Samostan Klini
Samostan Klini (Cluny) utemeljio je početkom 10. vijeka akvitanski vojvoda Vilim u Burgundiji za spas duša svoje porodice i roda. Samostan je posvetio apostolima i utemeljiteljima rimske crkve sv. Petru i sv. Pavlu. Samostan je povjerio papama koji su mu podigli slavu i prestiž.
Samostan je bio poznat po načinu služenja obredne službe i po pjevanju. Sasmostan je bio benediktinski, najpoznatiji od svih benediktinskih samostana u Evropi. Samostan su vodili ugledni opati:
- Odon (927-942),
- Maieul (948-984),
- Odilon (994-1049),
- Hugo (1049-1109),
- Petar Prečasni (1122-1156).
Opat Odilon je isticao običaj obilježavanja dana Svih Svetih (2. novembar) kao proslavu svih umrlih vjernika od početka do kraja svijeta. Opat Hugo je animirao evropske vladare da donacijama pomognu Klini, a klinijevci su počeli da posreduju u političkim problemima među evropskim vladarima. Za vrijeme opata Huga Klinijevski samostan je postao je bogatiji od crkve sv. Petra u Rimu. To bogatstvo je iskorišteno u razvoj arhitekture, gradnju većeg broja crkvenih objekata u romaničkom stilu širom Evrope. Klini je raširio svoju djelatnost širom Evrope i dao veliki broj uticajnih predstavnika. Papa Urban II, koji je 1095. inicirao Prvi križarski rat bio je redovnik iz Klinija. No, Klini je imao i svoje kritičare. U Odilonovo vrijeme Klini je ismijavan kao preveličanstven, a sam opat Odilon je nazivan 'kraljem Odilonom od Klinija'.
Povratak iskonskim vrijednostima izvršen je u doba Petra Prečasnog koji je napustio neke od djelatnosti kojima su napuštane ranije postavljene benediktinske osnove samostana. Petar Prečasni je u Kliniju dao utočište teologu Abelardu, kojega je strogi skolastičar Bernard (sv. Bernard) iz Klervoa optužio za herezu.
Poslije smrti Petra Prečasnog Klini slabi. Klini je uspijevao da preživljava u kasnijim vremenima, pa i da i dalje odgaja buduće istaknute djelatnike, poput kardinala Rišelja i Mazarina, ali je bio pod jakom stegom francuskih vladara. Svoju propast samostan Klini doživio je, kao i ostali samostani u Francuskoj u vrijeme francuske građanske revolucije.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
