For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Michelanghjulu.

Michelanghjulu

Ritrattu di Michelanghjulu, da Daniele da Volterra

Michelanghjulu (chì u so veru nomu era Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni), simpliciamenti Michelangelo Buonarroti in talianu, natu u 6 di marzu 1475 à Capresi (Ripublica di Firenza) è mortu u 18 di frivaghju 1564 à Roma (Stati puntificali), hè statu un scultori, pittori, architettu, pueta è urbanistu fiurintinu di l'Alta Rinascita.[1]

I so opari i più cunnisciuti sò univirsalamenti cunsidarati com'è i capilavori di a Rinascita :

  • Davidi (1504), u quali hà à longu adurnatu a facciata di u Palazzu Vechju di Firenza prima di essa trasfiritu in l'Accademia di i Beddi arti di a cità ;
  • A Pietà (1499), esposta in una cappedda latirali di a basilica di San Petru di Roma ;
  • Mosè (1515) di a cappedda di Ghjuliu II in a basilica di San Petru in Vinculi di Roma ;
  • U sulaghju di capu di a cappedda Sistina - pintu trà u 1508 è u 1512 ;
  • U Ghjudicamentu ultimu - influinzatu da l'affrescu di Melozzo da Forlì intitulatu Ascensioni di Cristu, rializatu trà u 1536 è u 1541 annantu à u muru di l'altari di 'ssa cappedda.

Architettu, cuncipiti u domu di San Petru di Roma.

A so opara hà avutu un'influenza trimenda annantu à i so cuntimpuranei, di modu chì a so " manera " di pinghja è di sculpiscia hè abbundantamenti ripresa da i rapprisintanti di ciò ch'è a parsona chjamarà u manierisimu chì pruspera in a Rinascita tardiva. Provi di l'ammirazioni ch'è li votani l'intillettuali è altri artisti in i so tempi, parechji biugrafii sò publicati da vivu. A prima hè inchjusa in U prestu, racolta da i biugrafii di l'artisti di a Rinascita, divuta à Giorgio Vasari in u 1550, a siconda emana di u so elevu, Ascanio Condivi in u 1553. Una corta biugrafia da Paolo Giovio, Michaelis Angeli Vita, hè publicata in u 1527.

Zitiddina è ghjuvantù

[mudificà | edità a fonte]
A casa nativa di Michelanghjulu in Caprese (Tuscana).

Michelanghjulu hè natu u 6 di marzu 1475 à u casteddu di Capresi à Capresi (Tuscana) in a ripublica di Firenza. Hè u sicondu figliolu di Lodovico di Lionardo Simoni, magistratu è pudestà di Capresi è Chiusi è di Francesca di Neri di Miniato di i Sera. A famiglia volta in a so casa di Settignano vicinu à Firenza, dopu chì u babbu ebbi tarminatu u so mandatu di pudestà. In u 1481, a cunsorti di Lodovico si ni mori, lascendu lu solu incù i so cinqui ziteddi. U so babbu i piazza in balia ind'è una donna è figliola di zuccadori induva Michelanghjulu, annosu di 6 anni, ampara à sgaghjà i blocchi di petra di a cava vicina, sperienza ch'eddu ghjudicarà à l'urighjini di u so arti. Ùn riturnarà ind'è u so babbu chì à l'ità di deci anni.

Andendu contru i voti di u so babbu è di i so zii, rifrattarii à l'arti, Michelanghjulu, dopu à avè studiatu vicinu à u grammaticu Francesco da Urbinu, scigliiti malgradu tuttu, grazia à u so amicu Francesco Granacci, di essa u lavuranti di Domenico Ghirlandaio pà trè anni à parta da u 1a aprili 1488.

Studieghja l'affreschi di a ghjesgia Santu Spiritu di Firenza è di a ghjesgia Santa Maria di u Carminu è cupiendu quiddi di Masaccio, s'attira i ghjilusii tantu da a so abilità chì da i so rimarchi ; quist'ultimi li attirendu un pugnu di u scultori Pietro Torrigiano è caghjunendu li una frattura di u nasu chì marcarà à vita u so visu.

