Энтузіязм (грэч. ενθουσιασμός, ενθουσίασις — «натхненне», «захапленне») — станоўча афарбаваная эмоцыя, стан натхнення, а таксама, пад уплывам гэтага настрою, жаданне і здзяйсненне актыўных дзеянняў па дасягненню вызначаных мэтаў.

Першапачаткова, словам энтузіязм пазначалі стан чалавека, апантанага бажаством або які знаходзіўся пад яго ўплывам (напрыклад, энтузіязм Піфіі або вакханок). Пазней, з часоў позняй антычнасці і практычна да найноўшага часу - эстэтычная катэгорыя, якая характарызуе рэакцыю суб'екта на ўзвышанае, выдатнае. Так, Сакрат лічыў паэтычнае натхненне энтузіязмам.

• David Hume, Of Superstition and Enthusiasm (англ.)

Эмацыйныя працэсы
Эмоцыі	Адзінота Адчай Боль Боязь Гнеў Гонар Задавальненне Замяшанне Засмучэнне Захопленасць Здавальненне Здзіўленне Злараднасць Зневажэнне Зняважанасць Маркота Метаноя Надзея Напружанасць Настальгія Нуда Няўпэўненасць Прыкрасць Радасць Роспач Смутак Трывога Туга Турбота Фрустрацыя Шкадаванне Шчасце Эйфарыя Энтузіязм
Пачуцці	Абурэнне Агапэ Амбівалентнасць Антыпатыя Варожасць Віна Глыбокая павага Грэбаванне Жаль Зайздрасць Закаханасць Любоў Непрыманне Нянавісць Пагарда Падзяка Прыхільнасць Пяшчота Раздражненне Раскаянне Расчараванне Рэўнасць Сімпатыя Сорам Старгэ Страх Трапятанне Філія Цікавасць Цяга
Афекты	Жах Лютасць Паніка Спалох Эйфарыя Экстаз
Настроі	Нуда