Αβινιόν
Συντεταγμένες: 43°56′55″N 4°48′30″E / 43.94861°N 4.80833°E
| Αβινιόν | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Διοίκηση | |||
| Χώρα | Γαλλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | διαμέρισμα της Αβινιόν, καντόνιο της Αβινιόν-Εστ, καντόνιο της Αβινιόν-Νορ, Καντόνιο της Αβινιόν-Ουέστ, καντόνιο της Αβινιόν-Συντ, Βωκλύζ και Grand Avignon | ||
| • Δήμαρχος της Αβινιόν | Σεσίλ Ελ (από 2014) | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 84000[1] και 84140[1] | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 84007[2] | ||
| Πληθυσμός | 90.330 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | ||
| Έκταση | 64,91 km²[4] | ||
| Υψόμετρο | 10 μέτρα και 122 μέτρα | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
  Αβινιόν | |||
| Ιστότοπος | http://www.avignon.fr[5] | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
   | |||
| δεδομένα | |||
.svg)
| Ιστορικό Κέντρο της Αβινιόν: Παπικό Παλάτι, Επισκoπικό Συγκρότημα και η Γέφυρα της Αβινιόν | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Γαλλία |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | i, ii, iv |
| Ταυτότητα | 228 |
| Περιοχή | Ευρώπη και Βόρεια Αμερική |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1995 (19η συνεδρίαση) |
Η Αβινιόν (γαλ. Avignon , οξιτανικά Avinhon) είναι πρωτεύουσα του νομού Βωκλύζ στην περιοχή Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή στη νότια Γαλλία. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Ροδανού και είναι κυρίως γνωστή ως έδρα των 7 παπών γαλλικής καταγωγής την περίοδο 1309-1377.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην περιοχή της Αβινιόν έχουν βρεθεί αρκετά αρχαία αντικείμενα που χρονολογούνται μέχρι και την Παλαιολιθική εποχή. Περί το 539 π.Χ. οι Φωκαείς της Μασσαλίας ίδρυσαν στην περιοχή αυτή έναν εμπορικό κόμβο στις όχθες του Ροδανού με την ονομασία Аὐενιὼν, σύμφωνα με τον γεωγράφο Αρτεμίδωρο τον Εφέσιο, πληροφορίες από το έργο του οποίου βρίσκουμε στο έργο του Στέφανου του Βυζάντιου. Κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. έγινε ρωμαϊκός οικισμός με το όνομα Αβένιο. Από το 300 μέχρι το 500 μ.Χ. η πόλη δέχτηκε πολλές επιδρομές από Φράγκους, Αλεμάνους, Γότθους και Βουργουνδούς. Το 734 κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς και στη συνέχεια την ελευθέρωσε ο Κάρολος Μαρτέλος το 737. Ενσωματώθηκε με το βασίλειο της Βουργουνδίας το 932 και το 1129 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη κοινότητα από τον κόμη Γουλιέλμο Β'. Αυτό κράτησε μόλις για έναν αιώνα καθώς το 1226, ύστερα από τρίμηνη πολιορκία, την κατέλαβε ο Λουδοβίκος Η' και αφαίρεσε τα όποια προνόμια είχε η πόλη.
Την περίοδο 1309-1376 η Αβινιόν βρισκόταν κάτω από την παπική εξουσία, μια περίοδος που η Δυτική Καθολική Εκκλησία αποκαλεί Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία ή Εξορία της Αβινιόν. Ονομάστηκε έτσι γιατί η εποχή αυτή ήταν πολύ επιζήμια για την Καθολική εκκλησία και αντιθέτως πολύ επικερδής για την πόλη, που διένυσε την χρυσή εποχή της. Από την εγκατάσταση του πρώτου πάπα ο πληθυσμός και η έκταση της πόλης αυξήθηκε σταδιακά. Πολλοί καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων ακολούθησαν τους πάπες και έτσι η πόλη απέκτησε έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, στοιχείο που βοήθησε στην διεύρυνση της πολιτικής της ακτινοβολίας και επιρροής στις γύρω περιοχές. Η ανάπτυξη της πόλης σταμάτησε όταν το 1348 μια επιδημία πανώλης μείωσε σημαντικά τον πληθυσμό, μείωση που συνεχίστηκε με μεγαλύτερο ρυθμό μετά την αποχώρηση του πάπα το 1377. Μετά από μια σύντομη περίοδο ακμής η πόλη πλέον άρχιζε να παρακμάζει.
Νέες επιδημίες πανώλης αποδεκάτισαν ξανά τους κατοίκους της Αβινιόν το 1580 και το 1721 συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην παρακμή της πόλης. Το 1791, ύστερα από απόφαση της Γαλλικής εθνοσυνέλευσης, που επικυρώθηκε από τον πάπα με την συμφωνία του Τολεντίνο, η Αβινιόν προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Τέλος, το 1942 η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε το 1944.
Οι πάπες της Αβινιόν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι εφτά διαδοχικοί πάπες γαλλικής καταγωγής που έκαναν την Αβινιόν έδρα τους ήταν οι:
| Κλήμης Ε΄: | 1305–1314 |
| Ιωάννης ΚΒ΄: | 1316–1334 |
| Βενέδικτος ΙΒ΄: | 1334–1342 |
| Κλήμης ΣΤ΄: | 1342–1352 |
| Ιννοκέντιος ΣΤ΄: | 1352–1362 |
| Ουρβανός Ε΄: | 1362–1370 |
| Γρηγόριος ΙΑ΄: | 1370–1378 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Γαλλικά) Επίσημος ιστότοπος
| |||||
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