Imprissiunatu da u so travagliu, Ghirlandaio u ricumandò à u maestru di Firenza, Larenzu di Medici, chì u piazzò in un atteddu di scultura di piena aria in i giardini di a piazza San Marcu, direttu da u scultori Bertoldo di Giovanni, elevu di Donatello. Da u 1490 à u 1492, Michelanghjulu diventa u prutettu di Larenzu ed hè cusì allughjatu in u so palazzu. Hè influinzatu da un mezu libaru chì faci evuluà i so idei annantu à l'arti è i so sintimenti annantu à a sissualità. Ammira i racolti di statui di a Grecia antica accumulati da i Medici è si prumetti di divintà scultori. Cumencia par cupià una mascara di fauna è, davanti à u risultatu, Larenzu u ricumpensa di cinqui ducati à u mesi. Annantu à i cunsigli di Polizianu, Michelanghjulu sculpisci un bassurilievu di a Battaglia di i Centauri è a Verghjina à a scalinata, i quali rispechjani a so grandi ammirazioni pà Donatello.

Praticheghja u studiu di u corpu umanu è l'anatumia à u spidali Santu Spiritu di Firenza, versu 1490 (è dopu à Roma versu 1540), cullaburendu à l'illustrazioni di un trattatu d'anatumia incù Realdo Colombo, medicu è amicu. I corpi di Michelanghjulu sò più sottumissi à l'arti chì à u rispettu rigurosu di l'anatumia umana (allungamentu di u cannonu di i figuri è storti distinati à metta un trattu murali).

Dopu à a morti di Larenzu in u 1492, Petru II di Medici, u più ghjovanu figliolu di Larenzu è u nuveddu capu di i Medici, ricusa di essa u meceniu di Michelanghjulu. Hè à quidda ebbica chì l'idei di Savonarola diventani pupulari à Firenza. U so Fucaronu di i Vanità cundanna l'artisti chì imbiddiscini i sceni riligiosi. 'Ssi idei caghjuneghjani l'espulsioni di i Medici di Firenza. Michelanghjulu, strittamenti liatu à u chjerchju di i Medici, ghjudici oppurtunu di chittà a Tuscana è stallà si mentri trè anni à Bologna ind'è u so amicu Gianfrancesco Aldobrandini. Ci rializarà i statui di santu Petrone è Santu Procule in ghjesgia San Dumenicu. Pocu dopu, Raffaele Riario, cardinali in titulu di San Giorgio al Velabro, li cheri di vena à Roma in u 1496. Sottu à a so cumandita è influinzatu da l'antichità rumana, cuncipisci dui statui : Baccu, cumandatu da u cardinali Riario è A Pietà, cumandata da u cardinali francesu Jean Bilhères di Lagraulas.

A Pietà, u riflessu di un ideali in l'arti

[mudificà | edità a fonte]
A Pietà (1498 -1499), 174 cm x 195 cm x 69 cm, in a basilica Santu Petru, in Roma.

