Тын ці астрог, парка́н, паліса́д (фр.: palissade, італ.: palizzata, лац.: palus; таксама бел.: астракол і руск.: частокол) — абарончае збудаванне, якое складаецца з раду драўляных слупоў, убітых ці ўкапаных ніжнімі канцамі ў грунт.^[1]

Таксама астрогам на землях Беларусі называлася частка горада, абнесеная сцяной-астрогам (напрыклад, у Мазыры, Крычаве).^[2]

Верхнія канцы слупоў могуць быць завостранымі (астрог^[3]), слупы могуць мацавацца з нахілам, мець дадатковыя папярочныя мацаванні, падпірацца каменнем знізу і інш. Тын (астрог) мог быць самастойнай загародай, або дапаўняць вал.

Найпрасцейшае, вядомае са старажытнасці, абарончае збудаванне, якое выцясніла дагістарычныя загароды з калючага кустоўя вакол паселішчаў^[4]; простасць і хуткасць выканання зрабілі яго пераважным тыпам умацаванняў у тых мясцовасцях, дзе існавалі запасы лесу (напрыклад, у Англіі — да сяр. 12 ст.^[5], на землях Русі — да пач. 13 ст.). З развіццём вайсковай справы, на Захадзе былі выцесненыя каменнымі ўмацаваннямі. Як тымчасовыя палявыя ўмацаванні, тыны (палісады) ўжываліся і ў новы час (19 ст.).

На землях Беларусі астрогі вядомыя з часоў жалезнага веку. Пашыраны ў абарончым будаўніцтве 9—14 ст. У драўляных замках 16—18 ст. выцесненыя гароднямі і тарасамі, але выкарыстоўваліся на меней важных участках абароны і пры неабходнасці хутка збудаваць абарончую сцяну. Вядомыя ў замках Віцебска, Полацка, Мазыра, Рагачова і інш., таксама як агараджальная канструкцыя феадальных сядзіб (Дастоева, сучасны Іванаўскі раён).^[2] Астрогамі часам абкружалі вёскі і мястэчкі.

Астрогі ў складзе замкавых комплексаў мелі ў верхніх частках баявыя галерэі з абламамі і стрэшкамі з драніцы ці гонты. Астрогі ў феадальных сядзібах выконваліся ў выглядзе простай сцяны.^[2]

• Якімовіч Ю. А. Астрог // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — С. 39. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.
• Піваварчык С. Наземные конструкции… С.57.

Фартыфікацыя
Старажытныя часы	Вежа Гарадзішча Гарадскія сцены Засечная лінія Звералоўная яма Земляны вал Каструм Краног Крэпасць Лімес Крапасная вежа Вастракол Роў Судзіс Тын Форт
Сярэднявечча	Амбразура Байніца Барбакан Бартызан Бастэя Баявы ход Бланкі Бруствер Вартаўнічая вежа Габіён Гародня, фартыфікацыя Герса Гарадская брама Гуляй-горад Данжон Данскер Дзюры-забойцы Забарол Замак Засека Захаб Зубец Канцэнтрычны замак Крэмль Крапасная агароджа Машыкуль Падсябіцце Пацерна Плесі Прасла Разводны мост Перадавы роў Рэдзюіт Рагатка Тараса Тэт-дэ-пон Цытадэль Часнок
Новы час	Апрош Бастыён Бастыённая сістэма ўмацаванняў Барыкада Батарда Блакгаўз Больверк Гласіс Гаржа Горнверк Кавальер Каземат Капанір Контргард Контрэскарп Кронверк Курціна Купюр Люнет Мяшкі з пяском Равелін Рэдан Рэдут Траншэя Тэналь Фас Фланк Фашына Флеш Эскарп
XIX стагоддзе	Fahrpanzer Акоп Барбет Гарматная вежа Погранпост Бранябашэнная батарэя Берагавая артылерыя Берагавыя ўмацаванні Калючы дрот Наземная міна Мнагавугольны форт
XX стагоддзе і сучаснасць	Агароджа пад токам Бліндаж Спіраль Бруна Калючая стужка Перакрытая шчыліна Супрацьтанкавы вожык Супрацьтанкавыя надаўбні Супрацьтанкавыя загароды Зенітныя вежы Габіён Умацаваны раён ДАП ДЗАП Бункер УАЗ «Гарчак» Аўтаматычная турэль Танк у акопе
Гісторыя фартыфікацыі