Αγγλικανική Εκκλησία
| Χριστιανισμός |
|---|
 |
| Σειρά λημμάτων |
 |
Η Αγγλικανική Εκκλησία (αγγλικά: Anglican Communion ή Anglican Church, από τη μεσαιωνική λατινική ecclesia anglicana, δηλαδή «αγγλική εκκλησία») αποκαλείται το σύνολο των αυτόνομων χριστιανικών εκκλησιών οι οποίες ακολουθούν την τελετουργική παράδοση της Εκκλησίας της Αγγλίας (η οποία θεωρείται η «μητέρα εκκλησία») και βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία μαζί της, μέσω της Αγγλικανικής Κοινωνίας. Μετά τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Ορθόδοξους, οι Αγγλικανοί είναι η τρίτη σε μέγεθος χριστιανική εκκλησία, καθώς αριθμούν πάνω από ογδόντα εκατομμύρια.[1] Πνευματικός ηγέτης της Αγγλικανικής Εκκλησίας είναι ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ.
Η Αγγλικανική Εκκλησία θεωρεί τον εαυτό της κομμάτι της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής εκκλησίας και ότι είναι ταυτόχρονα καθολική και μεταρρυθμισμένη — οι επίσκοποί της διεκδικούν αποστολική διαδοχή. Για μερικούς Αγγλικανούς εκπροσωπεί μια μορφή ρωμαιοκαθολικισμού χωρίς τον Πάπα, για άλλους μια μορφή Προτεσταντισμού, και για άλλους έναν συνδυασμό των δύο. Η Αγγλικανική Εκκλησία βρίσκεται σε πλήρη κοινωνία με τις λουθηρανικές εκκλησίες της Σκανδιναβίας και της Βόρειας Αμερικής, και με τους Παλαιοκαθολικούς (Ρωμαιοκαθολικοί οι οποίοι αποσχίστηκαν από τη Ρώμη μετά την Πρώτη Σύνοδο του Βατικανού το 1870 επειδή εκεί θεσπίσθηκε επίσημα το αλάθητο του Πάπα).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αγγλία είχε αρχικά εκχριστιανιστεί από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Όταν αποχώρησαν οι Ρωμαίοι το 410 μ.Χ., οι εισβολές Αγγλοσαξόνων αρχικά εξαφάνισαν τον Χριστιανισμό. Η διαδικασία επαναφοράς του Χριστιανισμού ξεκίνησε το 597 με τους ιεραποστόλους του Αγίου Αυγουστίνου ο οποίος ξεκίνησε το έργο του στο Κάντερμπερι (αγγλικά: Canterbury, λατινικά: Cantuaria) και έγινε ο πρώτος αρχιεπίσκοπός της. Σημαντικό έργο στον εκχριστιανισμό της Αγγλίας έκανε ο Έλληνας Άγιος Θεόδωρος Ταρσού, ο οποίος έγινε ο όγδοος αρχιεπίσκοπος. Παράλληλα με τους ρωμαϊκούς ιεραποστόλους της Καντουαρίας δρούσαν και οι ανεξάρτητες Κελτικές Εκκλησίες της Ιρλανδίας, οι οποίες εκχριστιάνισαν τη Σκωτία. Με τη Σύνοδο του Ουίτμπι το έτος 664 όλη η Βρετανία άρχισε να υπάγεται στον Πάπα και οι Κελτικές Εκκλησίες σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν.
Η μεταρρύθμιση στην Αγγλία ξεκίνησε οριστικά το 1534 όταν ο Βασιλιάς Ερρίκος Η΄ και το αγγλικό κοινοβούλιο ανακοίνωσαν την απόσχιση από τη Ρώμη. Οι αιτίες ήταν πολιτικές. Ο βασιλιάς είχε ανάγκη από διάδοχο και η σύζυγός του, η Αικατερίνη της Αραγωνίας, είχε φτάσει σε ηλικία στην οποία γέννηση διαδόχου φαινόταν απίθανη. Ο βασιλιάς έκανε αίτηση στον Πάπα να ακυρώσει το γάμο του για να μπορέσει να ξαναπαντρευτεί με την Άννα Μπολέυν, αλλά ο Πάπας δεν μπορούσε επειδή ο ανιψιός της Αικατερίνης, ο Αυτοκράτορας Κάρολος Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, είχε μόλις καταλάβει τη Ρώμη και δεν το επέτρεπε.
Με την εξάπλωση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας σε όλο τον κόσμο, Αγγλικανοί ιεραπόστολοι ίδρυσαν τοπικές εκκλησίες σε όλες τις αποικίες.
Αναπαράσταση των κυρίων δογμάτων του Χριστιανισμού.[2][3] Δεν αποτελεί εξαντλητική αναπαράσταση.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βλέπε στο καλωσόρισμα της επίσημης σελίδας της Αγγλικανικής Κοινωνίας
- ↑ «Religion Flow Chart: Christianity». Faiths and Freedoms: Religious Diversity in New York City. Macaulay Honors College at CUNY. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2015.
- ↑ «Branches of Chrisitianity». Waupun, WI: Waupun Area School District. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η επίσημη ιστοσελίδα της Αγγλικανικής Εκκλησίας (στα αγγλικά)
- Anglicans Online (στα αγγλικά μόνο)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