Innanzi mancu i so trenta anni, Michelangelo Buonarroti hè dighjà l'autori di u Davidi è di a Pietà, dui di i più sculturi celebri di tutta a storia di l'arti. Ciò ch'eddu rializeghja in quant'è scultori disignadori, pittori è architettu pussidendu un talentu ch'eddi dimostrani l'affreschi di a Cappedda Sistina, ma ancu i sculturi munumintali di l'artistu è ancu i so criazioni architittonichi prufundamenti uriginali mosciani à chì puntu i so formi varcavani da luntanu i cunvinzioni di a so ebbica. Da a fini di 1496, è prubabilamenti insin'à u branu, u ghjovanu scultori sughjorna à Roma, è ci rializeghja u capilavoru assulutu di 'ssu periudu : a Pietà di u Vaticanu, cumandata da u Cardinali francesu Jean Bilhères di Lagraulas, chì marcò un ghjirata in a so carriera ghjà cusì lampanti. L'opara, tarminata in u 1499, suscita l'entusiasmu è Michelanghjulu si trova issatu in cima à a gloria artistica. Uttensi grazia à a so opara una grandi numata è una cunsidarazioni, à tal segnu chì a parsona pinsava chì non solu era, da luntanu, supiriori à i so cuntimpuranei (di Vinci è Raffaeddu in particulari incù qualessu eddu era in custanti cuncurrenza) ma ancu, à quiddi chì l'ani pricedutu. 'Ssa opara marca una sputica ghjirata par l'artistu, chì mentri 'ssu sughjornu à Roma, Michelanghjulu hà cambiatu d'uriintamentu è mudificatu u so approcciu esteticu. Cerca oramai l'ispirazioni in a scultura antica, ma tuttu essendu in particulari attrattu da l'accuratezza è a finezza d'esecuzioni fiurintina di u Quattrucentu. A Pietà di u Vaticanu incarna parfittamenti l'ideali ricircatu da l'artista. Hè a raghjoni pà a quali a so analisa hè primurdiali, à sapè quidda di un'unioni estrema, ma diddicata di i dui essari. A linia di u corpu di u Cristu (trè volti sciappata) sposa d'incantu quidda di u corpu di a so mamma, si scorri in i pieghi di a draparia. A Verghjina hè di un ità mori prossima da quiddu di u so figliolu inerti, è 'ssu paradossu hè spiigatu da Ascanio Condivi chì conta chì Michelanghjulu dicia à 'ssu sughjettu : " Ùn sà micca ch'è i donni casti sò, tutta a so vita, più ghjovani ch'è quiddi chì ùn sò micca ? Tantu più una Verghjina chì ùn ebbi mai a minima voglia lasciva chì avaria pussutu altirà u so corpu ". 'Ssa sorta da " ritornu " di i dui prutagonisti à una ghjuvantù ideali traduci pienamenti u cuncettu di "divinu" chì abita l'integralità di l'opara, a più "compia" di Michelanghjulu chì trattarà incù ostinazioni u tema di a Pietà mentri tutta a so vita.

L'intaressu di analizà 'ssa Pietà chì certi cunsidareghjani com'è parfetta, è ancu divina, hè di metta la in modu parallelu incù a Pietà Rondanini chì tistimunieghja di l'evuluzioni di l'artistu.

A Pietà hè una scultura di marmaru di 174 x 195 x 69 cm situata in a basilica di San Petru di Roma, ultimata in menu di un annu, u fruttu di un travagliu accanitu. L'insemu hè zuccatu in un unicu bloccu di marmaru ch'eddu hà eddu stessu sceltu à Carrara.

L'icunugrafia di Maria tinendu in i so braccia u corpu di Cristu morti ùn hè micca d'urighjina taliana ma germanica. Era dunqua un'idea tedesca chì s'hè sparta in Francia à u XIVu seculu. Michelanghjulu hè mori fieri di 'ssa Pietà ch'eddu hà rializata à a dumanda di un cardinali francesu Jean Bilhères di Lagraulas, ambasciadori di Francia à Roma.


L'artistu di Firenza è di u papatu

[mudificà | edità a fonte]
Ghjuliu II urdinendu i travagli di u Vaticanu è di Santu Petru à Bramante, Michelanghjulu è Raffaeddu, Horace Vernet, 1827

Quattru anni dopu, Michelanghjulu volta à Firenza pà crià ci a so opara a più celebra, u Davidi sculpitu in un bloccu di marmaru di Carrara strattu da i cavi di listessu nomu da u scultori Agostino di Duccio. Pinghji ancu a Santa Famiglia à a tribuna ditta Tondo Doni. A Signuria li cunfida un'affrescu in a Sala di u Cunsigliu, A Battaglia di Cascina - ditta i Bagnadori - chì ni rializarà u cartonu, ma mai l'affrescu. Liunardu da Vinci devi ancu effittuà a Battaglia d'Anghiari in listessa sala, senza più successu.

A Pietà Rondanini, Casteddu di i Sforza, Milanu.

