Ως αλάβαστρον στην τέχνη και την αρχαιολογία εννοείται αγγείο με ψηλό σώμα και μικρό στόμιο. Συνήθως δε διαθέτει λαβή, αν και ενίοτε έχει μικρές τρύπες ή αυτιά για τη μεταφορά του. Το όνομα αλάβαστρον προέρχεται πιθανώς από την αιγυπτιακή λέξη α λα Μπαστ, που σημαίνει «δοχείο της Εμπάστ» (θεά). Το αλάβαστρον χρησιμοποιείτο από γυναίκες, κυρίως για την αποθήκευση αρωματικών ελαίων, όπως τουλάχιστον μαρτυρείται στις αγγειογραφικές σκηνές. Εισήχθη κατά τα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα και εξαφανίστηκε από το προσκήνιο κατά τα τέλη του 5ου π.Χ. αι. Η σκηνή που διακοσμεί το αγγείο καλύπτει περιμετρικά το σώμα, ενώ μερικές φορές είναι κοσμημένο μόνο με ανθέμιο. Το ύψος του ποικίλλει από 15-20 εκ.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Alabastra στο Wikimedia Commons

π • σ • ε Αρχαιοελληνική αγγειογραφία Αγγεία για κρασί Ασκός Κάνθαρος Κοτύλη Κρατήρας Κύαθος Κύλιξ Οινοχόη Ρυτό Σκύφος Ψυκτήρ Αγγεία για αρώματα και για το γάμο Αλάβαστρο Αρύβαλλος Γαμικός λέβης Επίνητρον Λήκυθος Λουτροφόρος Πυξίδα Αγγεία για κηδείες και τελετές Κάλπις Κέρνος Λήκυθος Λουτροφόρος Περιρραντήριο Φιάλη Αποθηκευτικά αγγεία Αμφορέας Λέβητας Πελίκη Πίθος Στάμνος Υδρία Τεχνικές Δίγλωσσος ρυθμός Ερυθρόμορφος ρυθμός Μελανόμορφος Ρυθμός Τεχνική Σιξ White-ground Ζωγράφοι Κατάλογος Ελλήνων Αγγειογράφων Ζωγράφος του Αμάσι Δούρις Εξηκίας Ευθυμίδης Ευφρόνιος Λυδός Μειδίας Ζωγράφος της Πενθεσίλειας Πρωτοπόροι Ειδικά θέματα Τυπολογία αρχαιοελληνικών αγγείων Επιγραφή Καλός Συμπόσιο Corpus vasorum antiquorum John Beazley Αμφορείς των Παναθηναίων Αγγεία της Κάτω Ιταλίας