Хі́бнасць — адхіленне вылічанага значэння велічыні ад сапраўднага яе значэння. У статыстыцы хібнасць не з'яўляецца «памылкай».

Хібнасць вымярэння пэўнай велічыні ${\displaystyle x}$ — як розніца паміж вынікам вымярэння ${\displaystyle x_{i))$ і ўсярэдненым значэннем па ўсіх вымярэннях ${\displaystyle a={\tfrac {1}{n))\sum _{i=1}^{n}x_{i))$, г. зн. ${\displaystyle \Delta x_{i}=|x_{i}-a|}$.

У набліжаных вылічэннях і пры апрацоўцы эксперыментальных даных ужываюцца хібнасці: абсалютная ${\displaystyle \Delta x=|a-x|}$ і адносная ${\displaystyle \delta x=\Delta x/a}$. Калі абсалютныя хібнасці набліжэння ${\displaystyle a}$ і ${\displaystyle b}$ да ${\displaystyle x}$ і ${\displaystyle y}$ адпаведна ${\displaystyle \Delta x}$ і ${\displaystyle \Delta y}$, а адносныя ${\displaystyle \delta x}$ і ${\displaystyle \delta y}$, тады ${\displaystyle \Delta (x\pm y)=\Delta x+\Delta y}$, ці ${\displaystyle x\cong a}$ характарызуюць мяжой абсалютнай хібнасці — лікам ${\displaystyle a-\Delta a\leq x\leq a+\Delta a}$. На практыцы карыстаюцца наступным правілам запісу набліжаных лікаў: абсалютная хібнасць ліку меншая за адзінку разраду апошняй лічбы гэтага ліку, альбо роўна ёй.

• Хібнасць і нявызначанасць