Michelanghjulu hè di novu chertu in Roma, di marzu 1505, da u nuveddu papa Ghjuliu II chì l'incaricheghja di rializà a so cappedda, un mausuleu grandiosu in a basilica San Petru. Michelanghjulu passa un annu à Carrara par circà i blocchi di u marmaru u più parfettu. Michelanghjulu travagliarà mentri quaranta anni senza ultimà a tomba chì, dopu à un prugettu iniziali di quaranta statui, si cumpiarà incù setti statui frà i quali quidda di Mosè. U papa dicidi in u 1506 di attribuiscia i so fondi in priurità pà a ricustruzzioni di a basilica San Petru cunfidata à l'architettu Bramante, quist'ultimu avendu prufittatu di l'assenza di u so cunfrateddu pà vincia i favori di Ghjuliu II, prubabilamenti par ghjilusia siont'è Ascanio Condivi. Di ritornu di Carrara, Michelanghjulu cheri indarru u rimborsu di i so spesi. U 17 di aprili 1506, a vighjilia di a punitura di a prima petra di a basilica, fughji Roma par rifughjà si à Firenza. Ma, dopu parechji inghjunzioni papali, devi fà alligenza davanti à Ghjuliu II di nuvembri 1506 à Bologna induva eddu ricevi l'assuluzioni. Rializeghja tandu è mentri un annu a statua in bronzu di Ghjuliu davanti à a cattidrali di Bologna. 'Ssa statua sarà distrutta po fusa dopu à u ritornu di i Bentivoglio in Bologna in u 1511.

Michelanghjulu ripiglia u prugettu di a cappedda, eppuri, sottu à a dirizzioni di Ghjuliu II, devi sempri intarrompa u so travagliu cù u fini di effittuà numarosi altri tacchi. A più celebra trà eddi hè a pittura munumintali di u sulaghju di a cappedda Sistina chì li piglia quattru anni di a so vita (1508 -1512). Bramante, inchetu di u ritornu in grazia di Michelanghjulu, hà sughjiritu à Ghjuliu II 'ssu prugettu chì, n'hè sicuru, si suldarà da un fiascu. U 8 di maghju 1508, l'artista firma u cuntrattu prividendu a rialisazioni d'affreschi rapprisintendu i Dodici Apostuli in i pindini è i mutivi urnamintali in i parti chì fermani. Annantu à a richiesta di Michelanghjulu chì cunsidareghja u sughjettu troppu povaru, è aiutatu da i tiolughi di a corti papali, rializeghja l'affreschi di i novi storii cintrali raprisintendu l'episodii di a Genisi, l'umanità ante Legem, innanzi à a leghji di Mosè. In i so Puemi, discrivi 'ssi quattru anni com'è estremamenti difficiuli. A cappedda hè aparta u ghjornu di i Santi di 1512, in l'entusiasmu generali.

In u 1513, u papa Ghjuliu II si ni mori. Malgradu i so friquenti disputi, 'ssu capu di a Ghjesgia fù un amiconu di Michelanghjulu è avia par eddu un fondu rispettu. U so succissori Leonu X, un Medici, cheri à Michelanghjulu di tarminà a facciata stiriori di a basilica San Lorenzu di Firenza è di adurnà la di sculturi. Accetta à contracori, in faci i piani, ma hè incapaci di acceda à 'ssa dumanda : a facciata di l'edifiziu hè firmata nuda sinu à oghji. Dopu à a morti di Leonu X, l'austeru papa Adrianu VI ùn hà nisciuna cumanda par eddu.

Di ritornu in Firenza, da u 1519 à u 1531, Michelanghjulu rializeghja pà i Medici a Sagrestia Nuova ("sacristia nova"), una di i Cappeddi Medicei, induva eddu sculpisci in particulari i cappeddi di i duchi Lorenzo è di Giuliano prima di lascià tarminà l'insemu da i so elevi (in particulari Montorsoli). Mentri listessu sughjornu, a famiglia fiurintina li cumanda a bibbiuteca Laurenziana, distinata à accoglia i libra di Larenzu u Magnificu : principiata in u 1524, ferma incumpiita à u mumentu di a partenza di l'artista è ùn fù tarminata chì trà 1551 è 1571 da Ammanati.

A Cappedda di Michelanghjulu in a basilica Santa Croci di Firenza.

