Αντρέα ντελ Σάρτο
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Andrea del Sarto (Ιταλικά)
Γέννηση	16  Ιουλίου 1486[1] Φλωρεντία[2]
Θάνατος	29  Σεπτεμβρίου 1530[3][4] Φλωρεντία
Αιτία θανάτου	πανώλη
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Βασιλική του Ευαγγελισμού
Χώρα πολιτογράφησης	Δημοκρατία της Φλωρεντίας
Ιδιότητα	ζωγράφος[5], σκιτσογράφος[5] και εικαστικός καλλιτέχνης[6]
Σύζυγος	Lucrezia del Fede (από 1518)
Κίνημα	Ύστερη Αναγέννηση
Είδος τέχνης	ζωγραφική
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Ύστερη Αναγέννηση
Σημαντικά έργα	Madonna of the Harpies, San Gallo Annunciation και Ο Μυστικός Δείπνος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αντρέα ντελ Σάρτο (Andrea del Sarto, 16 Ιουλίου 1486 - 29 Σεπτεμβρίου 1530) ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από την Φλωρεντία. Το «ντελ Σάρτο» του ονόματος του προέρχεται από το επάγγελμα του πατέρα του («του ράφτη»). Το πραγματικό του όνομα ήταν Andrea d’ Agnolo di Francesco.

Μαθήτευσε δίπλα στον Πιέρο ντι Κόζιμο και σύντομα αφομoίωσε την τεχνοτροπία της ιταλικής ζωγραφικής των αρχών του 16ου αιώνα. Μετά την αποχώρηση των Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μικελάντζελο και Ραφαήλ από την Φλωρεντία, παρέμεινε η ηγετική φυσιογνωμία της ζωγραφικής στην πόλη αυτή. Διακρίθηκε ιδίως για τις νωπογραφίες του και τις εικόνες βωμών.

Στην μεγάλη του φήμη συνετέλεσε πολύ ο Βαζάρι ο οποίος τον χαρακτήρισε ζωγράφο που δεν κάνει λάθη (senza errori). Ο ίδιος όμως ο Βαζάρι υπέσκαψε την φήμη του Αντρέα γράφοντας ότι επρόκειτο για άβουλο άτομο, υποχείριο της διεφθαρμένης γυναίκας του Λουκρέτσια. Οπωσδήποτε, η φήμη του επισκιάστηκε από αυτή των συγχρόνων του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μικελάντζελο και Ραφαήλ και ο Αντρέα υπέφερε έχοντας επίγνωση του γεγονότος αυτού. Παραμένει όμως ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εποχής του, πλησιάζοντας τον Ραφαήλ σε μεγαλοπρέπεια και χάρη.

Το συζυγικό δράμα του Αντρέα (όπως εμφανίζεται στην έκδοση του Βαζάρι του 1550) ενέπνευσε το ποίημα Andrea del Sarto του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ. Ο ζωγράφος θρηνεί για το κατάντημά του : Καταχράστηκε τα χρήματα που του έδωσε ο Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας για ν’ αγοράσει έργα για την αυλή του (γεγονός αυτό), και δεν μπόρεσε ν’ ανυψωθεί καλλιτεχνικά μέχρι εκεί που του άξιζε, εξ αιτίας της διεστραμμένης γυναίκας του. Στην οποία όμως δίνει τελικά χρήματα που οφείλει δήθεν αυτή σε κάποιον εξάδελφό της -εραστή της κατά πάσαν πιθανότητα- και μένει μόνος να ονειρεύεται ότι ζωγραφίζει στους Ουρανούς.

Στο τρίπρακτο δράμα του André del Sarto, ο Αλφρέ ντε Μυσσέ υπερθεματίζει, κάνοντας πλήρη χρήση της ποιητικής αδείας : Ο Αντρέα, προδομένος από την άπιστη Λουκρέτσια, αυτοκτονεί.

• 
  Γυναίκα που κρατά καλάθι με αδράχτια, 1515, Φλωρεντία, Ουφίτσι
• 
  Ο Ιωσήφ εξηγεί τα όνειρα του Φαραώ, 1516, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
• 
  Madonna delle Arpie (Η Παναγία με τις Άρπυιες), 1517, Φλωρεντία, Ουφίτσι
• 
  Madonna della Scala, 1523, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο
• 
  Pietà di Luco, 1524, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
• 
  Madonna del Sacco, (Η Παναγία του σάκκου), νωπογραφία, 1525, Φλωρεντία, Santissima Annunziata
• 
  Μυστικός Δείπνος, νωπογραφία, μεταξύ 1511 και 1527, Φλωρεντία, Museo del Cenacolo di Andrea del Sarto
• 
  Η θυσία του Αβραάμ, 1529, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων
• 
  Κυρία με τις "Ρίμες" του Πετράρχη, 1528, Φλωρεντία, Ουφίτσι
• 
  Αυτοπροσωπογραφία, αποκολλημένη νωπογραφία, 1529, Φλωρεντία, Ουφίτσι, Corridoio Vasariano

Giorgio Vasari : Le vite de' più eccellenti pittori, scultori e architettori

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Andrea del Sarto στο Wikimedia Commons