Η διαφραγματική αναπνοή είναι η αναπνοή που γίνεται με τη σύσπαση του διαφράγματος, του μυός που βρίσκεται σε οριζόντια θέση ανάμεσα στη στομαχική κοιλότητα και την κοιλότητα του θώρακα. Κατά την εισπνοή, στη διαφραγματική αναπνοή, ο αέρας που εισέρχεται στον πνεύμονα φουσκώνει την κοιλιά.

Η βαθιά αυτή αναπνοή χαρακτηρίζεται από την έκταση της κοιλιακής χώρας πολύ περισσότερο από την αντίστοιχη του θώρακα. Είναι o υγιής τρόπος αναπνοής από τον συνήθη. Επίσης είναι μια μορφή συμπληρωματικής ή εναλλακτικής θεραπείας με το σκεπτικό πως η βαθιά κανονική αναπνοή που ανασηκώνει και κατεβάζει τον θώρακα συνδέεται με το άγχος.

Η διαφραγματική αναπνοή είναι κάτι που μπορεί να μάθει κανείς αρκετά γρήγορα, αφού στην πραγματικότητα απλώς θα «θυμηθεί» τη νηπιακή του αναπνοή. Κάποιες οδηγίες θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες: Ξεκινά κανείς με ευθυτενή στάση μπροστά σ' έναν μεγάλο καθρέπτη. Κρατά την κορυφή του κεφαλιού του όσο πιο ψηλά μπορεί. Όλο το υπόλοιπο σώμα (και κυρίως η κάτω σιαγόνα και οι ώμοι) πρέπει να κρέμεται χαλαρό. Τα χέρια τοποθετούνται στην μέση (σχήμα «καλαθάκι») με τον αντίχειρα πίσω και τα άλλα δάκτυλα μπροστά. Ακολουθεί προσπάθεια για βαθιά εισπνοή. Οι ώμοι δεν πρέπει να ανασηκωθούν καθόλου. Πρέπει να υπάρχει η αίσθηση χαμηλά στην κοιλιά πως αυτή γεμίζει με αέρα, τόσο που να σπρώχνει τα χέρια προς τα έξω.

Η στηριγμένη εκπνοή όμως είναι αυτή που κάνει την διαφορά στην ομιλία και στο τραγούδι.