In u 1527, i citatini di Firenza, incuraghjiti da u sacchighjamentu di Roma, riboccani i Medici è ristureghjani a Ripublica. Un sediu di a cità suvita, induva Michelanghjulu veni in aiutu à a so Firenza amata travagliendu annantu à i furtificazioni di a cità in u 1528 è 1529. A cità casca in u 1530 è u regnu di i Medici hè ristauratu.

In u 1532, Michelanghjulu volta à Roma dopu à un sughjornu di parechji anni in Firenza, in cori di u quali avia pigliatu partitu contru à u papa in u cunflittu incù l'imperatori Carlu Quintu ; Climenti VII li avendu pardunatu, li cheri di pinghja i dui mura latirali di a cappedda Sistina. Divia raprisintà ci a Caduta di l'anghjuli ribeddi è u Ghjudicamentu ultimu. Guasgi subitu subitu, si metti à u studiu pà rializà 'ssu prugettu smisuratu. Climenti VII essendu morti in u 1534, pensa à rinuncià à 'ssu travagliu pà ripiglià a Cappedda di Ghjuliu II quandu u papa Paulu III ci s'upponi è u numineghja in 1535 architettu, pittori è scultori di u Vaticanu. L'affrescu di u Ghjudicamentu ultimu annantu à u muru d'altari fù sola rializatu par ùn essa finalmenti ultimata chì in u 1541.

In u 1535, scontra à Tommaso dei Cavalieri incù u quali eddu avarà una "amicizia amurosa" com'eddi u svelani i so puemi. Scontra ancu Vittoria Colonna, incù a quali eddu hà longhi cunvarsazioni è in a quali eddu vedi una figura divina. Hè edda chì l'avvicina di l'uriintamenti irenichi di u gruppu di i Spirituali ispirati da u cardinali Reginald Pole.

U prugettu di a cappedda di Ghjuliu II diventa un mausuleu cuntinendu un simpliciu cenutafiu in a basilica Santu Petru in Vinculi in u 1545, veni à dì quaranta anni dopu a cumanda iniziali.

À parta di 1546, hè numinatu architettu di a basilica San Petru. Riveni à u pianu in croci greca prupostu da Bramante è simplificheghja u domu, dendu li un aspettu più lebbiu. In u 1561, u papa Piu IV li cunfida a custruzzioni di a basilica Santa Maria di l'Anghjuli è di i Martiri in i Caldani di Diuclezianu, un'opara ch'eddu ùn pudarà purtà à u so termini.

Michelanghjulu ferma attivu insin'à a fini di a so vita, pigliendu parti à a vita artistica in i so tempi, cunsigliendu è ricumandendu tali o tali di i so discepuli, in patriarca dighjà invaditu da u so mitu. Sei ghjorna innanzi a so morti, travaglia dinò à a Pietà Rondanini. Mori, à Roma, u 18 di frivaghju 1564 à l'ità di uttanta ottu anni, in prisenza di numarosi medichi è amichi i più intimi, primamenti Tommaso dei Cavalieri. Siont'è i so vulintà, u so corpu hè rimpatriatu u 29 di marzu à Firenza, induva eddu hè intarratu in a basilica Santa Croci incù l'onori naziunali. I so funarali (urganizati da una cummissioni medicea cumposta da i pittori Bronzino è Vasari è di i scultori Cellini è Ammanati, i grandi teli dicurativi chì servini à l'esequi sulenni essendu pinti da Santi di Tito, l'urazioni funebra essendu prununciata da Benedetto Varchi) chì sò l'ughjettu di un ricuparu puliticu, riligiosu, instituziunali (sò l'uccasioni di u lanciu di l'Accademia di u disegnu di Firenza) è vasarianu, sughjellani u statutu aghjuntu da l'artistu è cunsacrani u so mitu. A so vita hè discritta in Le Vite di Giorgio Vasari è a Vita di Michelanghjulu d'Ascanio Condivi.

Gaspard Becerra è Bastiano da Sangallo funi i so elevi.


Vita privata

[mudificà | edità a fonte]
Disegnu di Michelanghjulu rapprisintendu Zeus è Ganimedi, coppiu pederasticu archetipali dapoi a Grecia classica.

