Αλεξάντερ Μπουτλέροφ
Γέννηση	15  Σεπτεμβρίου 1828[1][2] Τσίστοπολ[3][4][5]
Θάνατος	17  Αυγούστου 1886[1][6] Butlerovka[3][4][7] και Μπιάριτς
Υπηκοότητα	Ρωσική Αυτοκρατορία
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Καζάν
Τέκνα	d:Q110414872
Βραβεύσεις	Lomonosov Prize (1868) και Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	χημεία, οργανική χημεία, Μελισσοκομία, λεπιδοπτερολογία και Πνευματισμός
Αξίωμα	Πρύτανης
Ιδιότητα	χημικός, διδάσκων πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός
Διδακτορικός καθηγητής	Νικολάι Ζίνιν και Καρλ Ερνστ Κλάους
Ακαδημαϊκός τίτλος	university candidate, Master in Chemistry και doctor
Φοιτητές του	Mikhail Dmitrievich Lvov, Vladimir Markovnikov, Aleksandr Popov, Alexander Mikhaylovich Zaytsev, Alexey Favorsky, Ivan Kondakov, Yegor Wagner, Dmitri Konovalov, Flavian Flavitsky, Aleksandr Aleksandrovich Krakau και Pyotr Rubtsov
Υπογραφή
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλεξάντερ Μπουτλέροφ (ρωσικά: Алекса́ндр Миха́йлович Бу́тлеров‎‎, 15 Σεπτεμβρίου 1828 - 17 Αυγούστου 1886) ήταν Ρώσος χημικός που υπήρξε ένας από τους κύριους δημιουργούς της θεωρίας της χημικής δομής (1857-1861).

Έμεινε γνωστός για τη συνεισφορά του στη χημεία αφού ήταν ο πρώτος χημικός που ενσωμάτωσε τον διπλό δεσμό σε δομικές φόρμουλες, και επίσης ο ίδιος ανακάλυψε την εξαμίνη το 1859 (γνωστή ως εξαμεθυλενοτετραμίνη), την φορμαλδεΰδη (1859), και επίσης την αντίδραση φορμόζης (1861), δηλαδή την παραγωγή σακχάρων από τη φορμαλδεΰδη. Ιστορικά, ο Μπουτλέροφ ήταν ο πρώτος χημικός που εισήγαγε την ιδέα της πιθανής τετραεδρικής διάταξης δεσμών σθένους σε ενώσεις του άνθρακα, το 1862.

Η οικογένειά του ήταν πλούσια για την εποχή του, και ο πατέρας του ήταν γαιοκτήμονας. Είχε την τύχη έτσι να λάβει εξαιρετικές εγκύκλιες σπουδές και να σπουδάσει χημεία στο πανεπιστήμιο του Καζάν.

Ο ομώνυμος κρατήρας Butlerov στη Σελήνη φέρει το όνομά του, ως μια διεθνή αναγνώριση για το έργο του στην επιστήμη.

• 
  Σοβιετικό γραμματόσημο του 1951 - Ο Αλεξάντερ Μπουτλέροφ (Ταχυδρομεία Σοβιετικής Ένωσης)

• Leicester, Henry M. (1940). «Alexander Mikhailovich Butlerov». Journal of Chemical Education 17 (May): 203–209. doi:10.1021/ed017p203. Bibcode: 1940JChEd..17..203L. 
• Arbuzov, B. A. (1978). «150th Anniversary of the birth of A. M. Butlerov». Russian Chemical Bulletin 27 (9): 1791–1794. doi:10.1007/BF00929226. 
• Rocke, Alan J. (1981). «Kekulé, Butlerov, and the Historiography of the Theory of Chemical Structure». British Journal for the History of Science 14: 27–57. doi:10.1017/s0007087400018276. https://archive.org/details/sim_british-journal-for-the-history-of-science_1981-03_14_44/page/27. 
• Bykov, G. V. (1982). «K istoriografii teorii khimicheskogo stroeniia». Voprosy istorii estestvoznaniia i tekhniki 1982:4: 121–130. 
• Brooks, Nathan (1998). «Alexander Butlerov and the Professionalization of Science in Russia». Russian Review 57: 10–24. doi:10.1111/0036-0341.00004. https://archive.org/details/sim_russian-review_1998-01_57_1/page/10.