Ανάκτορο του Βίλχελμσχεε
| Ανάκτορο του Βίλχελμσχεε | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο |
| Αρχιτεκτονική | νεοκλασική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 51°18′54″N 9°24′58″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κάσσελ[1] |
| Χώρα | Γερμανία[2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1786 |
| Ένοικοι | Gemäldegalerie Alte Meister |
| Ιδιοκτήτης | Hessen Kassel Heritage |
| Διαχειριστής | Gemäldegalerie Alte Meister |
| Αρχιτέκτονας | Σιμόν Λουί ντε Ρι |
| Χρηματοδότης | Γουλιέλμος Α΄ της Έσσης |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Γερμανίας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Βίλχελμσχεε (γερμανικά: Schloss Wilhelmshöhe) είναι ανάκτορο που χτίστηκε από τον λαντγράβο Γουλιέλμο Θ΄ (Wilhelm IX) της Έσσης-Κάσσελ (Hessen-Kassel) το 1786 στην πόλη Κάσσελ της Γερμανίας. Από το 2013 το πάρκο -και μαζί το ανάκτορο- είναι εντεταγμένο στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το κτήριο φιλοξενεί μια σημαντική συλλογή έργων τέχνης, ενώ το πάρκο είναι το μεγαλύτερο πάρκο επί βουνοπλαγιάς της Ευρώπης και δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως. Η διαφορά υψομέτρου μέσα στο πάρκο είναι 285 μέτρα. Στην κορυφή του βρίσκεται ένα μεγάλο σιντριβάνι με ένα άγαλμα του Ηρακλή.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην τοποθεσία του σημερινού ανακτόρου βρισκόταν από τον δωδέκατο αιώνα ένα μοναστήρι. Το 1606 άρχισε η κατασκευή του ανακτόρου. Τα παλαιότερα διατηρημένα κομμάτια του σημερινού κτηρίου είναι από την περίοδο 1786–1798, μια πτέρυγα σχεδιασμένη από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Σιμόν Λουί ντι Ρι (Simon Louis du Ry) και εν μέρει τον Heinrich Christoph Jussow. Ενώ το ανάκτορο φέρει την ονομασία του τοπικού πρίγκιπα Γουλιέλμου Θ΄, ο Μέγας Ναπολέων το είχε μετονομάσει σε Napoléonshöhe το 1806.
Μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870 ο Ναπολέων Γ΄ της Γαλλίας κατέλαβε το ανάκτορο. Μέχρι την κατάργηση της μοναρχίας το 1918 το κτήριο και το πάρκο ήταν το καλοκαιρινό ανάκτορο της βασιλικής οικογένειας της Γερμανίας. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μέσα στο κτήριο βρισκόταν το στρατηγείο των ενόπλων δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίστηκε η κεντρική πτέρυγα. Μετά την αποκατάσταση η κεντρική πτέρυγα έγινε πινακοθήκη. Το 1970 στο ανάκτορο έγινε μια από τις πρώτες συναντήσεις κορυφής μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πινακοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πινακοθήκη αποτελείται από μια συλλογή αρχαίων («Antikensammlung»), τη μεγάλη και ιδιαίτερα αξιόλογη Έκθεση παλαιών Αρχιζωγράφων («Gemäldegalerie alter Meister») με έργα παλαιών γερμανικών καλλιτεχνών (Άλτντορφερ, Ντύρερ) και διάσημων καλλιτεχνών του μπαρόκ όπως των Τιτσιάνο, Ρέμπραντ, Χαλς, Ρούμπενς), μια μικρότερη έκθεση νεότερων καλλιτεχνών και μια μικρή εκκλησία.
Μπέργκπαρκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πάρκο του βουνού (Bergpark) είναι ένα μεγάλο πάρκο με ένα άγαλμα του Ηρακλή στην κορυφή του. Λόγω της μεγάλης διαφοράς ύψους η πρόσβαση γίνεται και με λεωφορεία. Εντούτοις οι περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν τη βόλτα μέσα από το πάρκο με τα πολυάριθμα μνημεία και παλιά δένδρα. Στην μισή διαδρομή βρίσκεται μια εξέδρα με πανοραμική θέα και καφε-αναψυκτήριο.
Μέσα στο πάρκο βρίσκονται διάφορα κτήρια και κατασκευές διαφόρων μελών της βασιλικής οικογένειας. Ένα από αυτά είναι το "Κάστρο του Λέοντος" (Löwenburg), ένα παραμυθένιο κάστρο του 19ου αιώνα, ενώ υπάρχει κι ένα ρωμαϊκό υδραγωγείο. Επίσης υπάρχει ως πειραματική κατασκευή μια από τις πρώτες γέφυρες από χυτό μέταλλο. Μικρά παλατάκια και περίπτερα είναι αφιερωμένα σε διάφορα -συνήθως ιστορικά- θέματα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Schloss Wilhelmshöhe στο Wikimedia Commons
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