S'è l'omusissualità di l'artistu ùn faci più misteru oghji è ùn poni più prublema, ùn ni hè à longu micca statu listessa. Tandu chì a nudità di i corpi di u Ghjudicamentu ultimu di a cappedda Sistina hè stata castamenti ricuparta da Daniele da Volterra, cugnumatu Il Braghettone, a sissualità di Michelanghjulu hè statu pudicamenti nascosta. Ascanio Condivi, u so prima biugrafu, prifirendu lascià l'imaghjina di un omu asissuali pà chì voli senta la cusì, ma mori chjara pà chì hà lettu Platonu, scrivi :
« Eiu l'aghju à spessu intesu argumintà è discorra annantu à l'amori è aghju amparatu da i parsoni prisenti chì ùn ni parlava micca altrimenti chì siont'è ciò chì si leghji in Platonu. Ùn socu micca ciò ch'eddu dici Platonu, ma socu bè chì avendu à longu è mori intimamenti praticatu Michelanghjulu, è ancu eiu l'aghju fattu, ùn aghju mai intesu escia da a so bocca ch'è i paroli mori unesti è capaci à riprima i desiderii srigulati è senza frenu chì pudariani nascia in u cori di i ghjovanotti. »
Giorgio Vasari hè un pocu di menu cripticu in Le Vite :
« Sopra tutti l'altri, senza paragonu, amò Tommaso dei Cavalieri, ghjintilomu rumanu, ghjovanu è passiunatu par l'arti. Feci annantu à un cartonu u so ritrattu grandezza natura, u solu ritrattu ch'eddu aghji disignatu : chì t'avia orrori di cupià una parsona viva, almenu ch'edda ùn fussi di un'incumparevuli biddezza. »

À a fini di a so vita, Michelanghjulu si faci ancu pueta ed hè ricunnisciutu com'è unu di i più grandi frà i so umologhi taliani, dopu à Petrarcu è Danti. Hà scrittu più trè centu puemi, sunetti è madrigali, datevuli da u 1507 à u 1560, d'ispirazioni à spessu umanista. Parechji di 'ssi sunetti sò stati missi in musica, in particulari da Benjamin Britten (Setti sunetti di Michelanghjulu) è Dmitri Chostakovitch. 'Ssi puemi, inediti da vivu, sarani publicati da u so nipoti, Michelanghjulu u Ghjovanu, in u 1623.

Siont'è u pueta è criticu litterariu inglesu John Addington Symonds, Michelanghjulu u Ghjovanu avaria travistitu - par raghjoni di cunvinienza - certi prunomi cù u fini di mascarà l'amori chì Michelanghjulu sprimava in i so sunetti à l'incontru di Tommaso di Cavalieri (versu 1509 -1587), di trenta quattru anni più ghjovanu.

Hè à a puitessa Vittoria Colonna chì s'hà à longu attribuitu u rollu di distinatariu. È Mézières ùn faci micca eccezzioni, stunendu si di u linguaghju innamuratu addirizzatu à un masciu è prifirendu veda ci l'ammirazioni travistita pà una donna di lettari :
« L'oscuru Tumasgiu Cavalieri ùn hè verusimilamenti chì un prestanomu. A parsona si dumanda tandu quali edda hè a parsona à a quali Michelanghjulu si cridia ubbligatu di ùn trasmetta a sprissioni di u so pinsamentu ch'è par via di un intarmidiariu. Nisciunu nomu d'omu ùn si prisenti à u spiritu ; d'altrondi, si eddu si trattava di un omu, parchì tantu misteru? A parsona ùn hè tinuta à tali pricauzioni ch'è in una currispundenza incù una donna. Una volta annantu à 'ssa pista l'imaginazioni cammina. A data di a prima lettara addirizzata à Tumasgiu Cavalieri (1u ghjinnaghju 1533) currispondi pricisamenti à l'ebbica induv'eddi ani pussutu cumincià i primi rilazioni di Michelanghjulu è di Vittoria Colonna. »

I so disegni sò cunsirvati à a National Gallery of Art di Washington D. C., in u museiu di u Louvre in Parighji. Si pò nutà, in particulari, a Cacciatura di Ganimedi, di 1533, annu induva eddu scontra à Tomasso di Cavalieri, cunsirvatu à u Fogg Art Museum di Cambridge è a Santa Famiglia acquistata da u Getty Center di Los Angeles.

