Грэчаскі алфавіт
Α α — альфа	Β β — бэта
Γ γ — гама	Δ δ — дэльта
Ε ε — эпсілон	Ζ ζ — дзэта
Η η — эта	Θ θ — тэта
Ι ι — іота	Κ κ — капа
Λ λ — лямбда	Μ μ — мю (мі)
Ν ν — ню (ні)	Ξ ξ — ксі
Ο ο — амікрон	Π π — пі
Ρ ρ — ро	Σ σ ς — сігма
Τ τ — тау	Υ υ — іпсілон
Φ φ — фі	Χ χ — хі
Ψ ψ — псі	Ω ω — амега
Выйшлі з ужывання
Ϝϝ,Ͷͷ — дыгама (вав)	Ϛϛ — стыгма
Ͱͱ — гета	Ϻϻ — сан
Ϟϟ, Ϙϙ — копа	Ϡϡ,Ͳͳ — сампі
Ϸϸ — шо

Ͱ, ͱ (лац. Heta, або 'eta: Гета, або Ета) — варыянт назвы грэчаскай літары Эта, транскрыпцыя зыходнага вымаўлення гэтага слова ў старажытнагрэчаскай мове найбольш правільны варыянт, з пункту гледжання этымалогіі . У архаічным грэчаскім алфавіце таксама сустракаўся асобны варыянт літары Эта, які прынята так называць.

У старажытнагрэчаскай мове Гета прамаўлялася як доўгі напаўадкрыты пярэдні галосны /hе/.