Ινδική Αυτοκρατορία India
[[Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας|←]]   [[Ηγεσία της Ινδικής Εταιρείας|←]]   [[Εμιράτο του Αφγανιστάν|←]] 1858 – 1947 [[Κυριαρχία της Ινδίας|→]]   [[Κυριαρχία του Πακιστάν|→]]   [[Βρετανική Κυριαρχία της Βιρμανίας|→]]   [[Ομάν|→]]
Σημαία Έμβλημα
Ύμνος Ο Θεός σώζει την Βασίλισσα
Πρωτεύουσα		Καλκούτα (1858-1911) Νέο Δελχί (1911-1947)
Γλώσσες		Αγγλικά Χίντι
Πολίτευμα		Αποικία
Αυτοκράτορας
-	1936-1947	Γεώργιος ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
Ιστορική εποχή		Α ΠΠ Μεσοπόλεμος Β ΠΠ
-	Ίδρυση	2 Αυγούστου 1858
-	Κατάλυση	15 Αυγούστου 1947
Νόμισμα		Ρουπία Ινδίας
Σήμερα		Ινδία ! Ινδία Πακιστάν ! Πακιστάν Μιανμάρ ! Μιανμάρ Μπανγκλαντές ! Μπανγκλαντές

Οι Βρετανικές Ινδίες (αγγλικά: British Raj) ήταν ένα κράτος του Βρετανικού Στέμματος στην ινδική χερσόνησο μεταξύ 1858 και 1947. Η de facto πολιτική συγχώνευση ονομάστηκε επίσης Ινδική αυτοκρατορία και μετά το 1876 εξέδωσε διαβατήρια με αυτό το όνομα. Ως Ινδία, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Κοινωνίας των Εθνών, συμμετέχουσα χώρα στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 1900, 1920, 1928, 1932 και 1936 και ιδρυτικό μέλος των Ηνωμένων Εθνών στο Σαν Φρανσίσκο το 1945.

Αυτό το σύστημα διακυβέρνησης υιοθετήθηκε στις 28 Ιουνίου 1858, μετά την Ινδική Επανάσταση του 1857. Διήρκεσε μέχρι το 1947, όταν η Ινδική Αυτοκρατορία της Μεγάλης Βρετανίας χωρίστηκε σε δύο κυριαρχικά κράτη: την Ένωση της Ινδίας (αργότερα Δημοκρατία της Ινδίας) και η Ένωση του Πακιστάν (αργότερα Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν, στην ανατολική πλευρά ανακήρυξε ανεξαρτησία η Λαϊκή Δημοκρατία του Μπαγκλαντές). Κατά την έναρξη του βασιλείου το 1858, η Κάτω Βιρμανία ήταν ήδη μέρος της Βρετανικής Ινδίας. Η Άνω Βιρμανία προστέθηκε το 1886. Το 1937 έγινε αυτόνομη-ξεχωριστή βρετανική αποικία, και ανεξάρτητο κράτος το 1948, η Βιρμανία. Για νομισματική μονάδα είχε τις Ρουπίες.

Οι Βρετανικές Ινδίες είχαν επεκταθεί σχεδόν σε όλη τη σημερινή Ινδία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, εκτός από τις μικρές εκμεταλλεύσεις άλλων ευρωπαϊκών εθνών όπως η Γκόα και η Ποντιτσέρι. Επιπλέον, σε διάφορες χρονικές περιόδους, συμπεριλάμβανε το Άντεν (από το 1858 έως το 1937), την Κάτω Βιρμανία (από το 1858 έως το 1937), την Άνω Βιρμανία (από το 1886 έως το 1937), τη Βρετανική Σομαλιλάνδη, από το 1858 έως το 1867 και από το 1884 έως το 1898. Η Βιρμανία διαχωρίστηκε από την Ινδία και διοικείτο άμεσα από το Βρετανικό Στέμμα από το 1937 έως την ανεξαρτησία της το 1948. Τα Κράτη Ανακωχής του Περσικού Κόλπου και τα κράτη που βρίσκονταν στον Περσικό Κόλπο ήταν θεωρητικά ηγεμονικά κράτη καθώς και επαρχίες της Βρετανικής Ινδίας μέχρι το 1947.

Η Κεϋλάνη ήταν μέρος της Προεδρίας του Μαντράς μεταξύ 1793 και 1798. Τα βασίλεια του Νεπάλ και του Μπουτάν, που πολέμησαν με τους Βρετανούς, υπέγραψαν στη συνέχεια συνθήκες μαζί τους και αναγνωρίστηκαν από τους Βρετανούς ως ανεξάρτητα κράτη. Το βασίλειο του Σικίμ ιδρύθηκε ως πριγκιπάτο κράτος μετά τη συνθήκη του 1861. Ωστόσο, το ζήτημα της κυριαρχίας έμεινε απροσδιόριστο. Οι Μαλδίβες ήταν ένα βρετανικό προτεκτοράτο από το 1887 έως το 1965, αλλά όχι μέρος της Βρετανικής Ινδίας.