Εθνοσυνέλευση (Μπαχρέιν)
Εθνοσυνέλευση المجلس الوطني البحريني | |
|---|---|
| Είδος | |
| Τύπος | διθάλαμο |
| Σώματα | Συμβουλευτικό Συμβούλιο Συμβούλιο των Αντιπροσώπων |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | Σαλίμ μπιν Ρασίντ Αλ Χαλίφα Από 15 Δεκεμβρίου 2008 |
| Πρόεδρος του Συμβουλίου (Speaker) | Φατιμά μπιντ Σουλαϊμάν Αλ Χαλίφα Από 12 Δεκεμβρίου 2018 |
| Δομή | |
| Έδρες | 80 40 in the Consultative Council 40 Representatives |
_diagram.svg) | |
Συμβουλευτικό Συμβούλιο πολιτικές ομάδες | Ανεξάρτητοι (40) |
_diagram.svg) | |
| Ανεξάρτητοι (37) Αλ Ασαλάχ (2) | |
| Εκλογές | |
| Διορισμένο από τον Βασιλιά | |
| σύστημα 2 γύρων | |
Συμβούλιο των Αντιπροσώπων τελευταία εκλογή | 22 Νοεμβρίου 2018 |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
| Μανάμα | |
| Ιστοσελίδα | |
| www.shura.bh/en/ | |
Η Εθνοσυνέλευση ( αραβικά: المجلس الوطني البحريني ) είναι το νομοθετικό σώμα [1] [2] του Μπαχρέιν. Το Κοινοβούλιο είναι διμερές, αποτελούμενο από τα 40 εκλεγμένα μέλη του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων ( κάτω βουλή ) και τα 40 διορισμένα από βασιλικά μέλη του Συμβουλευτικού Συμβουλίου (την Άνω Βουλή). Η κοινή σύνοδος της Εθνοσυνέλευσης προεδρεύεται από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων ή από τον Πρόεδρο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου εάν ο πρώτος απουσιάζει. [3]
Τελευταίες εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εθνοσυνέλευση σύμφωνα με το σύνταγμα του 1973
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1973 ( άρθρο 43 ), η Εθνοσυνέλευση ήταν ένα ενιαίο κοινοβούλιο αποτελούμενο από σαράντα μέλη που εκλέγονταν με «καθολική ψηφοφορία». Ωστόσο, ο τότε Εμίρης, Σεΐχης Ίσα ιμπν Σαλμάν Αλ Χαλίφα διέταξε ότι οι γυναίκες δεν θα θεωρούνταν «καθολική ψηφοφορία» και δεν θα τους επιτρεπόταν να ψηφίσουν στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1973. [4]
Ιστορία της Εθνοσυνέλευσης του Μπαχρέιν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη Εθνοσυνέλευση στο Μπαχρέιν στα χρονικά εξελέγη το 1973 σύμφωνα με το καταστατικό του πρώτου συντάγματος που εκδόθηκε την ίδια χρονιά. Το 1975, η Συνέλευση διαλύθηκε από τον τότε Εμίρη Σάιχ Ίσα ιμπν Σαλμάν αλ-Χαλίφα επειδή αρνήθηκε να περάσει τον υπό την αιγίδα της κυβέρνησης Νόμο για την Κρατική Ασφάλεια του 1974. Στη συνέχεια, ο Εμίρης δεν επέτρεψε στη Συνέλευση να συνέλθει ξανά ή να διεξαγάγει εκλογές κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Μετά τον θάνατο του Ισά μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα το 1999, ο γιος του Σεΐχη Χαμάντ μπιν Ισά Αλ Χαλίφα, ο νέος ηγέτης του Μπαχρέιν εξέδωσε το Σύνταγμα του 2002. Την ίδια χρονιά έγιναν εκλογές για το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων και διόρισε τα μέλη του Συμβουλευτικού Συμβουλίου, σχηματίζοντας την πρώτη Εθνοσυνέλευση από το 1975.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Diamond, Larry· Plattner, Marc F. (17 Απριλίου 2014). Democratization and Authoritarianism in the Arab World - Google Books. ISBN 9781421414171. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2019.
- ↑ McMurray, David A.· Ufheil-Somers, Amanda (2013). The Arab Revolts: Dispatches on Militant Democracy in the Middle East - Google Books. ISBN 978-0253009685. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2019.
- ↑ «Constitute» (PDF). www.constituteproject.org. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «From ethnic to national and vice versa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2006.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
