Η όαση είναι γόνιμη εδαφική έκταση μέσα σε μία έρημο. Εξαιτίας της γονιμότητας του εδάφους της και της παρουσίας νερού, που κάνει γόνιμη μια έκταση, σε περισσότερο ή λιγότερο ευρεία κλίμακα, ανάλογα με την αφθονία του,καθίσταται τόπος κατάλληλος για ανθρώπινη κατοίκηση. Ο εφοδιασμός της όασης σε νερό μπορεί να γίνεται από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, από τον οποίο αναβλύζει στην επιφάνεια είτε λόγω του υδατοστεγούς υπεδάφους, είτε λόγω ειδικής μορφολογίας της περιοχής, ενώ άλλες φορές το νερό φέρεται στην επιφάνεια με άντληση από πηγάδια. Συχνά το νερό δεν αναβλύζει στην επιφάνεια αλλά η παρουσία του γίνεται φανερή από την ύπαρξη φυτών που κατορθώνουν να απορροφούν το νερό με ριζικά συστήματα. Πολλές φορές οι οάσεις είναι ευθύγραμμες, σύμφωνα προς τις κύριες κατευθυντήριες γραμμές, κάτι που φανερώνει την ύπαρξη φρεατίου υδροφόρου ορίζοντα σε μικρό βάθος.

• Εγκυκλοπαίδεια δομή 1973