Αχοένιο
| Αχοένιο | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | 4,5,9-τριθειοδωδεκα-1,6,11-τριένιο-9-οξείδιο. |
| Άλλες ονομασίες | Αχοένιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | C9H14OS3 |
| Μοριακή μάζα | 234,4 amu |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το Αχοένιο είναι μια θειούχος χημική ένωση που βρίσκεται στο σκόρδο. Απομονώθηκε για πρώτη φορά και μελετήθηκε εργαστηριακά το 1984.[1][2][3][4] Το όνομα (και η προφορά με "χ") προέρχεται από την ισπανική λέξη για το σκόρδο, "ajo" ("άχο"). Στο σκόρδο υπάρχει σαν μίγμα δύο ισομερών, του E- και Z- αχοενίου.
Από χημικής σκοπιάς είναι ένα ακόρεστο δισουλφίδιο, το οποίο σχηματίζεται από δύο μόρια αλλισίνης, της ένωσης που προσδίδει στο σκόρδο την χαρακτηριστική έντονη οσμή και γεύση του. Η αλλισίνη σχηματίζεται όταν υπάρχει ρήξη των ιστών του σκόρδου. Όταν η αλλισίνη διαλυθεί σε διάφορους διαλύτες, όπως για παράδειγμα στο ελαιόλαδο, τότε μέρος αυτής συνδυάζεται και παράγει το αχοένιο. Το αχοένιο βρίσκεται επίσης σε εκχυλίσματα σκόρδου. Είναι πλέον σταθερό και άφθονο σε παρασκευάσματα ψιλοκομμένου σκόρδου σε εδώδιμα έλαια.
Έχει πολλές ιδιότητες που παρουσιάζουν ιατρικό ενδιαφέρον. Λειτουργεί σαν αντιοξειδωτικό, εμποδίζοντας την απελευθέρωση του υπεροξειδίου. Έχει επίσης αντιθρομβωτικές ιδιότητες, καθώς και ευρύ φάσμα αντιμικροβιακών (αντιβακτηριδιακών και αντιμυκητιακών) ιδιοτήτων.[5][6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Block E, Ahmad S, Jain MK, Crecely R, Apitz-Castro R, Cruz MR (1984). «(E,Z)-Ajoene: A potent antithrombotic agent from garlic». J. Am. Chem. Soc. 106: 8295–8296. doi:.
- ↑ Block, Eric (1985). «The chemistry of garlic and onions». Scientific American 252 (March): 114–119. doi:. PMID 3975593.
- ↑ Block E, Ahmad S, Catalfamo JL, Jain MK, Apitz-Castro R (1986). «The chemistry of alkyl thiosulfinate esters. 9. Antithrombotic organosulfur compounds from garlic: structural, mechanistic, and synthetic studies». J. Am. Chem. Soc. 108: 7045–7055. doi:.
- ↑ Block, Eric (2010). Garlic and Other Alliums: The Lore and the Science. Royal Society of Chemistry. ISBN 978-0-85404-190-9.
- ↑ Torres J, Romero Η (2012). «In vitro antifungal activity of ajoene on five clinical isolates of Histoplasma capsulatum var. capsulatum». Revista Iberoamericana de Micologia 29 (1): 24–28. doi:. PMID 21635962.
- ↑ Ledezma E, Apitz-Castro R (2006). «Ajoene the main active compound of garlic (Allium sativum): a new antifungal agent». Revista Iberoamericana de Micologia 23 (2): 75–80. PMID 16854181.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
