Αρσενιοσιδηρίτης
 Αρσενιοσιδηρίτης(ερυθρός) με Ρομανσίτη (μελανό). Προέλευση: Ρεν-Αλπς, Γαλλία | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Αρσενικικά |
| Χημικός τύπος | Ca2Fe3+3 O2(AsO4)3 •3H2O |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 3,6 - 3,7 gr/cm3 |
| Χρώμα | Ερυθρωπό, κιτρινόφαιο, μελανόφαιο έως μέλαν |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές[1] |
| Κρύσταλλοι | Σπάνιοι, μικροί |
| Υφή | Ινώδης, συνηθέστερα κοκκώδης |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 4,5 |
| Σχισμός | Τέλειος {001} |
| Θραύση | Ανώμαλη έως ατελώς κογχοειδής |
| Λάμψη | Ατελώς μεταλλική έως μεταξώδης |
| Γραμμή κόνεως | Κίτρινο ώχρας |
| Πλεοχρωισμός | Ισχυρός. Χ= άχρους, Υ, Ζ= ερυθρόφαιο έως σκούρο φαιοκόκκινο |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής, ημιδιαφανής στα οξύληκτα άκρα του |
Ο αρσενιοσιδηρίτης (αγγλικά: arseniosiderite) είναι δευτερεύον ορυκτό του αρσενικού. Το όνομά του προέρχεται από το βασικό συστατικό του, αρσενικό, και την ελληνική λέξη "σίδηρος".
Αποτελεί δευτερογενές και σχετικά σπάνιο ορυκτό προερχόμενο από εξαλλοιώσεις αρσενικούχων μεταλλευμάτων, κυρίως σκοροδίτη και αρσενοπυρίτη.
Σχετίζεται με σκοροδίτη, φαρμακόλιθο, αδαμίτη, ερυθρίτη, αρσενοπυρίτη και τα σχετικώς ασυνήθιστα λελλινγκίτη και μπεουδαντίτη.
Απαντά σε αρκετά σημεία του πλανήτη, πάντα ως δευτερογενές ορυκτό σε ζώνες εξαλλοιώσεων. Σχετικά μεγάλοι κρύσταλλοι ανευρίσκονται στο Μεξικό (περιοχές Santa Ana, Mapimi, Mazapil, La Mur), στη Βολιβία, τη Νότια Αυστραλία, την Καρινθία (Αυστρία), τη Γερμανία (Σαξωνία και περιοχή Μέλανος Δρυμού), την Αγγλία (περιοχές Κάμπρια, Ντέβον και Κορνουάλλη), τη Γαλλία (νομός Saone-et-Loire), τις ΗΠΑ (πολιτείες Καλιφόρνια και Γιούτα), το Τσουμέμπ της Ναμίμπια, ενώ μικρές εμφανίσεις του υπάρχουν σε πολλές άλλες χώρες.
Στην Ελλάδα ανευρίσκεται σε σχετικά μεγάλους κρυστάλλους στα μεταλλεία Λαυρίου (περιοχές Καμάριζας, Αγίας Βαρβάρας, Σουνίου).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
- S. S. Augustithis, Atlas of the textural patterns of ore minerals and metallogenic proccesses, Walter de Gruyter, ISBN 3110136392
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στο Handbook of Mineralogy αναφέρεται ως "ψευδοτετραγωνικό"
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
