Γκλεν Θ. Σίμποργκ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Glenn Theodore Seaborg (Αγγλικά) και Glenn Teodor Sjöberg (Σουηδικά)
Γέννηση	19  Απριλίου 1912[1][2][3] Ishpeming
Θάνατος	25  Φεβρουαρίου 1999[4][1][2] Λαφαγιέτ
Αιτία θανάτου	εγκεφαλικό επεισόδιο
Υπηκοότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες και Jordan High School
Σύζυγος	Helen L. Seaborg
Τέκνα	David Seaborg
Βραβεύσεις	βραβείο Νόμπελ Χημείας (1951), Μετάλλιο Πρίστλυ (1979), Μετάλλιο Πέρκιν (1957), Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1952), μετάλλιο Φράνκλιν (1963), βραβείο αμιγούς χημείας της Αμερικανικής Εταιρείας Χημείας (1947), Βραβείο Ενρίκο Φέρμι (1959), Swedish American of the Year (1962), Λεγεώνα της Τιμής (1973), Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (2005), μετάλλιο Κλαρκ Κερ (1986), Vannevar Bush Award (1988), Εθνικό Μετάλλιο των Επιστημών (1991), Τάγμα του Πολικού Αστέρα (1992), American Institute of Chemists Gold Medal (1973), Βραβείο εκατονταετηρίδας της Βασιλικής Εταιρείας Χημείας (1956), Silliman Memorial Lectures (1956), Washington Award (1965), συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής, μετάλλιο Γουίλαρντ Γκιμπς (1966), Εταίρος της Επιτροπής Σκεπτικιστικής Έρευνας, μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης, αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (27  Ιουνίου 1985), George C. Pimentel Award in Chemical Education (1994), Charles Lathrop Parsons Award (1964), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι (27  Ιανουαρίου 1967), Glenn T. Seaborg Medal (1987), William H. Nichols Medal (1948) και d:Q126416289 (17  Σεπτεμβρίου 1996)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	Πυρηνική χημεία
Ιδιότητα	χημικός, διδάσκων πανεπιστημίου και επιστήμονας πυρηνικής φυσικής
Διδακτορικός καθηγητής	George Ernest Gibson
Φοιτητές του	Τζόζεφ Γ. Κένεντι, Elizabeth Rauscher και Άρθουρ Γουώλ
Υπογραφή
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Γκλεν Θίοντορ Σίμποργκ (19 Απριλίου 1912 – 25 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός πυρηνικός χημικός επιστήμονας, ο οποίος κέρδισε το 1951 το Βραβείο Νόμπελ Χημείας για «ανακαλύψεις στη Χημεία πάνω στα υπερουράνια στοιχεία» ^[5], στη συμβολή που είχε στην ανακάλυψη και απομόνωση δέκα στοιχείων, και για την ανάπτυξη της ιδέας των ακτινιδών που οδήγησε στην τρέχουσα διάταξη της σειράς των ακτινιδών του περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως εκπαιδευτικός και ερευνητής επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϋ, όπου έγινε ο δεύτερος πρύτανης στην ιστορία του, και υπηρέτησε ως Καθηγητής.

Ο Σίμποργκ συμβούλεψε δέκα προέδρους, από τον Χάρι Σ. Τρούμαν έως τον Μπιλ Κλίντον, πάνω στην πυρηνική πολιτική. Ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1961 έως το 1971, όπου ώθησε την εμπορία της πυρηνικής ενέργειας και τις ειρηνικές εφαρρμογές της Πυρηνικής Επιστήμης. Σε όλη την σταδιοδρομία του, ο Σίμποργκ εργάστηκε για τον έλεγχο των όπλων.