U serijalu Zvjezdane staze, warp pogon je forma nadsvjetlosnog pogona. To je, međutim, i vrlo ozbiljna tema za istraživanje u stvarnoj nauci poput Alcubierre pogona.

Na Zemlji izmislio ga je Zefram Cochrane, 2063. godine, kao što je opisano u filmu Prvi kontakt (iako informacije iz originalnih serija govore, da se warp pogon možda koristio i ranije, za to nema direktnih dokaza). U skladu sa zadnjim Star Trek serijama, po imenu Enterprise, mnoge civilizacije su posjedovale warp pogon prije ljudi, posebno Vulkanci, koji su imali napredniju tehnologije warp pogona od ljudi čak i u 22. vijeku.

Njegovo djelovanje bazira se na iskrivljavanju prostor-vremenskog kontinuuma, potiskujući brod u podprostor, te tako smanjujući njegovu prividnu masu, i "varajući" Ajnštajnovu teoriju relativnosti ${\displaystyle E=m*c^{2))$. Kako se prividna masa broda smanjila, te je Ajnštajnova teorija relativnosti prevarena, brod može postići brzinu veću od brzine svjetlosti.

Zvjezdana flota pri izradi warp motora slijedi Cochreaneov model warp pogona, koji za svoj rad zahtijeva materijsko-antimaterijsku reakciju, dok se potiskivanje broda u podprostor vrši stvaranjem niza warp polja koja se međusobno naprežu. Za proizvodnju ogromne količine energije koja je potrebna za pokretanje broda warpom i za napajanje svih brodskih sistema koristi se materijsko-antimaterijski reaktor, poznatiji pod nazivom warp jezgro. Ono je ujedno i osnovni, no nikako najvažniji dio svakog Flotinog broda i warp pogona. Druga dva najvažnija dijela warp pogona su vodovi za prenos energije, te warp zavojnice. Warp zavojnice nisu vidljive izvana, već su smještene u kućištima koja se nazivaju nosačima warp motora.

Prilikom izgaranja deuterijuma, u warp jezgri, nastaju pare koje se potom u reakcionoj komori sudaraju sa antimaterijom, u obliku antivodonika. Ta inače vrlo eksplozivna reakcija kontrolisana je dilitijumovim kristalima, a kao njen proizvod nastaje visokoenergeska plazma, poznatija i kao elektroplazma. Elekroplazma se potom pomoću vodova za prenos prenosi sve do nosača motora. Plazma se potom pomoću ubrizgivača ubacuje unutar warp zavojnica izgrađenih od verteriumovog kortenida. Kada se ovaj materijal izloži energiji plazme on počne oscilirati stvarajući warp polja i tjerajući brod u podprostor, a warp motori stvaraju višeslojno warp polje. Warp zavojnice poredane su u nizu kako bi stvorile više polja, koja se međusobno naprežu i stvaraju potisnu silu na najbliži objekt, u ovom slučaju, brod čije je to ujedno i polje.

Warp poja se generišu kada plazma pređe preko samih zavojnica kojih u Galaxy klasi ima 18, Sovereign klasa ih ima 26. Plazma se dovodi kroz ubrizgivač čije otvaranje i zatvaranje omogućuje rad warp pogona. Trajanje jednog ciklusa može varirati od 25 nanosekundi do 50 nanosekundi. Manje warp brzine zahtijevaju kraće vrijeme otvaranja i duže vrijeme do drugog otvaranja, dok se za velike warp brzine ubrizgivač otvara češće i samo otvaranje traje duže.

Kako bi se pojednostavilo klasificiranje i rukovanje warp poljima i motorima, uvedena je klasifikacija warp polja prema količini podprostornog naprezanja koje generišu. Warp polja ispod warpa 1 mjere se u milicochranima, dok se polja koja prestižu warp 1 mjere u cochranima.

• Takion