σελ. 485