Τα ασφυξιογόνα αέρια είναι ουσίες σε αέρια κατάσταση, που προκαλούν ερεθισµό και προβλήματα δυσλειτουργίας στο αναπνευστικό σύστηµα. Τέτοια αέρια όπως το φωσγένιο και το χλώριο, χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στον Πρώτο Παγκόσµιο Πόλεµο, χρησιµοποιούνται όμως ευρέως και στη βιομηχανία μέχρι σήμερα.

Η βραχεία έκθεση προκαλεί συνήθως ερεθισµό στα µάτια, τη µύτη και το λαιµό. Η παρατεταµένη έκθεση µπορεί να προκαλέσει καταστροφικά συµπτώµατα όπως οίδηµα λάρυγγα και ασφυξία, βρογχόσπασµο και οξεία αναπνευστική δυσχέρεια, πνευµονική βλάβη και θάνατο. Τα σοβαρά αναπνευστικά προβλήµατα µπορεί να αναπτυχθούν µέχρι και 48 ώρες µετά την έκθεση, ανάλογα µε τη διάρκειά της.

Αυτοί που εκτέθηκαν σε ασφυξιογόνα αέρια συνήθως παραµένουν τουλάχιστον 24ώρες στο νοσοκοµείο σε απόλυτη ξεκούραση και υπό παρακολούθηση για την εµφάνιση συµπτωµάτων δυσκολίας στην αναπνοή. Σε κάποιες περιπτώσεις χορηγείται οξυγόνο.

α)Το βασικό είναι η απομάκρυνση από τον χώρο της μόλυνσης. β)Στη συνέχεια πρέπει να απομακρυνθούν τα μολυσμένα ρούχα και άλλα αξεσουάρ, χωρίς το μολυσμένο εξωτερικό τους να έρθει σε επαφή με το δέρμα. Τα ρούχα και αξεσουάρ πρέπει να απομονωθούν σε ειδικές συσκευασίες. γ)Πρέπει να γίνει απομάκρυνση των ιχνών των αερίων από τα μαλλιά και το δέρμα με σχολαστικό πλύσιμο.

Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, και είναι καλό οι παθόντες να επικοινωνούν με γιατρό και να μην πειραματίζονται σχετικά με τρόπους αντιμετώπισης.

Τα παρακάτω συμπτώματα θεωρούνται επικίνδυνα και πρέπει να αντιμετωπίζονται εγκαίρως από γιατρό.

• δυσκολία στην αναπνοή
• πόνος στο στήθος
• ενοχλήσεις στα µάτια
• ερεθισμός και πόνος στο δέρμα

Αυτές μπορούν να υπάρξουν μόνο μετά από σοβαρή έκθεση σε ασφυξιογόνα αέρια. Συνήθως περιλαμβάνουν µόνιµες αναπνευστικές δυσκολίες και την τάση για εύκολη ανάπτυξη λοιμώξεων των πνευµόνων. Ασθενείς µε χρόνια προβλήµατα στο αναπνευστικό µπορεί να είναι πιο ευαίσθητοι στις επιδράσεις των ασφυξιογόνων αερίων.