  • U Straziu di Santu Antonu (versu 1487 -1488), à u Kimbell Art Museum, à Fort Worth (Texas)
  • A Verghjina incù u Ziteddu, San Ghjuvan Battisti è quattru anghjuli (mezu di l'anni 1490), tempera è oliu annantu à piobbu, 105 x 76 cm, Naziunali Gallery, Londra 23
  • Missa à a cappedda (versu 1500 -1501), National Gallery, Londra (opara incumpiita)
  • A Santa Famiglia à a tribuna, ditta Tondo Doni (1504), museiu di l'Uffizii di Firenza
Davidi, situatu à a Gallaria di l'Academia, in Firenza.
  • Mosè, Cappedda di Ghjuliu II, basilica San Petru in Vinculi, Roma
  • A Verghjina à a scalinata (versu 1491) (Casa Buonarroti di Firenza)
  • A Battaglia di i Centauri è di i Lapiti (versu 1492) (Casa Buonarroti di Firenza)
  • Crucifissu di u cunventu Santu Spiritu (1492) (basilica Santu Spiritu di Firenza)
  • Baccu (museiu naziunali di u Bargello di Firenza) (1496 -1497)
  • A Pietà (1499) (basilica San Petru di Roma)
  • Davidi (1501) (Gallaria di l'Accademia di Firenza)
  • Quattru statui di santi par l'altari Piccolomini di a cattidrali di Siena (1501 -1504)
  • A Verghjina di Bruges (1504) (ghjesgia Notre-Dame di Bruges)
  • Tondo Pitti (versu 1504 -1505) (Bargello di Firenza)
  • Cappedda di Ghjuliu II (rializata in sei periudi : 1505, 1513, 1516, 1525 -1526, 1532 è 1542) :
  • Mosè (versu 1513 -1515) (basilica San Petru in Vinculi di Roma) - Mosè figura purtendu i corri è 'ssa ripprisintazioni hà fattu dibatti annantu à una gattiva intarpritazioni di i testi biblichi annantu à un'aura o i raghji ;
  • U Schiavu ribeddu (1513 -1516) (museiu di u Louvre di Parighji) ;
  • U Schiavu murenti (1513 -1516) (museiu di u Louvre di Parighji) ;
  • U Geniu di a Vittoria (versu 1532 -1534) (Palazzu Vecchiu di Firenza) ;
  • Ghjovanu Schiavu, Schiavu barbutu, Schiavu Atlas, Schiavu svighjendu si, (1513 ; 1519 -1535) (Gallaria di l'Accademia di Firenza) ;
  • Racheli (1545) ;
  • Leah (1545).
  • Cappedda di Ghjulianu di Medici (1478 -1516) (Sagristia Nova di Firenza)
  • Cappedda di Larenzu II di Medici (1492 -1519) (Sagristia Nova di Firenza)
  • Cappedda di Paulu III (basilica San Petru di Roma)
  • Bustu di Brutus (1539 -1540) (Bargello di Firenza)
  • A Pietà à i quattru figuri (1550) (Museo dell Opera del Duomo di Firenza)
  • A Pietà Rondanini (principiata in u 1552) (Casteddu di i Sforza di Milanu) ;
  • Quattru Schiavi, emerghjendu ognunu di u so bloccu di marmaru in statui incumpiiti, à a Gallaria di l'Accademia di Firenza ;
  • A Pietà di Palestrina (1553 -1555) (Gallaria di l'Accademia di Firenza) à Palestrina insin'à 1940.


  1. 'Ss'articulu pruveni in parti da a wikipedia in francesu.

Articuli cunnessi

[mudificà | edità a fonte]
  • Lista di l'opari di Michelanghjulu
  • Casa Buonarroti (museiu Michelanghjulu di Firenza)
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Michelanghjulu
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?